De voorouder van moderne biergist is verstopt in Ierland gevonden

In 1516 legde het hertogdom Beieren in Duitsland een wet op aan zijn bierbrouwers die bedoeld was om ingrediënten als tarwe en rogge te reserveren voor het bakken van brood. Het decreet beperkte brouwers tot het gebruik van alleen gerst, hop, water en gist om hun plengoffers te maken, en stelde de prijzen voor bier vast afhankelijk van de tijd van het jaar. De wet beperkte het brouwen onbedoeld tot de winter, die de voorkeur gaf aan een koudetolerante gist genaamd Saccharomyces pastorianusdie pils brouwt, over de meest voorkomende S. cerevisiae, die bier brouwt.

S. pastorianus is een hybride, geproduceerd uit de paring van S. cerevisiae met een andere gist genaamd S. eubayanus. Ondanks de Europese oorsprong van pils, S. eubayanus was daar eigenlijk niet gevonden en werd pas voor het eerst ontdekt in 2011, in de regio Patagonië in Zuid-Amerika (SN: 8/23/11). Nu, dankzij een onderzoeksproject uitgevoerd door niet-gegradueerde studenten, S. eubayanus levend gevonden op Europese bodem – toepasselijk, in de bierminnende natie Ierland.

“Sinds de ontdekking van S. eubayanus [more than] 10 jaar geleden was het een leuke puzzel om samen te stellen waar de soort eigenlijk voorkomt’, zegt Quinn Langdon, een bioloog aan de Stanford University, die niet betrokken was bij het onderzoek.

Een leidende theorie is dat S. eubayanus is ontstaan ​​in Patagonië en verspreidde zich vervolgens over de hele wereld, uiteindelijk parend met S. cerevisiae in Europese brouwerijen te maken S. pastorianus.

Geraldine Butler, een geneticus aan University College Dublin en leider van het project, dacht altijd dat het aanleren van genoomsequencingtechnieken door studenten de bodem te laten afzoeken naar gist zou kunnen opduiken S. eubayanus. Toch, zegt ze, kon ze haar opwinding niet bedwingen toen ze de eerste hint van de microbe zag. “Ik zat bij de sequencer te wachten tot de resultaten bekend zouden worden”, zegt ze.

Een van de studenten van Butler, Stephen Allen, vond twee lokale stammen van S. eubayanus verstopt in het volle zicht op de Belfield-campus van University College Dublin. Het team is sindsdien teruggegaan en heeft de gist weer gevonden, zegt Butler, wat suggereert dat er een stabiele populatie van de gist in de Ierse bodem leeft.

De nieuwe ontdekking werd op 7 december gepubliceerd FEMS gistonderzoek.

Butler hoopt dat deze ontdekking elders in Europa belangstelling zal wekken om naar te zoeken S. eubayanus, ook in Beieren, waar men denkt dat het brouwen van pils voor het eerst is begonnen. Ze is ook op zoek naar commerciële partners om te proberen bier te maken met de Ierse soorten.

Langdon heeft er geen vertrouwen in dat de nieuwe microben tot smakelijke brouwsels zullen leiden, want er zijn er meer S. eubayanus soorten die niet goed groeien op maltose, de suiker die tijdens het brouwproces door gisten moet worden verteerd. Toch, zegt Langdon, “zou het leuk zijn om met ze te brouwen.”

Of het nu gaat om de nieuw ontdekte Ierse soorten van S. pastorianus‘ vermiste ouder smaakt goed of niet, het valt niet te ontkennen dat hun ontdekking helpt bij het oplossen van een klein stukje van de puzzel van de oorsprong van het pilsbrouwen. Die 16e-eeuwse verschuiving van S. cerevisiae tot S. pastorianus leidde tot een wereldwijde verschuiving die tot op de dag van vandaag voortduurt – meer dan 90 procent van het bier dat vandaag de dag wereldwijd wordt verkocht, is pils.

Schimmels zijn het ‘vergeten koninkrijk’, zegt Langdon. Ze krijgen niet zoveel aandacht als planten of dieren, ondanks dat ze een buitensporige rol spelen in de menselijke geschiedenis. “Gisten zijn slechts enkele cellen die in de grond leven en ze doen echt belangrijke dingen.”