Het is iets meer dan twee jaar geleden dat Keah Brown’s #DisabledAndCute viraal ging. Toen het gebeurde, deelde ik een paar foto’s van mij, een aantal met mijn stok en een aantal zonder.

Het was nog maar een paar maanden geleden dat ik een wandelstok begon te gebruiken, en ik had er moeite mee mezelf er schattig en modieus mee te vinden.

Tegenwoordig is het niet zo moeilijk voor mij om me aantrekkelijk te voelen, maar ik was nog steeds opgewonden toen ik ontdekte dat Andrew Gurza met de hashtag was begonnen #DisabledPeopleAreHot op Twitter en dat het viraal begon te worden.

Andrew is een adviseur voor bewustmaking van handicaps, maker van inhoud en gastheer van de podcast “Disability After Dark”, waarin seks en handicaps worden besproken.

Toen hij #DisabledPeopleAreHot creëerde, koos Andrew specifiek voor deze taal omdat mensen met een handicap zo vaak gedeseksualiseerd en infantiliseerd worden.

“Mensen met een handicap worden zo vaak gedeseksualiseerd en automatisch uit de ‘hete’ categorie verwijderd”, zegt Andrew schreef op Twitter. “Ik weiger te zijn.”

#DisabledPeopleAreHot is gevuld met een grote verscheidenheid aan mensen met een handicap, inclusief mensen van kleur en LGBTQ + -mensen. Sommigen poseren met mobiliteitshulpmiddelen. Anderen erkennen hun handicap in hun bijschriften.

Toen hij ermee begon, bedoelde Andrew dat de hashtag inclusief zou zijn voor mensen met onzichtbare handicaps, chronische ziekten en zichzelf geïdentificeerde gehandicapten (die al dan niet een officiële diagnose hebben). Hij wilde dat het inclusief ontwerp was.

Hij ziet de hashtag ook niet als een beperking of vraagt ​​mensen met een handicap om zich te conformeren aan conventionele schoonheidsnormen.

“Heetheid en handicap komen in alle vormen voor”, Andrew schreef op Twitter. “Als je een handicap hebt en een foto hebt die je leuk vindt, is de hashtag iets voor jou!”

Hashtags zoals #DisabledPeopleAreHot en #DisabledAndCute zijn krachtig omdat ze zijn gestart door mensen met een handicap voor de gehandicaptengemeenschap.

Deze hashtags gaan over mensen met een handicap die eigenaar zijn van onze verhalen en persoonlijkheid in een samenleving die ons van die rechten wil ontdoen. Het gaat niet om mensen met een handicap die worden geobjectiveerd of gefetisjiseerd. Ze gaan over ons die onze aantrekkelijkheid claimen op onze eigen voorwaarden.

Twitter-gebruiker Mike Long wees erop dat de hashtag is belangrijk op verschillende niveaus, omdat veel mensen – inclusief medische professionals – mensen snel afschrijven als gezond en niet-gehandicapt als ze aantrekkelijk zijn.

Veel gehandicapte mensen krijgen dingen te horen als: “Je bent te mooi om ziek te zijn” of “Je bent te mooi om in een rolstoel te zitten.”

Deze zinnen zijn niet alleen beperkend, ze zijn ook gevaarlijk. Als we denken dat er maar één manier is om ‘gehandicapt te lijken’, beperken we de reikwijdte van wie toegang krijgt tot accommodatie en behandeling.

Dit kan ertoe leiden dat mensen met een handicap worden beschuldigd van het vervalsen van hun handicap en daardoor worden lastiggevallen of dingen worden ontzegd die ze nodig hebben, zoals toegankelijke parkeerplaatsen of gereserveerde zitplaatsen. Het kan het ook moeilijker maken voor mensen met een handicap om een ​​diagnose te stellen en de juiste medische zorg te krijgen.

Het is een feit dat mensen met een handicap hot zijn – zowel volgens conventionele bekwame schoonheidsnormen als ondanks hen. Het is belangrijk om dat te erkennen, niet alleen omdat het mensen met een handicap in staat stelt, maar ook omdat het de algemeen aanvaarde ideeën herformuleert over wat het betekent om hot te zijn en wat het betekent om gehandicapt te zijn.

Ik heb mijn #DisabledPeopleAreHot-foto’s nog niet gepost, vooral omdat ik niet zo actief ben op Twitter als twee jaar geleden, en ik heb het ook druk gehad. Maar ik ben al aan het nadenken over welke ik moet posten, want ik ben hier, ik ben vreemd, ik ben gehandicapt, en verdomme, dat mag ik geloven.

Alaina Leary Alaina Leary is een redacteur, social media manager en schrijver uit Boston, Massachusetts. Ze is momenteel de assistent-redacteur van Equally Wed Magazine en een redacteur voor sociale media voor de non-profitorganisatie We Need Diverse Books.