Hartfalen

Wat is hartfalen?

Hartfalen wordt gekenmerkt door het onvermogen van het hart om voldoende bloed naar het lichaam te pompen. Zonder voldoende doorbloeding worden alle belangrijke lichaamsfuncties verstoord. Hartfalen is een aandoening of een verzameling symptomen die uw hart verzwakken.

Bij sommige mensen met hartfalen heeft het hart moeite om voldoende bloed rond te pompen om andere organen in het lichaam te ondersteunen. Andere mensen kunnen een verharding en verstijving van de hartspier zelf hebben, die de bloedtoevoer naar het hart blokkeert of vermindert.

Hartfalen kan de rechter- of linkerkant van uw hart aantasten, of beide tegelijk. Het kan een acute (kortdurende) of chronische (voortdurende) aandoening zijn.

Bij acuut hartfalen treden de symptomen plotseling op, maar verdwijnen ze vrij snel. Deze aandoening komt vaak voor na een hartaanval. Het kan ook het gevolg zijn van een probleem met de hartkleppen die de bloedstroom in het hart regelen.

Bij chronisch hartfalen zijn de symptomen echter continu en verbeteren ze niet in de loop van de tijd. De overgrote meerderheid van de gevallen van hartfalen is chronisch.

Over 6,2 miljoen Amerikanen hartfalen hebben, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). De meeste van deze mensen zijn man. Vrouwen hebben echter meer kans om te overlijden aan hartfalen als de aandoening onbehandeld blijft.

Hartfalen is een ernstige medische aandoening die behandeling vereist. Vroegtijdige behandeling verhoogt uw kansen op herstel op lange termijn met minder complicaties. Bel onmiddellijk uw arts als u symptomen van hartfalen heeft.

Wat zijn de symptomen van hartfalen?

De symptomen van hartfalen kunnen zijn:

• vermoeidheid
• plotselinge gewichtstoename
• een verlies van eetlust
• aanhoudend hoesten
• onregelmatige hartslag
• hartkloppingen
• zwelling van de buik
• kortademigheid
• been- en enkelzwelling
• uitstekende nekaders

Wat veroorzaakt hartfalen?

Hartfalen is meestal gerelateerd aan een andere aandoening. De meest voorkomende oorzaak van hartfalen is coronaire hartziekte (CAD), een aandoening die vernauwing veroorzaakt van de slagaders die het hart van bloed en zuurstof voorzien. Andere aandoeningen die uw risico op het ontwikkelen van hartfalen kunnen verhogen, zijn onder meer:

• cardiomyopathie, een aandoening van de hartspier die ervoor zorgt dat het hart zwak wordt
• aangeboren hartziekte
• hartaanval
• hartklepziekte
• bepaalde soorten aritmieën of onregelmatige hartritmes
• hoge bloeddruk
• emfyseem, een longziekte
• suikerziekte
• een overactieve of te trage schildklier
• hiv
• ernstige vormen van bloedarmoede
• bepaalde kankerbehandelingen, zoals chemotherapie
• drugs- of alcoholmisbruik

Wat zijn de verschillende soorten hartfalen?

Hartfalen kan zowel in de linker- als in de rechterhelft van uw hart voorkomen. Het is ook mogelijk dat beide kanten van je hart tegelijkertijd falen.

Hartfalen wordt ook geclassificeerd als diastolisch of systolisch.

Linkszijdig hartfalen

Linkszijdig hartfalen is het meest voorkomende type hartfalen.

De linker hartkamer bevindt zich linksonder in uw hart. Dit gebied pompt zuurstofrijk bloed naar de rest van je lichaam.

Linkszijdig hartfalen treedt op wanneer de linker hartkamer niet efficiënt pompt. Dit voorkomt dat uw lichaam voldoende zuurstofrijk bloed krijgt. Het bloed stroomt in plaats daarvan terug in je longen, wat kortademigheid en vochtophoping veroorzaakt.

Rechtszijdig hartfalen

De rechter hartkamer is verantwoordelijk voor het pompen van bloed naar uw longen om zuurstof op te vangen. Rechtszijdig hartfalen treedt op wanneer de rechterkant van uw hart zijn werk niet goed kan uitvoeren.

Het wordt meestal veroorzaakt door linkszijdig hartfalen. De ophoping van bloed in de longen, veroorzaakt door linkszijdig hartfalen, zorgt ervoor dat de rechterkamer harder werkt. Dit kan de rechterkant van het hart benadrukken en ervoor zorgen dat het faalt.

Rechtszijdig hartfalen kan ook optreden als gevolg van andere aandoeningen, zoals longziekte. Rechtszijdig hartfalen wordt gekenmerkt door zwelling van de onderste ledematen. Deze zwelling wordt veroorzaakt door vochtophoping in de benen, voeten en buik.

Diastolisch hartfalen

Diastolisch hartfalen treedt op wanneer de hartspier stijver wordt dan normaal. De stijfheid, die meestal te wijten is aan hartaandoeningen, betekent dat uw hart zich niet gemakkelijk met bloed vult. Dit staat bekend als diastolische disfunctie. Het leidt tot een gebrek aan bloedtoevoer naar de rest van de organen in uw lichaam.

Diastolisch hartfalen komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Systolisch hartfalen

Systolisch hartfalen treedt op wanneer de hartspier zijn vermogen om samen te trekken verliest. De samentrekkingen van het hart zijn nodig om zuurstofrijk bloed naar het lichaam te pompen. Dit probleem staat bekend als systolische disfunctie en ontwikkelt zich meestal wanneer uw hart zwak en vergroot is.

Systolisch hartfalen komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Zowel diastolisch als systolisch hartfalen kan aan de linker- of rechterkant van het hart voorkomen. U kunt beide aandoeningen aan beide zijden van het hart hebben.

Wat zijn de risicofactoren voor hartfalen?

Hartfalen kan iedereen overkomen. Bepaalde factoren kunnen echter het risico op het ontwikkelen van deze aandoening vergroten.

Er is een hogere incidentie van hartfalen bij mannen in vergelijking met vrouwen, hoewel de prevalentie voor alle geslachten ongeveer hetzelfde is.

Mensen met ziekten die het hart beschadigen, lopen ook een verhoogd risico. Deze ziekten omvatten:

• Bloedarmoede
• hyperthyreoïdie
• hypothyreoïdie
• emfyseem

Bepaald gedrag kan ook uw risico op het ontwikkelen van hartfalen verhogen, waaronder:

• roken
• het eten van voedsel met veel vet of cholesterol
• niet genoeg beweging krijgen
• gewicht niet beheersen

Hoe wordt hartfalen gediagnosticeerd?

Fysiek examen

Uw arts kan een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op tekenen van hartfalen. Zwelling van de benen, onregelmatige hartslag en uitpuilende nekaders kunnen er bijvoorbeeld toe leiden dat uw arts hartfalen diagnosticeert.

Echocardiogram

Een echocardiogram is de meest effectieve manier om hartfalen te diagnosticeren. Het maakt gebruik van geluidsgolven om gedetailleerde foto’s van uw hart te maken, die uw arts helpen de schade aan uw hart te beoordelen en de onderliggende oorzaken van uw aandoening te bepalen. Uw arts kan samen met andere tests een echocardiogram gebruiken.

Andere testen

Hoe wordt hartfalen behandeld?

De behandeling van hartfalen hangt af van de ernst van uw aandoening. Vroegtijdige behandeling kan de symptomen vrij snel verbeteren, maar u moet toch elke 3 tot 6 maanden regelmatig worden getest. Het belangrijkste doel van de behandeling is om uw levensduur te verlengen.

medicatie

Vroege stadia van hartfalen kunnen worden behandeld met medicijnen om uw symptomen te verlichten en te voorkomen dat uw toestand verergert. Bepaalde medicijnen worden voorgeschreven aan:

• het vermogen van uw hart om bloed te pompen verbeteren
• bloedstolsels verminderen
• verlaag uw hartslag, indien nodig
• overtollig natrium verwijderen en kaliumspiegels aanvullen
• cholesterolgehalte verlagen

Deze medicijnen kunnen zijn:

• bloedverdunners
• angiotensine-converterend enzym (ACE)-remmers
• angiotensine II-receptorblokkers (ARB’s)
• bètablokkers
• calciumkanaalblokkers
• cholesterolverlagende medicijnen
• nitraten

Praat altijd met uw arts voordat u nieuwe medicijnen gebruikt. Sommige medicijnen zijn volledig verboden voor mensen met hartfalen, waaronder naproxen (Aleve, Naprosyn) en ibuprofen (Advil, Midol).

Chirurgie

Bypass operatie

Sommige mensen met hartfalen hebben een operatie nodig, zoals een coronaire bypass-operatie. Tijdens deze operatie zal uw chirurg een gezond stuk van een slagader nemen en dit hechten aan de geblokkeerde kransslagader. Hierdoor kan het bloed de geblokkeerde, beschadigde slagader omzeilen en door de nieuwe stromen.

Angioplastiek

Uw arts kan ook een angioplastiek voorstellen. Bij deze procedure wordt een katheter met daaraan een kleine ballon in de geblokkeerde of vernauwde slagader ingebracht. Zodra de katheter de beschadigde slagader bereikt, blaast uw chirurg een ballon op om de slagader te openen.

Uw chirurg moet mogelijk een permanente stent of draadgaasbuis in de geblokkeerde of vernauwde slagader plaatsen. Een stent houdt uw slagader permanent open en kan verdere vernauwing van de slagader helpen voorkomen.

Pacemakers

Andere mensen met hartfalen hebben pacemakers nodig om het hartritme onder controle te houden. Deze kleine apparaten worden in de kist geplaatst. Ze kunnen uw hartslag vertragen als het hart te snel klopt of uw hartslag verhogen als het hart te langzaam klopt. Pacemakers worden vaak gebruikt in combinatie met bypass-chirurgie en medicijnen.

Implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD)

Een ICD is een batterijgevoed apparaat dat uw hartslag bijhoudt en uw hart zal schokken als het een abnormaal hartritme detecteert. Deze schok herstelt de hartslag terug naar een normaal ritme. Een ICD wordt aanbevolen voor mensen met een ejectiefractie (hoeveel bloed je hart pompt bij elke samentrekking) van minder dan 35 procent.

Transplantatiechirurgie

Harttransplantaties worden gebruikt in de laatste stadia van hartfalen wanneer alle andere behandelingen hebben gefaald. Tijdens een transplantatie verwijdert uw chirurg uw hart geheel of gedeeltelijk en vervangt het door een hart van een donor.

Hoe kunt u hartfalen voorkomen?

Sommige levensstijlmaatregelen kunnen helpen bij de behandeling van hartfalen en voorkomen dat de aandoening zich ontwikkelt. Gewichtsbeheersing en regelmatig sporten kan uw risico op hartfalen aanzienlijk verminderen. Het verminderen van de hoeveelheid zout in uw dieet kan ook uw risico verlagen.

Andere gewoonten die hartfalen kunnen voorkomen, zijn onder meer:

• alcoholgebruik beperken
• niet roken
• voedingsmiddelen met veel vet vermijden
• de juiste hoeveelheid slaap krijgen

Wat zijn de complicaties van hartfalen?

Onbehandeld hartfalen kan uiteindelijk leiden tot congestief hartfalen (CHF), een aandoening waarbij bloed zich ophoopt in andere delen van uw lichaam. Bij deze mogelijk levensbedreigende aandoening kunt u vocht vasthouden in uw ledematen en in uw organen, zoals de lever en longen.

Bijkomende complicaties van hartfalen kunnen zijn:

• beroerte
• trombo-embolie
• aritmieën, zoals atriale fibrillatie

Hartaanval

Een hartaanval kan ook optreden als gevolg van een complicatie die verband houdt met hartfalen.

Bel onmiddellijk 911 of uw lokale hulpdiensten als u deze symptomen heeft:

• verpletterende pijn op de borst
• ongemak op de borst, zoals knijpen of benauwdheid
• ongemak in het bovenlichaam, waaronder gevoelloosheid of kou
• vermoeidheid
• duizeligheid
• snelle hartslag
• braken
• misselijkheid
• koud zweet

Wat zijn de langetermijnvooruitzichten voor mensen met hartfalen?

Hartfalen is meestal een langdurige aandoening die voortdurende behandeling vereist om complicaties te voorkomen. Wanneer hartfalen onbehandeld blijft, kan het hart zo ernstig verzwakken dat het een levensbedreigende complicatie veroorzaakt.

Het is belangrijk om te erkennen dat hartfalen iedereen kan overkomen. U moet levenslange preventieve maatregelen nemen voor de gezondheid van uw hart. Neem altijd contact op met uw arts als u plotseling nieuwe of onverklaarbare symptomen krijgt die kunnen wijzen op een probleem met uw hart.

Omdat hartfalen meestal een chronische aandoening is, zullen uw symptomen in de loop van de tijd waarschijnlijk erger worden. Medicijnen en operaties kunnen uw symptomen helpen verlichten, maar dergelijke behandelingen helpen mogelijk niet als u een ernstig geval van hartfalen heeft. In sommige gevallen kan hartfalen levensbedreigend zijn.

Vroegtijdige behandeling is de sleutel tot het voorkomen van de ernstigste gevallen van hartfalen. Bel onmiddellijk uw arts als u tekenen van hartfalen vertoont of als u denkt dat u de aandoening heeft.