Habitatfragmentatie heeft mogelijk twee soorten primaten ertoe aangezet om te paren die anders niet zouden zijn gebeurd
Zes jaar geleden reisde gids Brenden Miles langs de Kinabatangan-rivier in het Maleisische deel van Borneo, toen hij een vreemd uitziende primaat zag die hij nog nooit eerder had gezien. Hij maakte een paar foto’s van de vreemde aap en toen hij thuiskwam, controleerde hij zijn foto’s.
“Eerst dacht ik dat het een variant van de verzilverde bladaap zou kunnen zijn”, zegt Miles. Maar toen merkte hij andere kleine details op. “Zijn neus was lang als die van een neusaap, en zijn staart was dikker dan die van een verzilverd blad [monkey],” hij zegt. Hij plaatste een foto van het dier op Facebook en vergat het helemaal.
Nu suggereert een analyse van die foto en andere dat de “mysterieuze aap” een hybride is van twee verre verwante soorten primaten die dezelfde gefragmenteerde habitat delen.
De vermoedelijke nakomelingen werd geproduceerd toen een mannelijke neusaap (neus larvatus) gedekt door een vrouwelijke verzilverde bladaap (Trachypithecus cristatus)suggereren onderzoekers 26 april in de International Journal of Primatology. En die conclusie baart de wetenschappers zorgen over de oudersoort van het schepsel.
Hybridisatie tussen nauw verwante organismen is waargenomen in gevangenschap en soms in het wild (SN: 23-7-21). “Maar hybridisatie tussen geslachten, dat is zeer zeldzaam”, zegt natuurbeschermer Ramesh Boonratana, de regionale vice-voorzitter voor Zuidoost-Azië voor de primatenspecialist van de International Union for Conservation of Nature.
Ernstig verlies, versnippering en degradatie van leefgebieden veroorzaakt door de uitbreiding van palmolieplantages langs de Kinabatangan-rivier zou kunnen verklaren hoe de mogelijke hybride is ontstaan, zegt primatoloog Nadine Ruppert.
“Verschillende soorten – zelfs van hetzelfde geslacht – wanneer ze een habitat delen, kunnen ze met elkaar communiceren, maar ze kunnen meestal niet paren. Dit soort kruisingen tussen geslachten vindt alleen plaats als er enige ecologische druk is”, zegt Ruppert van de Universiti Sains Malaysia op het eiland Penang.
De staat Sabah, waar de Kinabatangan-rivier zich bevindt, is ongeveer verloren gegaan 40 procent van de bosbedekking van 1973 tot 2010met houtkap en palmolieplantages als de belangrijkste oorzaken van ontbossing, zo bleek uit een onderzoek in 2014.
“In bepaalde gebieden zijn zowel [monkey] soorten zijn beperkt tot kleine bosfragmenten langs de rivier”, zegt Ruppert. Dit leidt tot concurrentie om voedsel, partners en andere hulpbronnen. “De dieren kunnen zich niet verspreiden en in dit geval kan het mannetje van de grotere soort – de neusaap – de mannelijke verzilverde bladaap gemakkelijk verdringen.”
Sinds 2016 zijn er meer gedocumenteerde waarnemingen van de mysterieuze aap, hoewel deze sporadisch zijn geweest. De zeldzame waarnemingen en de COVID-19-pandemie hebben onderzoekers er voorlopig van weerhouden fecale monsters te verzamelen voor genetische analyse om de identiteit van de aap te onthullen. In plaats daarvan vergeleken Ruppert en collega’s afbeeldingen van de mogelijke hybride met die van de oudersoort, zowel visueel als met behulp van ledematenverhoudingen. “Als het individu van een van de twee oudersoorten zou zijn, zouden al zijn metingen vergelijkbaar zijn met die van één soort”, zegt Ruppert. “Maar dat is bij dit dier niet het geval.”
Een foto van een mannelijke neusaap die part met een vrouwelijke verzilverde bladaap, samen met anekdotes van bootexploitanten en gidsen over een enkele mannelijke neusaap die rond een troep vrouwelijke verzilverde bladapen hangt, heeft de conclusie van de onderzoekers nog meer gewicht gegeven.
De mysterieuze aap zorgt voor veel opwinding in het gebied, maar Ruppert maakt zich zorgen over het welzijn van beide voorgestelde oudersoorten. De International Union for the Conservation of Nature classificeert neusapen als bedreigde en verzilverde bladapen als kwetsbaar. “De hybride is prachtig, maar we willen er niet meer zien”, zegt Ruppert. “Beide soorten moeten een voldoende grote habitat, verspreidingsmogelijkheden en voldoende voedsel hebben om hun natuurlijke gedrag op de lange termijn uit te voeren.”
Toenemend verlies of fragmentatie van leefgebieden in Borneo en elders als gevolg van veranderend landgebruik of klimaatverandering zou kunnen leiden tot meer gevallen van paring – of in ieder geval pogingen tot paring – tussen soorten of zelfs geslachten, zegt Boonratana.
De mysterieuze aap werd voor het laatst gefotografeerd in september 2020 met gezwollen borsten en een baby vast, wat suggereert dat het dier een vruchtbare vrouw is. Dat is een andere verrassende ontwikkeling, zeggen de onderzoekers, omdat de meeste hybriden steriel zijn.