HIV en vrouwen: 9 veel voorkomende symptomen

Vroege symptomen van hiv kunnen mild zijn en gemakkelijk te negeren. Maar zelfs zonder merkbare symptomen kan een hiv-positieve persoon het virus nog steeds doorgeven aan anderen. Dat is een van de vele redenen waarom het belangrijk is dat mensen hun hiv-status weten. Vrouwen vragen zich misschien af ​​hoe hiv-symptomen voor hen verschillen van die bij mannen. Veel hiv-symptomen zijn hetzelfde voor mannen en vrouwen, maar niet allemaal. Hier is een lijst met negen veel voorkomende symptomen, inclusief symptomen die specifiek zijn voor vrouwen.

In de eerste weken na het oplopen van hiv is het niet ongebruikelijk dat mensen geen symptomen hebben. Sommige mensen hebben milde griepachtige symptomen, waaronder:

• koorts
• hoofdpijn
• gebrek aan energie
• opgezette lymfeklieren
• uitslag

Deze symptomen verdwijnen vaak binnen een paar weken. In sommige gevallen kan het wel 10 jaar duren voordat er ernstigere symptomen optreden.

De meeste mensen met hiv krijgen huidproblemen. Uitslag is een veel voorkomend symptoom van hiv en er worden veel verschillende soorten huiduitslag met de aandoening geassocieerd. Ze kunnen een symptoom zijn van hiv zelf of het resultaat zijn van een gelijktijdige infectie of aandoening. Als er uitslag optreedt, is het een goed idee om een ​​arts zijn medische geschiedenis te laten beoordelen. Ze kunnen een volledige medische geschiedenis gebruiken om te bepalen welke diagnostische tests nodig zijn. Zweren of laesies kunnen zich ook vormen op de huid van de mond, geslachtsdelen en anus van mensen met hiv. Met de juiste medicatie kunnen huidproblemen echter minder ernstig worden.

Lymfeklieren bevinden zich door het hele menselijk lichaam, inclusief de nek, achterkant van het hoofd, oksels en lies. Als onderdeel van het immuunsysteem weren lymfeklieren infecties af door immuuncellen op te slaan en ziekteverwekkers te filteren. Terwijl HIV zich begint te verspreiden, komt het immuunsysteem in een hogere versnelling. Het resultaat is vergrote lymfeklieren, algemeen bekend als gezwollen klieren. Het is vaak een van de eerste tekenen van hiv. Bij mensen met hiv kunnen gezwollen klieren enkele maanden aanhouden.

HIV maakt het voor het immuunsysteem moeilijker om ziektekiemen te bestrijden, dus het is gemakkelijker voor opportunistische infecties (OI’s) om vast te houden. Enkele hiervan zijn longontsteking, tuberculose en orale of vaginale candidiasis. Gistinfecties (een soort candidiasis) en bacteriële infecties komen vaker voor bij hiv-positieve vrouwen en zijn ook moeilijker te behandelen. Over het algemeen zijn mensen met hiv ook vatbaarder voor infecties van de volgende gebieden:

• huid
• ogen
• longen
• nieren
• spijsverteringsstelsel
• hersenen

HIV kan het ook moeilijker maken om veelvoorkomende aandoeningen zoals griep te behandelen. Het nemen van antiretrovirale medicatie en het bereiken van virale onderdrukking zal het risico van een persoon om OI’s te krijgen echter drastisch verminderen. Andere voorzorgsmaatregelen, waaronder regelmatig handen wassen, kunnen ook helpen bij het voorkomen van sommige van deze ziekten en hun complicaties.

Mensen met hiv kunnen lange periodes van lichte koorts ervaren. Een temperatuur tussen 99,8 ° F (37,7 ° C) en 100,8 ° F (38,2 ° C) wordt beschouwd als een lichte koorts. Het lichaam krijgt koorts als er iets mis is, maar de oorzaak is niet altijd duidelijk. Omdat het een lichte koorts is, kunnen degenen die zich niet bewust zijn van hun hiv-positieve status het symptoom negeren. Soms kan koorts gepaard gaan met nachtelijk zweten dat de slaap kan verstoren.

Vrouwen met hiv kunnen veranderingen in hun menstruatiecyclus ervaren. Hun menstruatie kan lichter of zwaarder zijn dan normaal, of ze hebben helemaal geen menstruatie. Hiv-positieve vrouwen kunnen ook ernstigere premenstruele symptomen hebben.

Voor mensen die al een andere seksueel overdraagbare aandoening (soa) hebben, kan hiv tot verergering van de symptomen leiden. Humaan papillomavirus (HPV), dat genitale wratten veroorzaakt, is actiever bij mensen met hiv. HIV kan ook meer frequente – en intensere – uitbraken veroorzaken bij mensen met genitale herpes. Hun lichamen reageren mogelijk ook niet zo goed op hun herpesbehandeling.

Pelvic inflammatory disease (PID) is een infectie van de baarmoeder, eileiders en eierstokken. PID bij hiv-positieve vrouwen is mogelijk moeilijker te behandelen. De symptomen kunnen ook langer duren dan normaal of vaker terugkeren.

Naarmate HIV vordert, kunnen de symptomen zijn:

• diarree
• misselijkheid en overgeven
• gewichtsverlies
• ernstige hoofdpijn
• gewrichtspijn
• spierpijn
• kortademigheid
• chronische hoest
• moeite met slikken

In de latere stadia kan hiv leiden tot:

• korte-termijngeheugenverlies
• mentale verwarring
• coma

Het meest gevorderde stadium van hiv is het verworven immuundeficiëntiesyndroom (aids). In dit stadium is het immuunsysteem ernstig aangetast en worden infecties steeds moeilijker te bestrijden. Een persoon krijgt de diagnose aids als het aantal CD4-cellen daalt tot onder de 200 cellen per kubieke millimeter bloed (mm3). Op dit punt neemt het risico op bepaalde kankers toe. Deze zogenaamde “AIDS-definiërende kankers” omvatten Kaposi-sarcoom, non-Hodgkin-lymfoom en baarmoederhalskanker (die specifiek is voor vrouwen).

HIV wordt overgedragen via lichaamsvloeistoffen. Dit kan gebeuren door het delen van naalden tijdens drugsgebruik of door geslachtsgemeenschap. De belangrijkste manieren om het risico op hiv te verminderen, zijn onder meer:

• geen naalden delen bij het gebruik van geïnjecteerde medicijnen
• het nemen van profylaxe vóór blootstelling (PrEP); de Amerikaanse Preventive Services Task Force (USPSTF) beveelt dit preventieve medicijn aan voor mensen met bekende risicofactoren voor HIV
• niet douchen na seks; het kan de natuurlijke balans van bacteriën en gisten in de vagina veranderen, waardoor een bestaande infectie verergert of het risico op het oplopen van hiv en soa’s toeneemt
• het op de juiste manier gebruiken van een condoom, zo niet in een monogame relatie met een hiv-negatieve partner

Vrouwen zonder hiv die hiv-positieve partners hebben, lopen geen risico om het virus op te lopen als hun partner dagelijks hiv-medicatie gebruikt en virale onderdrukking bereikt, hoewel voortdurend gebruik van een condoom wordt aanbevolen. Volgens de Centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC)Hiv-positieve mensen vormen “in feite geen risico” op het overdragen van hiv wanneer hun virale lading consequent wordt gemeten op minder dan 200 kopieën van hiv per milliliter (ml) bloed. Het kennen van de risicofactoren is een belangrijk onderdeel van hiv-preventie. Ontdek hier meer manieren om hiv en andere soa’s te voorkomen.

Als de bovenstaande symptomen aanwezig zijn en u zich zorgen maakt over de mogelijkheid van hiv, is een goede eerste stap om u te laten testen. Het is de enige manier waarop iemand zeker weet of hij hiv heeft. De CDC raadt eigenlijk aan dat iedereen tussen de 13 en 64 jaar, ongeacht het risico, minstens één keer op hiv wordt getest. Als een persoon risicofactoren kent, is het een goed idee om deze jaarlijks te laten testen. Testen is eenvoudig en kan vertrouwelijk worden uitgevoerd in het kantoor van een medische zorgverlener of anoniem thuis of op een testlocatie. Lokale volksgezondheidsafdelingen, evenals bronnen zoals HIV.gov, bieden informatie over het vinden van testsites.

Als de HIV-testresultaten negatief waren maar de symptomen nog steeds aanwezig zijn, overweeg dan om contact op te nemen met een zorgverlener. Symptomen zoals uitslag kunnen een teken zijn van een ernstige medische aandoening, zelfs bij mensen zonder hiv. Als de HIV-testresultaten positief waren, kan een zorgverlener helpen bij het opstellen van een behandelplan. De aandoening kan worden behandeld met de juiste behandeling en recente vorderingen hebben de levensverwachting van mensen met hiv aanzienlijk verbeterd. Overweeg ook om steun te zoeken bij deze organisaties die zich inzetten voor het helpen van meisjes en vrouwen met hiv:

• De wereldwijde coalitie voor vrouwen en aids
• Positief vrouwennetwerk – VS.
• Het Well-project
• WERELD (vrouwen georganiseerd om te reageren op levensbedreigende ziekten)