Gerichte fotothermische behandeling van bloedstolsels is veelbelovend

Schematisch diagram van a) geactiveerde op bloedplaatjes gerichte IR780 immunoliposomen (Tar-IR-L & Tar-scuPA-IR-L) bereiding en b) hun toepassing in een muismodel voor acute trombose voor fotothermische trombolyse. Credit: Geavanceerde functionele materialen (2022). DOI: 10.1002/adfm.202209019

Nanodeeltjes geladen met kleurstof die warmte afgeven bij nabij-infraroodstraling, zouden volgens nieuw onderzoek van het Baker Institute en Swinburne University de sleutel kunnen zijn tot een meer gerichte behandeling van bloedstolsels.

Acute verstopping van bloedvaten door bloedstolsels is de onderliggende oorzaak van hartaanvallen en beroertes en wereldwijd een van de belangrijkste doodsoorzaken en invaliditeit, waarbij de huidige medicamenteuze behandelingen gepaard gaan met ernstige bijwerkingen, waaronder mogelijk fatale bloedingen.

In deze preklinische studie probeerden onderzoekers fotothermische therapie uit, die lichtenergie omzet in warmte-energie, om bloedstolsels veiliger en nauwkeuriger aan te pakken. Deze aanpak heeft al de aandacht getrokken als een nieuwe onderzoeksgrens in de behandeling van kanker.

Het mechanisme voor medicijnafgifte was via op stolsels gerichte liposomen, die worden onderzocht op hun vermogen om medicijnladingen specifiek af te leveren aan geactiveerde bloedplaatjes, die zich clusteren om bloedstolsels te vormen.

In hun krant Geavanceerde functionele materialenA / Prof Xiaowei Wang en collega’s namen ook nabij-infraroodkleurstof op in het liposoom, wat het potentieel bood voor snellere en krachtigere trombolyse onder infrarood-rode bestraling.

Door de bio-engineering-expertise van onderzoekers van Swinburne University samen te voegen met de biotechnologische capaciteiten van wetenschappers van het Baker Institute, waren ze in staat om nanodeeltjes te creëren die zich zullen nestelen in bloedstolsels. Het doelgerichte mechanisme van medicijnladingen betekende dat er slechts een lage dosis nodig is, waardoor het gebruik ervan mogelijke bloedingscomplicaties voorkomt.

Ze ontdekten dat deze aanpak een significante vermindering van het stolselgebied veroorzaakte in vergelijking met de gebieden die werden behandeld met niet-gerichte liposomen, wat de weg zou kunnen effenen voor een behandeling met een enkele dosis met minder bijwerkingen.

Ze hopen voort te bouwen op deze resultaten om een ​​levensvatbare nieuwe behandelingsbenadering te bieden voor de huidige gouden standaardbehandeling voor stollingsverwijdering met plasminogeenactivatoren, die gepaard gaan met beperkingen zoals een slechte penetratie van stolsels, de noodzaak van lange infusies en het daaropvolgende risico op fatale systemische bloedingen.