Het invoeren van een strikte vroege bedtijd was de beste beslissing die ik in 2018 heb genomen.

Naar bed gaan voor het rijpe uur van 21.00 uur klinkt misschien als een escapistische manier om ermee om te gaan. Maar ik verzeker u dat het dat niet is.

In plaats daarvan was het naar bed gaan om 20.30 uur – een genade die ik krijg als freelancer met een flexibel werkschema – een stap in de richting van een productievere ochtend. Het was een uitdaging die ik mezelf stelde toen deadlines opdoemden in de aanloop naar het einde van het jaar.

Ik had op een waanzinnige ochtend geleerd dat ik vroeg moest opstaan ​​om een ​​deadline te halen dat 05.00 uur tot 8.00 uur de meest productieve drie uur van mijn dag zou kunnen zijn. Tijdens die drie uur zouden er geen e-mails, geen nieuwe opdrachten, geen telefoontjes binnenkomen en geen praatgrage kamergenoot me afleiden met een kort verhaal.

Het punt is dat als ik om 05.00 uur zou proberen wakker te worden na mijn gebruikelijke 10.00 of 11.00 uur – OK, prima, soms 23.30 uur – bedtijd, ik zou vervaagd zijn en een mentale kater hebben om 14.00 uur. Vertaling: Mijn ochtenduren waren misschien net zo productief als f ***, maar de vermoeidheid en mentale mist die onvermijdelijk volgden, waren ernstig contraproductief voor de rest van mijn dag.

Hoeveel daarvan zou veranderen als ik eerder sliep om eerder wakker te worden?

“Slaap bepaalt onze schema’s als mensen en alles aan ons lichaam werkt een beetje beter als we een schema volgen”, zegt Chris Winter, MD, auteur van “The Sleep Solution: Why Your Sleep is Broken and How to Fix It, ”En medisch directeur van het Sleep Medicine Center in het Martha Jefferson Hospital in Virginia.

“We verteren beter, onze hormonen functioneren beter, we zijn in een beter humeur, onze huid ziet er helderder uit en ja, we zijn mentaal gefocust en productiever.”

Dus met veel te winnen (lees: opdrachten op tijd binnen krijgen) en niet veel te verliezen, ging ik een week lang om of voor 20.30 uur in slaap vallen – zelfs in het weekend. Hallo, productiviteit. Vaarwel… sociaal leven?

De eerste nacht: zondag

Om mijn eerste afspraak met mijn van bed veranderde vrijer te maken, moest ik om 20.00 uur het diner met mijn CrossFit-vrienden verlaten. Aangezien we normaal gesproken de Sunday Scaries afweren door rond te hangen tot minstens 22.00 uur, was dit misschien wel bizar vroeg.

Toch viel ik om 20.30 uur zonder problemen in slaap en sprong meteen uit bed toen mijn wekker om 05.00 uur afging… op vijf ongelezen teksten van mijn #fitfam met aanbevelingen voor geriatrische doktoren in de buurt. Hilarisch.

De tweede nacht: maandag

De ochtend is misschien mijn primetime op het werk, maar de nachten zijn wanneer ik mijn trainingen verpletter – daarom ben ik de afgelopen twee jaar een toegewijde deelnemer geweest van de CrossFit-les van een uur lang om 19:00 uur bij de box om de hoek vanuit mijn appartement.

Laten we even pauzeren en de wiskunde hier doen: als ik die les zou willen volgen, zou ik na de les ongeveer 30 minuten hebben om naar huis te lopen, mijn met zweet doordrenkte sportbeha en legging uit te worstelen, een snack na de training te nuttigen – mogelijk zelfs diner – poets mijn tanden, was mijn gezicht en val in slaap.

Bovendien waarschuwt Winter dat sporten zo dicht bij bed mijn vermogen om in slaap te vallen daadwerkelijk kan verstoren. “De natuurlijke temperatuur van ons lichaam daalt ’s avonds, wat een teken is dat we klaar zijn om naar bed te gaan. Maar ’s nachts sporten kan dat dwarsbomen door je lichaam op te warmen. “

Gelukkig leek het niet het geval te zijn. Ik was om 20.20 uur weer thuis in mijn jammies, en met slechts 10 minuten om te eten voor mijn zelf voorgeschreven bedtijd, snoof ik naar een eiwitreep, poetste mijn parelwitte tanden en sliep ergens tussen 20.35 uur en 8.00 uur: 38 uur

Alles was in orde de volgende ochtend … behalve dat ik belachelijk verstopt was. Cue de zwarte koffie en het officiële verbod op eiwitrepen 10 minuten voor het slapengaan. Nooit meer.

De derde nacht: dinsdag

Omdat ik vanuit huis werk, heb ik een diner klaargemaakt dat Julia Child zou goedkeuren rond 17.00 uur. De gedachte was dat als ik het avondeten kon maken, eten en verteren voordat ik aan mijn conditie begon, ik geen eiwitreep nodig zou hebben na sporten en constipatie behoren tot het verleden. Zoals klaptelefoons. Of mijn ex.

Helaas waren er die dag handstand-push-ups tijdens de training, waarvoor je voor niet-ingewijden volledig ondersteboven moet zijn.

Ik heb niet overgegeven. Maar ik verzeker je dat zalmboeren na WOD onaangenaam zijn – en vreemd afleiden. Hoe dan ook, ik maakte de training af, liep naar huis, trok mijn pyjama aan en rehydrateerde, geen tussendoortje na de training nodig.

De vierde en vijfde nacht: woensdag en donderdag

Op deze dagen had ik een GI-vriendelijk (lees: saai) diner voor CrossFit, kwam om 20:10 uur thuis en bracht de volgende 20 minuten door met het maken van selfies in mijn nieuwe kerstpyjama – 3-pack bij TJ Maxx, don ‘ t @ me – voordat je gaat slapen.

Hier is het ding: ik werd de volgende ochtenden voor 05.00 uur wakker. Dit maakt me wat mij betreft niet alleen een ochtendmens. Het maakt me in feite de volgende Tim Cook.

Helaas, in plaats van belangrijke Apple-achtige dingen te doen, beantwoordde ik e-mails en schreef ik over vagina-maskers.

De zesde nacht: vrijdag

Vrijdagavond gebeurden er twee glorieuze dingen.

Ten eerste was mijn vader op bezoek vanuit zijn bejaardentehuis in Florida. Helemaal niet bewust van mijn kleine uitdaging, reserveerde hij om 17.30 uur voor het diner. Een geweldige, zo niet oudere, manier om de drukte van het New Yorkse diner te vermijden.

Ten tweede was het avondeten om half acht voorbij en omdat het mijn rustdag was, bracht ik de rest van de avond door met het kijken naar de herhalingen van Friends in een eucalyptusmasker. Ik droomde ervan mijn haar blauw te verven en Texas tegen 20.30 uur te verhuizen. Ah, het goede leven.

En laat ik maar zeggen, ik denk dat op een zaterdag om 05.00 uur wakker worden de ontbrekende (lees: lucratieve) schakel is die mijn routine had gemist. Als ik zeg dat ik klaar ben, bedoel ik dat ik die to-do-lijst tot mijn b **** heb gemaakt.

De zevende nacht: zaterdag

Niets zegt alleenstaand en klaar om te mengen, zoals op zaterdag om 20.30 uur naar bed gaan. Dus, in de naam om geen oude eenzame meid te worden (en je weet wel, #balans), hing ik rond aan de bar met mijn vrienden tot 21.30 uur…. en sliep toen om 22.00 uur

Natuurlijk was dit misschien een kleine valstrik voor mijn uitdaging, maar ik stond de volgende ochtend op met 7 volledige slaapuren geregistreerd en had mijn takenlijst op zondag om 10.00 uur klaar. Ik denk dat je zou kunnen zeggen dat mijn productiviteitshack werkte zonder mijn sociale leven volledig te vernietigen.

Het vonnis? Ik ben een nieuwe vrouw

Ik heb misschien niet de Instagram-volgers van bedtijdroutine-koninginnen Oprah, Arianna Huffington of Sheryl Sandberg, maar ik heb me nog nooit zo dicht bij roem gevoeld (dat wil zeggen productiever) dan tijdens mijn volledige week dat ik om 8:30 ging slapen uur en wakker worden om 05.00 uur

Ik ben geen wiskundige, maar als ik er een nummer op zou moeten zetten op basis van het aantal artikelen dat ik deze week heb geschreven, zou ik zeggen dat ik deze week 30 procent meer inhoud produceerde dan welke andere week dan ook.

Hoewel ik niet kan beloven dat ik zal kiezen voor gezelligheid nadat de sportschool voorbij is of een Tinder-date elke avond boven een bedtijd van 20.30 uur, heb ik geleerd dat deze omschakeling het meest stressverminderende, productiviteitsverhogende ding is dat ik kan doen mijn werkdag.

Gabrielle Kassel is een rugbyspellende, modder-lopende, proteïne-smoothie-menging, maaltijdbereiding, CrossFitting, een in New York gevestigde wellness-schrijver. Ze is twee weken onderweg geweest, heeft de Whole30-uitdaging geprobeerd en gegeten, gedronken, geborsteld, gewassen met en gebaad in houtskool – allemaal in naam van de journalistiek. In haar vrije tijd kan ze zelfhulpboeken lezen, bankdrukken of hygge oefenen. Volg haar Instagram.