Hoe weet u of u baarmoederhalskanker heeft?

Wat zijn de symptomen van baarmoederhalskanker?

Baarmoederhalskanker veroorzaakt meestal geen symptomen totdat het in een vergevorderd stadium is. Vrouwen kunnen ook denken dat de symptomen verband houden met iets anders, zoals hun menstruatiecyclus, een schimmelinfectie of een urineweginfectie.

Voorbeelden van symptomen die gepaard gaan met baarmoederhalskanker zijn:

• abnormale bloedingen, zoals bloedingen tussen menstruaties, na seks, na een bekkenonderzoek of na de menopauze

• afscheiding die ongebruikelijk is in hoeveelheid, kleur, consistentie of geur

• vaker plassen
• bekkenpijn
• pijnlijk urineren

Volgens de nationale autoriteiten zouden alle vrouwen regelmatig moeten worden gescreend op baarmoederhalskanker richtlijnen. Als u deze symptomen ervaart, overleg dan met uw arts over screening op baarmoederhalskanker.

Hoe krijg je baarmoederhalskanker?

HPV veroorzaakt een meerderheid van baarmoederhalskanker. Bepaalde stammen van het virus zorgen ervoor dat normale cervicale cellen abnormaal worden. In de loop van jaren of zelfs decennia kunnen deze cellen kanker worden.

Vrouwen die zijn blootgesteld aan een geneesmiddel dat diethylstilbestrol (DES) wordt genoemd terwijl hun moeder zwanger was, lopen ook risico op baarmoederhalskanker. Dit geneesmiddel is een type oestrogeen waarvan artsen dachten dat het een miskraam zou kunnen voorkomen.

DES is echter in verband gebracht met het veroorzaken van abnormale cellen in de baarmoederhals en de vagina. Het medicijn is sinds de jaren zeventig van de markt in de Verenigde Staten. U kunt met uw moeder praten om te bepalen of zij de medicatie heeft ingenomen. Er is geen test beschikbaar om te bepalen of u bent blootgesteld aan DES.

Wat is HPV?

HPV wordt in de meeste gevallen geassocieerd met het veroorzaken van baarmoederhalskanker en genitale wratten. HPV is seksueel overdraagbaar. Je kunt het krijgen van anale, orale of vaginale seks. Volgens de National Cervical Cancer Coalition veroorzaakt HPV 99 procent van de baarmoederhalskanker.

Er bestaan ​​meer dan 200 soorten HPV, en ze veroorzaken niet allemaal baarmoederhalskanker. Artsen categoriseren HPV in twee typen.

HPV-types 6 en 11 kunnen genitale wratten veroorzaken. Deze HPV-typen worden niet geassocieerd met het veroorzaken van kanker en worden als een laag risico beschouwd.

HPV-typen 16 en 18 zijn typen met een hoog risico. Volgens de Nationaal Kanker Instituutveroorzaken ze een meerderheid van HPV-gerelateerde kankers, waaronder baarmoederhalskanker.

Deze HPV-typen kunnen ook leiden tot:

• anale kanker
• orofaryngeale kanker, die voorkomt in de keel
• vaginale kanker
• vulvaire kanker

HPV-infecties zijn de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) in de Verenigde Staten. De meeste vrouwen met HPV krijgen geen baarmoederhalskanker. Het virus lost vaak vanzelf op in twee jaar of minder zonder enige behandeling. Sommige mensen kunnen echter nog lang na blootstelling besmet blijven.

HPV en vroege baarmoederhalskanker veroorzaken niet altijd symptomen. Uw arts zal echter tijdens uw jaarlijkse examen controleren op de aanwezigheid van abnormale cellen in de baarmoederhals door middel van een uitstrijkje. Tijdens dit onderzoek kunt u zich ook laten testen op het HPV-virus.

Hoe wordt baarmoederhalskanker gediagnosticeerd?

Artsen kunnen de aanwezigheid van abnormale en mogelijk kankercellen diagnosticeren door middel van een uitstrijkje. Dit houdt in dat je je baarmoederhals moet afnemen met een apparaat dat lijkt op een wattenstaafje. Ze sturen dit uitstrijkje naar een laboratorium om te worden onderzocht op precancereuze of kankercellen.

De Amerikaanse Kankervereniging beveel aan dat de screening op 25-jarige leeftijd moet beginnen en dat mensen tussen de 25 en 65 elke vijf jaar een HPV-test moeten ondergaan.

De HPV-test lijkt erg op een Pap-test. Uw arts verzamelt op dezelfde manier cellen uit de baarmoederhals. Laboratoriumtechnici zullen de cellen testen op de aanwezigheid van genetisch materiaal geassocieerd met HPV. Dit omvat DNA of RNA van bekende HPV-strengen.

Zelfs als u het vaccin heeft gehad om u tegen HPV te beschermen, moet u nog steeds regelmatig worden onderzocht op baarmoederhalskanker.

Vrouwen moeten met hun artsen praten over de timing van Pap-tests. Er zijn omstandigheden dat je vaker getest zou moeten worden. Deze omvatten vrouwen met een onderdrukt immuunsysteem als gevolg van:

• hiv
• langdurig gebruik van steroïden
• een orgaantransplantatie

Uw arts kan u ook aanraden om vaker een screening te ondergaan op basis van uw omstandigheden.

Wat is de vooruitzichten?

Wanneer het in de vroegste stadia wordt ontdekt, wordt baarmoederhalskanker beschouwd als een van de best behandelbare kankersoorten. Volgens de Amerikaanse Kankervereniging, sterfgevallen door cervicale kanker zijn beduidend gedaald met verhoogde screening door middel van Pap-tests.

Het krijgen van regelmatige Pap-tests om te controleren op precancereuze cellen wordt beschouwd als een van de belangrijkste en meest effectieve preventiemiddelen. Gevaccineerd worden tegen HPV en regelmatige Pap-testscreeningen ondergaan, kan u helpen uw risico op baarmoederhalskanker te verminderen.

Hoe kun je HPV en baarmoederhalskanker voorkomen?

U kunt uw risico op baarmoederhalskanker verminderen door de kans te verkleinen dat u HPV krijgt. Als u tussen de 9 en 45 jaar oud bent, kunt u het HPV-vaccin krijgen.

Hoewel er verschillende soorten HPV-vaccins op de markt zijn, beschermen ze allemaal tegen typen 16 en 18, de twee meest kankerverwekkende typen. Sommige vaccins bieden immuniteit tegen nog meer HPV-typen. Het is ideaal om dit vaccin te krijgen voordat u seksueel actief wordt.

Andere manieren om baarmoederhalskanker te helpen voorkomen, zijn onder meer:

• Krijg routine Pap-tests. Praat met uw arts over de aanbevolen frequentie van Pap-tests op basis van uw leeftijd en medische toestand.
• Gebruik barrièremethoden bij het vrijen, inclusief condooms of tandmoeders.
• Rook niet. Vrouwen die roken lopen een groter risico op baarmoederhalskanker.