Gedurende het grootste deel van zijn lange geschiedenis heeft Microsoft Word een eigen indeling gebruikt voor zijn opgeslagen bestanden, DOC. Beginnend in 2007 met de bijgewerkte versie van Word (en Microsoft Office), is het standaard opslagformaat gewijzigd in DOCX. Dit was niet zomaar een late 1990 ‘extreme’ versie van het formaat – die extra X staat voor de Office Open XML-standaard. Wat is het verschil en welke moet u gebruiken?
DOC is een documentformaat dat wordt gebruikt door Microsoft Word, terwijl DOCX de opvolger is. Beide zijn relatief open, maar DOCX is efficiënter en creëert kleinere, minder corrupte bestanden. Gebruik DOCX als u de keuze krijgt. DOC is alleen nodig als het bestand wordt gebruikt door versies van Word vóór 2007.
Een korte geschiedenis van het DOC-formaat
Microsoft Word begon het DOC-formaat en de bestandsextensie meer dan 30 jaar geleden te gebruiken in de allereerste release van Word voor MS-DOS. Als een expliciete extensie voor de eigen documentprocessor van Microsoft, was het formaat ook eigendom: Word was het enige programma dat officieel DOC-bestanden ondersteunde totdat Microsoft de specificatie opende in 2006, waarna het werd reverse-engineered.
In de jaren 90 en begin 2000 konden verschillende concurrerende producten met DOC-bestanden werken, hoewel sommige van de meer exotische opmaak en opties van Word niet volledig werden ondersteund in andere tekstverwerkers. Aangezien Office en Word de de facto standaarden waren voor respectievelijk kantoorproductiviteitssuites en tekstverwerkers, heeft het gesloten karakter van het bestandsformaat Microsoft ongetwijfeld geholpen zijn dominantie te behouden over producten als Corel’s WordPerfect. Sinds 2008 heeft Microsoft de DOC-formaatspecificatie verschillende keren vrijgegeven en bijgewerkt voor gebruik in andere programma’s, hoewel niet alle geavanceerde functies van Word worden ondersteund door de open documentatie.
Na 2008 werd het DOC-formaat geïntegreerd in betaalde en gratis tekstverwerkingsprogramma’s van veel leveranciers. Het maakte het werken met oudere tekstverwerkerformaten aanzienlijk gemakkelijker, en veel gebruikers geven er nog steeds de voorkeur aan om op te slaan in de oudere DOC-standaard, als een vriend of klant met een oudere versie van Microsoft Office het misschien moet openen.
De introductie van Office Open XML (DOCX)
Onder druk van de toenemende concurrentie van het gratis en open-source Open Office en het concurrerende Open Document Format (ODF), drong Microsoft aan op de acceptatie van een nog bredere open standaard in het begin van de jaren 2000. Dit culmineerde in de ontwikkeling van het DOCX-bestandsformaat, samen met zijn begeleiders zoals XLSX voor spreadsheets en PPTX voor presentaties.
De standaarden werden gepresenteerd onder de naam “Office Open XML” (geen relatie met het Open Office-programma) aangezien de formaten gebaseerd waren op Extensible Markup Language in plaats van het oudere en minder efficiënte binaire formaat. Deze taal bood een aantal voordelen, met name kleinere bestandsgroottes, minder kans op corruptie en beter uitziende gecomprimeerde afbeeldingen.
Het XML-gebaseerde DOCX-formaat werd het standaardopslagbestand voor Word in de 2007-versie van de software. Destijds gingen veel gebruikers ervan uit dat het nieuwe DOCX-formaat en zijn Microsoft Office-tijdgenoten slechts een middel waren voor Microsoft om oudere versies van de software geleidelijk af te schaffen en nieuwe exemplaren te verkopen, aangezien oudere releases van Word en Office de nieuwe XML niet konden lezen. bestanden. Dit was niet helemaal waar; Word 2003 kan speciale Word XML-bestandsindelingen lezen, en compatibiliteitsupdates zijn later op andere versies toegepast. Maar in elk geval hebben sommige gebruikers bestanden handmatig opgeslagen in de oudere DOC-standaard in plaats van DOCX omwille van de compatibiliteit … enigszins ironisch genoeg, omdat het alleen meer compatibel was met oudere versies van Word, niet met andere platformonafhankelijke tools zoals Open Office Writer .
Tien jaar later is DOCX de nieuwe de facto standaard geworden, hoewel het niet zo universeel is als het oudere DOC-bestandsformaat dankzij concurrenten als ODF en een algemene afname in het gebruik van traditionele tekstverwerkers.
Welke moet je gebruiken?
DOCX is een betere keuze voor vrijwel elke situatie. Het formaat zorgt voor kleinere, lichtere bestanden die gemakkelijker te lezen en over te dragen zijn. Het open karakter van de Office Open XML-standaard betekent dat deze kan worden gelezen door vrijwel elke complete tekstverwerker, inclusief online tools zoals Google Docs. De enige reden om nu het oudere DOC-bestandsformaat te gebruiken, is om bestanden te herstellen die ouder zijn dan tien jaar, of om met een sterk verouderde tekstverwerker te werken. In beide gevallen zou het het beste zijn om het bestand opnieuw op te slaan in DOCX, of een andere moderne standaard zoals ODF, voor een gemakkelijke conversie.
Afbeelding tegoed: WinWorld