Wat is het verschil tussen verwerkt en ultrabewerkt voedsel?

Dus, wat is het verschil tussen ‘gewone’ bewerkte voedingsmiddelen en ‘ultra’ bewerkte voedingsmiddelen? En wat betekent dat voor uw gezondheid?

Per definitie is een verwerkt voedingsmiddel simpelweg een voedingsmiddel dat is veranderd ten opzichte van zijn oorspronkelijke vorm. De International Food Information Council definieert verwerking als “elke opzettelijke verandering in een levensmiddel dat plaatsvindt voordat het voor ons klaar is om te eten”.

Verwarmen, pasteuriseren, inblikken en drogen worden allemaal beschouwd als vormen van verwerking. Sommige definities bevatten zelfs koeling in de mix.

Dus, tenzij we appels rechtstreeks van een boom plukken of melk rechtstreeks van een koe drinken, is de overgrote meerderheid van het voedsel dat we eten technisch verwerkt.

Maar basale bereidings- en bewaartechnieken veranderen zeker geen gezond voedsel (zoals volle granen of diepvriesgroenten) in ‘rommel’. Alleen omdat iets een proces heeft doorgemaakt, wil nog niet zeggen dat het ongezond is om te eten.

Misschien is het dan tijd om onze mentaliteit over bewerkte voedingsmiddelen te heroverwegen en meer aandacht te vestigen op zogenaamd ultrabewerkt voedsel. Tijdig onderzoek toont immers aan dat het specifiek ultrabewerkte voedingsmiddelen zijn die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken, waaronder een verhoogd risico op obesitas en kanker.

Maar de parameters rond ultrabewerkt voedsel zijn minder duidelijk dan die rond verwerkt voedsel in het algemeen. Waar deze term precies naar verwijst, hangt af van wie er om wordt gevraagd.

Het idee van ultrabewerkte voedingsmiddelen werd voor het eerst geïntroduceerd door een team van Braziliaanse voedingsonderzoekers in een 2016 studie die het voedsel met kanker in verband bracht. Dit onderzoek brak bewerkte voedingsmiddelen in een classificatiesysteem genaamd NOVA.

Aan de ene kant van het NOVA-spectrum bevinden zich onbewerkte of minimaal verwerkte items, zoals vers fruit, groenten of eieren. Voedingsmiddelen die u misschien zou overwegen om te zien in het Whole30-dieet of een programma voor schoon eten.

Aan de andere kant staan ​​ultrabewerkte voedingsmiddelen, gedefinieerd als ‘industriële formuleringen met vijf of meer ingrediënten’.

Sinds dat onderzoek uit 2016 hebben verschillende onderzoeken naar de effecten van ultrabewerkte voedingsmiddelen verschillende definities ervan gebruikt. Het lijkt erop dat er geen enkele geaccepteerde reeks criteria is.

“Ik zou graag willen zeggen dat er consensus bestaat over de definities van bewerkte en ultrabewerkte voedingsmiddelen”, zegt Carrie Gabriel, een geregistreerde diëtist-voedingsdeskundige, “maar ik heb veel argumenten gezien over wat als het een of het ander kwalificeert.”

In wezen is het vastleggen van de exacte aard van ultrabewerkt voedsel nog steeds aan de gang.

Ondanks dit probleem van de semantiek, vormen enkele gemeenschappelijke kenmerken het concept van ultrabewerkte voedingsmiddelen

Volgens de meeste definities vinden de veranderingen die een “gewoon” verwerkt voedsel in een ultrabewerkt voedsel veranderen, plaats in de laatste fase van de voedselproductie, de zogenaamde tertiaire verwerking.

Typische voedselverwerking gebeurt in maximaal drie fasen. Als u deze drie fasen begrijpt, kunt u onafhankelijk bepalen hoe een levensmiddel wordt verwerkt en wat uw normen zijn.

Primaire en secundaire stadia omvatten basisbereidingen die voedsel van de grondvorm naar eetbaar brengen.

Het oogsten van graan, het schillen van noten en het slachten van kippen worden allemaal als primaire verwerking beschouwd. Bakken, invriezen en inblikken zijn secundaire vormen die een iets complexer eindproduct maken.

Het is op het derde (of tertiaire) verwerkingsniveau waar smaakinjecties, toegevoegde suikers, vetten en chemische conserveermiddelen voedsel beginnen om te zetten in de ultrabewerkte variëteit.

3 stadia van voedselverwerking

1. De eerste fase van “verwerking” houdt in dat het voedsel eetbaar is. Het oogsten van graan, het schillen van noten en het slachten van kippen worden allemaal als primaire verwerking beschouwd. Voedingsmiddelen die pas dit verwerkingsstadium hebben doorgemaakt, worden vaak nog steeds als ‘heel’ voedsel beschouwd.
2. Secundaire stappen maken een complexer, afgewerkt, “verwerkt” product. Dit omvat koken, invriezen en inblikken.
3. Ultrabewerkte voedingsmiddelen doorlopen een derde fase, wanneer fabrikanten smaken, toegevoegde suikers, vetten en chemische conserveermiddelen injecteren.

Kortom, ultrabewerkte voedingsmiddelen zijn waarschijnlijk wat velen van ons al simpelweg beschouwen als bewerkte voedingsmiddelen – die glanzende, verpakte producten die niets met de natuur te maken hebben, te vinden in fastfoodrestaurants en mini-marts bij benzinestations.

Net als het NOVA-classificatiesysteem, zijn veel autoriteiten het erover eens dat een lange lijst van ingrediënten een primaire indicator is voor ultrabewerkt voedsel. Een onderzoek uit 2016 waarin werd onderzocht hoe vaak ze voorkomen in het Amerikaanse dieet, noemde ze formuleringen die “naast zout, suiker, oliën en vetten ook stoffen bevatten die niet in culinaire bereidingen worden gebruikt”.

De auteurs van het onderzoek voegden alles toe dat additieven gebruikte om de eigenschappen van “echt” voedsel te imiteren.

“Ik hou van de definitie als de toevoeging van suiker, zout, oliën en vetten om de smaak en het behoud te bevorderen”, zegt Gabriel.

Hoewel ze smaak en textuur kunnen toevoegen, zijn het al deze “extra’s” die waarschijnlijk onze gezondheid in gevaar brengen. Overtollige suiker, zout en oliën in de voeding spelen een rol bij de ontwikkeling van tal van gezondheidsproblemen.

Het vermijden van bewerkte voedingsmiddelen is al iets dat we weten

Maar begrijpen hoe voedingsmiddelen ultrabewerkt worden, kan een nuttige stap zijn om te onthouden dat we onze inname ervan tot een minimum moeten beperken. Het zorgvuldig lezen van etiketten kan u ook helpen bij het kiezen van producten met minder ingrediënten.

Thuis koken helpt ook veel om de hoeveelheid ultrabewerkt die je consumeert te verminderen. Restaurantmaaltijden (vooral fastfood) zijn berucht omdat ze aan hun recepten sleutelen om een ​​bepaalde smaak te bereiken, in plaats van een voedingsprofiel.

Er zijn echter gevallen waarin het krijgen van onverwerkt, heel voedsel niet zo eenvoudig is, of het nu gaat om betaalbaarheid, beschikbaarheid of toegankelijkheid.

Toch zijn er ook kleine wijzigingen die u kunt aanbrengen om de hoeveelheid ultrabewerkte voedingsmiddelen in uw dieet aan te passen. Hier is een diagram om u te helpen slimme swaps te maken:

Dankzij jarenlange dieetcultuur weten we welke voedingsmiddelen sociaal als ‘slecht’ en ‘goed’ worden bestempeld. Maar zo eenvoudig is het niet. Voedsel is meer dan brandstof en vulmiddel; het is een relatie. Onthoud dus de volgende keer dat u naar de supermarkt gaat dat niet alle “bewerkte” voedingsmiddelen per se slecht voor u zijn.

En ultrabewerkte voedingsmiddelen? Als je al weet dat ze niet de beste voor je zijn, gaat het om kwantiteit, niet om kwaliteit, en troost boven gezondheid. De beste stap is om eerst met uw verstand en onderbuik in te checken voordat u het in uw winkelwagentje stopt.

Sarah Garone, NDTR, is een voedingsdeskundige, freelance gezondheidsschrijver en voedselblogger. Ze woont met haar man en drie kinderen in Mesa, Arizona. Vind haar het delen van down-to-earth gezondheids- en voedingsinformatie en (meestal) gezonde recepten op Een liefdesbrief aan eten.