Focussen op Aziatische reuzenhorzels verstoort het beeld van invasieve soorten

Een verdorde oude mannelijke hoornaar laat zien dat herhaalde invasies het niet zo nieuwe normaal zijn

Aziatische reuzenhorzel, AKA 'moordhorzel', naast een bierblikje

De eerste Aziatische reuzenhorzel die in 2021 in Noord-Amerika werd geïdentificeerd (afgebeeld) was afkomstig van een voorheen onbekende inval.

Vingers gekruist om niets te vinden: juli markeert het belangrijkste vangseizoen om te controleren op Aziatische gigantische horzels die de staat Washington nog steeds teisteren.

De eerste van deze invasieve hoornaars die in 2021, in juni, in Noord-Amerika werden gevonden, was waarschijnlijk niet afkomstig van een nest dat dit jaar is gemaakt, zeggen wetenschappers. Dus die vondst zegt niet hoe goed of of het ongedierte de winter heeft overleefd. Toch toont die hoornaar heel goed het meedogenloze risico van nieuw aankomende insecten.

Dat eerste exemplaar, een “knapperig” dood mannelijk insect dat op een grasveld in Marysville, Washington ligt, behoort tot de forse soort Vespa mandarijn. Bijgenaamd moordhorzels, deze werden in 2019 voor het eerst losvliegend aangetroffen in Canada en in 2020 in de Verenigde Staten (SN: 5/29/20). Toch de “droge, knapperige” man maakt geen deel uit van bekende invasies van horzels, zei entomoloog Sven Spichiger op een persconferentie op 16 juni.

Testen tonen aan dat het mannetje “zeker niet dezelfde genetische lijn is als degene die we hebben gevonden”, zei Spichiger van het Washington State Department of Agriculture in Olympia. Noch de Amerikaanse vondsten, tot nu toe allemaal uit Whatcom County in Washington, noch die van British Columbia aan de andere kant van de grens zijn nauw verwant aan de pas ontdekte hoornaar. Het is een aparte inval die niemand tot nu toe had opgemerkt.

Dit excentrieke nieuwe exemplaar kan helpen de scheve indruk te corrigeren dat stiekeme invasieve aankomsten zeldzaam zijn. De verschijning van de hoornaars in Noord-Amerika was voor sommigen misschien een schok, maar in werkelijkheid duiken er vaak zorgwekkende insecten op, en zullen dat waarschijnlijk blijven doen. Gelukkig is het moeilijker om een ​​permanent huis te bouwen dan om hier te komen, zeggen wetenschappers.

Toen het nieuws over de komst van de Aziatische reuzenhorzels voor het eerst bekend werd in 2019, was entomoloog Doug Yanega van de Universiteit van Californië, Riverside, een van de mensen die helemaal niet verbaasd was over een vreemde soort. “Het is heel eerlijk om te zeggen dat er veel invasieve soorten zijn”, benadrukt hij. “We hebben het afgelopen jaar in LA een nieuwe Afrikaanse bidsprinkhaansoort gekregen in Californië en de verwachting is dat deze zich waarschijnlijk zal verspreiden.”

Maar zelfs alarmerende ongedierte-aankomsten veroorzaken zelden de ophef die wordt veroorzaakt door Aziatische gigantische horzels. Op een hoogtepunt in het nieuws over horzels in mei 2020, stelde Yanega de nieuwe indringers in contrast met de Zuid-Amerikaanse palmkever (Rhynchophorus palmarum). Die grote snuitkever had Zuid-Californië bereikt en kon volgens Yanega “elke palmboom in de staat uitroeien”. Maar toch, “er zijn NUL [national] de reguliere media berichten hierover, een insect dat ernstig een VEEL grotere negatieve impact op de economie en onze manier van leven dreigt te hebben dan die horzels ooit zullen doen, “zei hij in een e-mail.

Die meedogenloze toestroom van binnenvallende insecten kan een van de redenen zijn waarom zo weinigen het algemene nieuws halen. De Amerikaanse douane- en grensbescherming meldde bijvoorbeeld 31.785 incidenten waarbij een plaag werd gedetecteerd, alleen voor het fiscale jaar 2020.

Voor 2021, om maar één voorbeeld te noemen van zorgwekkende aankomsten die niet viraal zijn gegaan, merkten inspecteurs op Washington Dulles International Airport in Virginia en later op Baltimore/Washington International kleine bruine plagen op die Khapra-kevers worden genoemd (Trogoderma granarium) in basmatirijst en vervolgens in gedroogde erwten die reizigers uit het buitenland probeerden binnen te halen. Ambtenaren verboden de besmette levensmiddelen.

De smokkelwaar van Dulles had het grootste aantal levende insecten: 12 larven en vier volwassenen. Zelfs dat kleine aantal kleine insecten was onaanvaardbaar. Dit is de enige insectensoort waar Amerikaanse douanebeambten tegen optreden, zelfs als alle exemplaren dood worden aangetroffen. De kevers knabbelen aan opgeslagen zaden, maar zullen de goederen ook bevuilen met verdwaalde lichaamsdelen en haren waardoor menselijke baby’s die vuil graan krijgen behoorlijk ziek kunnen worden en volwassenen zich ongemakkelijk kunnen voelen. In 1953 begon een grote inspanning van Californië om plagen van Khapra-kevers uit te roeien en uiteindelijk de verkoopbaarheid van het gewas te behouden. Maar de inspanning was duur en kostte het equivalent van ongeveer $ 90 miljoen in de huidige economie.

voor- en zijaanzicht van Khapra-kevers
Kleine maar destructieve Khapra-kevers (afgebeeld, zij- en vooraanzicht), die Californië tegen hoge kosten heeft geëlimineerd, kwamen in 2021 bijna minstens twee keer de Verenigde Staten binnen in bagage van vliegtuigpassagiers. De douane stopte die twee invallen.Beide: afbeeldingenbibliotheek voor plagen en ziekten, Bugwood.org (CC BY-NC 3.0 VS)
voor- en zijaanzicht van Khapra-kever
Kleine maar destructieve Khapra-kevers (afgebeeld, zij- en vooraanzicht), die Californië tegen hoge kosten heeft geëlimineerd, kwamen in 2021 bijna minstens twee keer de Verenigde Staten binnen in bagage van vliegtuigpassagiers. De douane stopte die twee invallen.Beide: afbeeldingenbibliotheek voor plagen en ziekten, Bugwood.org (CC BY-NC 3.0 VS)

Afgezien van de kevers zijn er dreigende horzels van andere soorten opgedoken voor de nieuwste Aziatische reuzen, zegt Paul van Westendorp, een bijenteeltspecialist die nu de strategie van British Columbia’s strijd tegen V. mandarijn. In mei 2019, slechts enkele maanden voor de ontdekking van de komst van een Aziatische reuzenhorzel, a V. soror horzel verscheen in Canada. Het was “levend, maar niet voor lang”, zegt Van Westendorp. “Ik had de kans om dat exemplaar te bewonderen.” Geen zwak beest, deze soort jaagt op andere insecten en er is gemeld dat hij een prooi zo groot als een gekko vangt. V. soror lijkt erg op een V. mandarijn, hij zegt.

Zelfs Aziatische gigantische horzels zijn vóór 2020 minstens één keer in de Verenigde Staten opgedoken. Een inspecteur merkte in 2016 een pakket op dat de luchthaven van San Francisco binnenkwam met een papierachtig insectennest, maar geen insecten op het etiket vermeldde. Het nest bevatte Aziatische reuzenhorzellarven en poppen, waarvan sommige nog in leven waren toen ze werden ontdekt. Deze en andere soorten hoornaars, waaronder de onheilspellend genoemde V. bellicosa, goed voor ongeveer de helft van de 50 onderscheppingen van horzels en gele jassen die van 2010 tot 2018 zijn gemarkeerd in Amerikaanse havens van binnenkomst, rapporteerden onderzoekers in 2020 in Insectensystematiek en diversiteit.

Slechts enkele verstekelingen zullen erin slagen om permanente huizen te maken in nieuw gebied. Hiervan lijken de echte onruststokers een minderheid te zijn. Bijvoorbeeld, van de 455 planten-aanvallende insecten die zich vestigden in bossen in de continentale Verenigde Staten, 62 merkbare schade veroorzaken, volgens een telling van 2011 van US Forest Service-onderzoeker Juliann Aukema en collega’s. Zelfs een paar razende invasieve plagen kunnen echter duur worden. Biologen storten zich in de strijd.

Hoe meedogenloos de aanval van ongewenste aankomsten ook is, er is hoop om de meer opvallende invasies uit te roeien als ze vroeg worden opgemerkt. Vespa horzels zijn “zeer groot en duidelijk, dus mensen zullen ze zien”, zegt entomoloog Lynn Kimsey van de University of California, Davis, een van de auteurs van het overzicht van de horzels van 2020. EEN Vespa affinis nest verscheen minstens tien jaar geleden in San Pedro, in Zuid-Californië. Maar, zegt ze, “hij is gedood en sindsdien is de soort niet meer waargenomen, voor zover ik heb gehoord.”

Het is echter niet altijd gemakkelijk om dergelijke inbreuken vroeg op te sporen. De haven van Oakland neemt ongeveer 1 miljoen zeecontainers per jaar aan uit het buitenland, maar in het beste geval kunnen inspecteurs van het Amerikaanse ministerie van landbouw misschien maar 10 procent controleren op verstekelingen, zegt Kimsey. Voeg daarbij alle vracht die Long Beach, San Diego en de andere havens aan de westkust binnenkomt – plus alle vrachtvliegtuigen. “Wat verbazingwekkend is, is dat we niet meer invasieve soorten zien”, zegt ze. “Ik denk dat dit je vertelt hoe moeilijk het is voor exotische soorten om zich te vestigen.”

Ze zullen wel blijven komen. Reden te meer om uit te kijken naar iets grappigs op het gazon, al is het maar een verdord goudklompje.

Nieuwste artikelen

spot_img

Related Stories

Leave A Reply

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in