Antibiotica zijn een veel voorkomende, belangrijke groep geneesmiddelen die bacteriële infecties behandelen. Sommige antibiotica vallen de celwanden van bacteriën aan of breken ze af, terwijl andere hun eiwitproductie remmen. Dit doodt de bacteriën of voorkomt dat ze zich voortplanten en verspreiden.
Orale antibiotica zijn verkrijgbaar in vloeibare, tablet- en capsulevorm. Actuele antibiotica omvatten huidcrèmes, sprays en zalven. Oogzalven, oogdruppels en oordruppels zijn ook beschikbaar. Ernstige infecties kunnen geïnjecteerde of intraveneuze antibiotica vereisen.
Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg schrijven verschillende antibiotica voor om aandoeningen zoals keelontsteking, bronchitis en binnenoorontstekingen te behandelen. In dit geval zijn deze infecties matig tot ernstig en zijn ze niet verbeterd met andere behandelingen.
Antibiotica behandelen geen virale ziekten, zoals verkoudheid, griep of mono.
Deze geneesmiddelen zijn gegroepeerd op basis van hun antibacteriële activiteit en chemische structuur. Specifieke antibiotica bestrijden bepaalde bacteriën, waardoor het belangrijk is om de juiste soort te nemen. Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kan om een laboratoriumcultuurtest vragen om te bepalen welke antibiotica u nodig heeft.
Lees verder om meer te weten te komen over de meest voorkomende soorten antibiotica en welke infecties ze behandelen. We onderzoeken ook de vaak voorkomende bijwerkingen van antibiotica, waaronder gastro-intestinale problemen zoals misselijkheid, braken en diarree, evenals ernstigere effecten.
Wat zijn de meest voorkomende antibiotica?
Hier zijn enkele soorten antibiotica die artsen het vaakst voorschrijven.
penicillines
Penicillines zijn een veel voorkomende behandeling voor verschillende huidaandoeningen. Ze behandelen ook middenoor-, nier- en bloedinfecties. Penicilline-antibiotica zijn effectief in het doden Stafylokokken en Streptokokken infecties. Maar sommige bacteriën zijn door overmatig gebruik resistent tegen penicilline.
Veel voorkomende penicilline-antibiotica zijn:
- fenoxymethylpenicilline
- dicloxacilline
- amoxicilline met clavulaanzuur
- ampicilline
- nafcillin
- oxacilline
- penicilline V
- penicilline G
Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- misselijkheid
- buikpijn
- diarree
- hoofdpijn
- schimmelinfectie
- leverziekte
Penicilline kan allergische reacties veroorzaken, zoals huiduitslag, netelroos en ademhalingsmoeilijkheden.
Sommige medicijnen die een wisselwerking kunnen hebben met penicilline zijn orale anticonceptiva en de ontstekingsremmers aspirine en probenecide.
Cefalosporines
Cefalosporines behandelen vaak gonorroe, bekkenontsteking en sinusitis. Ze behandelen ook urineweginfecties (UTI’s), epididymo-orchitis en cellulitis. Vaak schrijven artsen cefalosporines voor aan mensen die allergisch zijn voor penicilline.
Veel voorkomende cefalosporine-antibiotica zijn:
- cefaclor
- cefazoline
- cefadroxil
- cefalexine
- cefuroxim
- cefixime
- cefoxitine
- ceftriaxon
tetracyclines
Tetracyclines zijn een groep antibiotica met ontstekingsremmende eigenschappen die verschillende bacteriële infecties kunnen behandelen. Ze behandelen vaak borst-, urethra- en bekkeninfecties. Tetracyclines behandelen ook inflammatoire huidaandoeningen, zoals acne, rosacea en periorale dermatitis.
Veel voorkomende tetracycline-antibiotica zijn:
- doxycycline
- minocycline
- sarecycline
Kinderen onder de 12 jaar en zwangere vrouwen of mensen die borstvoeding geven, mogen geen tetracyclines gebruiken omdat ze mogelijk vlekken op zich ontwikkelende tanden kunnen veroorzaken.
Ze kunnen ook een ontsteking of irritatie van de slokdarm veroorzaken. Om dit te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat u doxycycline zittend of staand inneemt en voldoende water hebt. Het is ook een goed idee om blootstelling aan de zon te vermijden, aangezien doxycycline lichtgevoeligheid veroorzaakt, wat kan leiden tot zonnebrand.
Ten slotte is het het beste om dit type antibioticum na het eten in te nemen om misselijkheid, braken en diarree te voorkomen.
Minocycline heeft meer potentiële bijwerkingen dan doxycycline, hoewel het minder waarschijnlijk is dat het lichtgevoeligheid veroorzaakt. Mogelijke bijwerkingen van minocycline zijn onder meer overgevoeligheidssyndroom voor geneesmiddelen, auto-immuunreacties en duizeligheid en hoofdpijn. Ook kan langdurig gebruik blauwe pigmentatie van huid en nagels veroorzaken.
Medicijnen die kunnen interageren met tetracyclines zijn onder meer:
- systemische retinoïden, zoals acitretine, isotretinoïne en alitretinoïne
- diuretica
- lithium
- anti-epileptica
- rifampicine
- celestipol
- orale anticonceptiva
Macroliden
Macroliden zijn een antibioticumgroep met ontstekingsremmende en immunomodulerende eigenschappen. Ze kunnen bacteriestammen behandelen die resistent zijn tegen penicilline. Ze zijn ook een geschikte optie voor mensen die allergisch zijn voor penicilline of cefalosporine.
Deze antibiotica behandelen gewoonlijk huid-, weke delen-, luchtweg- en seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder chlamydia. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg gebruiken ze bijvoorbeeld voor de behandeling van huidaandoeningen zoals acne, rosacea, erythrasma en pityriasis lichenoides.
Soorten macroliden zijn onder meer:
- erytromycine
- claritromycine
- azithromycine
- fidaxomicine
- roxitromycine
Macroliden, vooral erytromycine en claritromycine, kunnen een nadelige wisselwerking hebben met bepaalde medicijnen. Reacties en toxiciteit komen vaker voor bij oudere volwassenen en mensen met nier- of leverdisfunctie.
Medicijnen die kunnen interageren met macroliden zijn onder meer:
- calciumkanaalblokkers, zoals verapamil
- amiodaron
- methadon
- lithium
- amitriptyline
- citalopram
- anticoagulantia, waaronder warfarine en dabigatran
- digoxine
- benzodiazepinen
- carbamazepine
- cimetidine
- clozapine
- colchicine
- theofylline
Fluorochinolonen
Fluoroquinolonen, ook wel chinolonen genoemd, kunnen bacteriële infecties bestrijden die levensbedreigend of moeilijk te behandelen zijn. Ze zijn echter in verband gebracht met antimicrobiële resistentie, dus u mag ze niet gebruiken tenzij het absoluut noodzakelijk is.
Fluoroquinolonen zijn de eerstelijnsbehandeling voor prostatitis, samen met ernstige gevallen van salmonellose en shigellose. Artsen gebruiken ze ook vaak om bepaalde gevallen van epididymo-orchitis, gonorroe en tuberculose te behandelen. Soms behandelen fluoroquinolonen urine-, oog- en oorinfecties.
Soorten fluorochinolon zijn onder meer:
- ciprofloxacine
- ofloxacine
- levofloxacine
- moxifloxacine
Voor mensen met nierfunctiestoornissen kan het gebruik van dit type medicijn aanpassingen aan de dosering van andere medicijnen vereisen. En in zeldzame gevallen kan fluorochinolon ernstige bijwerkingen veroorzaken, vooral bij oudere volwassenen.
Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- peesruptuur
- aorta-aneurysma ruptuur of dissectie
- aorta- en mitralisinsufficiëntie
- opwinding en toevallen van het centrale zenuwstelsel
- QT-verlenging
- andere hartaandoeningen
sulfonamiden
Sulfonamiden, ook wel sulfamedicijnen genoemd, zijn een soort synthetisch antimicrobieel middel dat artsen voorschrijven wanneer eerstelijnsbehandelingen niet effectief of gecontra-indiceerd zijn. Het meest voorkomende type is sulfamethoxazol met trimethoprim, co-trimoxazol genaamd. Het behandelt aandoeningen zoals pneumocystis-pneumonie en nocardiose bij mensen met een verzwakte immuniteit, evenals infecties van de lagere urinewegen bij kinderen.
Soorten sulfonamiden zijn onder meer:
- sulfamethoxazol met trimethoprim
- sulfasalazine
- sulfacetamide
- sulfadiazine zilver
Sulfonamiden zijn onveilig tijdens de zwangerschap omdat ze de kans op zwangerschapsverlies vergroten.
Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- geelzucht bij pasgeborenen
- candidiasis
- foliumzuur tekort
- hoofdpijn
- anorexia
- hyperkaliëmie
Medicijnen die kunnen interageren met sulfonamiden zijn onder meer:
- warfarine
- sulfonylureum hypoglykemische middelen
- fenytoïne
- methotrexaat
Glycopeptiden
Soorten glycopeptiden zijn onder meer:
- vancomycine
- dalbavancin
- oritavancin
- telavancin
Veel Gestelde Vragen
Hieronder vindt u antwoorden op veelgestelde vragen over antibiotica.
Wat is antibioticaresistentie?
Antibioticaresistentie treedt op wanneer bacteriën overleven of zich verzetten tegen behandeling met antibiotica. Bacteriën veranderen en muteren om zichzelf te beschermen nadat ze in contact zijn gekomen met een antibioticum of andere bacteriën. Zodra een type bacterie resistent is, geeft het deze genen door aan andere bacteriën, die blijven groeien. Uiteindelijk creëren ze een nieuwe stam van antibioticaresistente bacteriën.
Misbruik en overmatig gebruik van antibiotica verhoogt de kans op antibioticaresistentie. Na verloop van tijd kan dit leiden tot een tekort aan medicijnen die veelvoorkomende infecties effectief kunnen behandelen.
Hoe kan ik antibioticaresistentie voorkomen?
Om antibioticaresistentie te voorkomen, moet u het gebruik van antibiotica vermijden, tenzij het essentieel is. Gebruik ze niet voor virale infecties, zoals verkoudheid of griep. Volg altijd de instructies van uw zorgverlener over hoeveel u wanneer moet innemen. Om infecties te voorkomen, moet u regelmatig uw handen en leefruimtes reinigen en stappen ondernemen om uw immuunsysteem te versterken.
Zijn er natuurlijke antibiotica?
Natuurlijke antibiotica zijn honing, etherische olie van tijm en etherische olie van oregano. Extracten van knoflook, cranberry en mirre hebben ook antibiotische eigenschappen. Verschillende kruiden zijn effectieve antibiotica, waaronder echinacea, kurkuma en gember.
Natuurlijke UTI-behandelingen omvatten D-mannose en uva ursi, samen met groene thee, peterselie, munt en kamillethee.
U kunt experimenteren met verschillende combinaties van natuurlijke behandelingen om erachter te komen welke het meest effectief zijn voor uw behoeften.
het komt neer op
Antibiotica doden bacteriën en voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen. Het zijn waardevolle medicijnen die bacteriële infecties behandelen. Het is van cruciaal belang om ze correct te gebruiken en de instructies van de zorgverlener nauwkeurig op te volgen.
Het is ook belangrijk om op de hoogte te zijn van de mogelijke bijwerkingen en interacties van antibiotica. Praat met uw arts als u gerelateerde zorgen heeft.
