Ik heb zin gehad om alleen te zijn tijdens de pandemie. Blijkbaar ben ik niet de enige.
Sinds de sluiting van de pandemie voor het eerst werd aangekondigd, ben ik niet één keer alleen geweest.
Mijn man en ik begonnen precies dezelfde dag vanuit huis te werken. De kinderopvang van onze zoon ging binnen een paar dagen dicht.
Zoals een groot deel van Amerika waren mijn man, mijn zoon en ik – en onze hond – samen thuis. Alle. De. Tijd.
We hebben niemand anders gezien en we zijn nergens heen gegaan. We hebben geen van beiden familie die ergens bij ons in de buurt woont. We konden niet eens in aparte kamers werken, omdat we moesten proberen en tag-team aan het werk en kijken naar onze 9 maanden oude zoon.
Ondanks al deze ‘samen tijd’, waren er momenten dat ik me eenzaam voelde. Ik miste de reistijden waarop ik alleen kon lezen. Ik miste mijn familie en mijn collega’s. Ik voelde me losgekoppeld van mijn oude leven – en van mezelf.
Ik voelde me tegelijkertijd eenzaam en ‘eenzaam’. Ik voelde me alleen, maar kon ook geen echte eenzaamheid krijgen omdat er nergens in huis was om aan mijn familie te ontsnappen, zelfs niet voor 5 minuten.
Door de tegenstrijdige gevoelens voelde ik me losgekoppeld en soms wrokkig en snel boos.
Je eenzaam voelen als je niet alleen bent
“Mensen zijn vaak verrast om te beseffen dat ze nog steeds eenzaamheid ervaren terwijl ze samenwonen met hun romantische partner”, zegt Jessica Small, een erkende huwelijks- en gezinstherapeut in Denver, Colorado. “Eenzaamheid is gewoon een normaal onderdeel van de menselijke ervaring. We kunnen het altijd en in elke situatie voelen. ”
Small wijst erop dat eenzaamheid uiteindelijk gewoon een andere emotie is.
“[It’s] hetzelfde als geluk, verdriet of woede, en net als elk ander gevoel komt en gaat het en blijft het niet voor altijd ”, zegt ze.
Volgens Small kunnen enkele redenen voor eenzaamheid optreden:
- zich losgekoppeld voelen van een partner
- het missen van de chaos van het leven in een gezinswoning
- je niet gezien voelen of het gevoel hebben dat je er niet toe doet
- los van je partner groeien of vergeten in te checken
Met andere woorden, eenzaam voelen heeft te maken met waarneming, niet alleen met iemand in de buurt.
“De kern van eenzaamheid zijn gevoelens van ontkoppeling”, zegt Nicholas Hardy, een psychotherapeut in Houston, Texas.
Psychotherapeut Traci Ruble uit San Francisco, Californië, is het daarmee eens.
‘We hebben meer nodig dan een menselijk lichaam om ons niet eenzaam te voelen’, zegt ze. “We zijn ingebed in een groter web van verbondenheid dat ons betekenis geeft en bijdraagt aan onze algehele sociale gezondheid.”
De eenvoudige verbindingen die we missen
De eenvoudige, alledaagse routines waarop we vertrouwden vóór de pandemie, gaven ons meerdere verbindingsmogelijkheden die we nu missen.
“Denk aan alle mensen die je niet meer tegenkomt op weg naar je werk: Jo die je koffie zet, Valerie die de bloemenkar voor je kantoor runt, Samil, die in het kantoor ernaast werkt, die binnenkomt om goedemorgen te zeggen. , de bekende gezichten in de bus of trein, ”zegt Ruble. “Al deze gezichten vormen samen ‘mijn gemeenschap’.”
Small is het daarmee eens.
“Mensen zijn van nature sociale dieren”, zegt ze. “De pandemie heeft het ondragelijk moeilijk gemaakt om in deze behoefte te voorzien. Zoom is niet voldoende als vervanger voor menselijke verbinding. Met videogesprekken missen we nog steeds de energie van een andere persoon. “
Er is ook een verschil tussen tijd doorbrengen met vrienden of familie die bij ons thuis zijn en degenen die dat niet zijn.
“Op een gegeven moment worden de mensen met wie we leven zo’n fundamenteel onderdeel van ons bestaan dat ze misschien niet dezelfde soort socialisatie of ontsnapping bieden die we krijgen als we mensen buiten ons huis ontmoeten”, zegt Small.
Al deze sociale interacties hielpen ons ons verbonden te voelen met onszelf en gaven ons energie. Zonder hen is onze wereld erg klein geworden. We rouwen zoals ons leven vroeger was.
Cue ‘eenzaamheid’
Eenzaamheid is een relatief nieuwe term. Het werd in 2019 bedacht door psycholoog Robert Coplan en zijn collega’s. In wezen is het het spiegelbeeld van eenzaamheid.
Het is dat gevoel dat je krijgt als je nooit echt alleen kunt zijn, omdat er altijd iemand in dezelfde kamer is als jij. Het is een gebrek aan kwaliteit “jij tijd”.
Zonder die tijd heb je minder tijd om moeilijke emoties te verwerken, zoals je verdriet over het nieuwe normaal. Er is minder tijd om alleen te ontspannen.
Het kan ook de angstniveaus beïnvloeden. Een recent onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat wanneer mensen de tijd hadden om 15 minuten alleen in een kamer te zitten zonder externe stimulatie, dit hen hielp te kalmeren na een hoge staat van angst of prikkelbaarheid.
De pandemie heeft velen van ons in een “bubbel” met onze naaste familie gedwongen, met weinig tijd voor onszelf. Dit geldt met name als je een ouder bent die probeert thuiswerken in balans te brengen met 24/7 ouderschap.
Tegenstrijdige gevoelens, onvervulde behoeften
Een of twee mensen kunnen niet alles voor je zijn. Als we bij alle anderen wegblijven, zodat we niet ziek worden, kunnen we veel verwachtingen stellen aan de mensen in onze bubbel. Dat kan leiden tot wrok, gekibbel en gevoelens van ontkoppeling.
“De realiteit is dat we nieuwheid, spel, vitaliteit en een bepaalde afstand moeten creëren, zodat we naar elkaar kunnen” hunkeren “”, zegt Coplan.
De pandemie heeft ons ook gedwongen tot een aantal behoorlijk alledaagse routines.
“In een langdurige relatie worden routines verwacht, maar als we niet oppassen, kunnen ze ons vermogen om buiten de oppervlakte te komen of nieuwe aspecten van wie onze partner is geworden te onderzoeken, verstikken”, zegt Hardy.
“Zonder opzettelijke gesprekken die diepgang of een nieuwsgierige mindset bieden, zouden we kunnen missen hoe onze partner is gegroeid of [not] hun diepste gedachten en gevoelens begrijpen. ”
Volgens Hardy kan dit verlies van intimiteit leiden tot gevoelens van eenzaamheid, zelfs in het bijzijn van je partner.
Omgaan met eenzaamheid, eenzaamheid en alles daartussenin
De onderstaande stappen zijn suggesties om met allerlei eenzaamheid om te gaan.
Geef jezelf wat medeleven
“Ongemak en emotioneel gevoel tijdens deze pandemie is een zeer gezonde reactie op deze niet normale tijd”, zegt Roebel.
Gun uzelf en uw dierbaren een kleine pauze. Het is momenteel moeilijk, en het is oké om je niet oké te voelen.
Normaliseer je gevoelens
Iedereen krijgt deze gevoelens wel eens, en de pandemie heeft ze een boost gegeven. Je hoeft je niet slecht te voelen als je ze hebt.
“Wanneer het gevoel van eenzaamheid zich voordoet, observeer het dan zonder oordeel en overweeg: ‘Waar komt dit vandaan en wat zegt het mij?’ om de oorsprong ervan beter te begrijpen ”, zegt Small.
Tegelijkertijd kunnen we onszelf eraan herinneren dat het voorbij zal gaan.
“Als we in staat zijn om te begrijpen dat eenzaamheid, zoals elke emotie, maar 60-90 seconden duurt zonder dat onze gedachten het in stand houden, wordt het minder eng”, zegt Small.
In plaats van het ongemakkelijke gevoel weg te duwen, kunnen we tolerantie opbouwen.
Volgens Small creëert dit een ruimte om onze eenzame gevoelens beter te begrijpen en wat ze ons proberen te vertellen. Als we ze met afleiding wegduwen, missen we die kans.
Laat uw gevoelens u inspireren om enkele veranderingen aan te brengen
“De eenzame gevoelens zijn er om je te begeleiden om meer verbinding te krijgen met de natuur, met anderen, of om op een andere manier te zijn dan je nu bent”, zegt Ruble.
Probeer te luisteren naar wat de eenzaamheid je probeert te vertellen. Een wandeling door de buurt of op het lokale wandelpad nodig? Moet je koffie drinken in een plaatselijk café, zodat je in de buurt van andere mensen kunt zijn, zelfs fysiek afstandelijk?
“Als iemand zich geïsoleerd voelt, kunnen we momenten gaan identificeren waarop ze zich wel verbonden voelen met anderen – en als ze dat niet doen, wat blokkeert die verbinding”, zegt Small.
“We zouden hun zelfzorgstrategieën kunnen onderzoeken en hun vermogen om hulp en ondersteuning te vragen van de mensen van wie ze houden, vergroten.”
Praat met uw partner of familie
“Gewoon praten is een grote stap in de goede richting, mits ze zich veilig voelen [to do so], ”Zegt Hardy. “Hierdoor krijgen anderen de kans om te helpen en ondersteuning te bieden.”
Als we onze gevoelens binnen houden, versterkt het ze alleen maar, legt Hardy uit. Als je met elkaar praat, kom je er misschien achter dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Misschien kunnen jullie allebei samen aan een oplossing werken.
U kunt elkaar bijvoorbeeld allebei wat quality time alleen geven om eventuele gevoelens van eenzaamheid te verzachten of pandemie-veilige activiteiten buitenshuis zoeken, zodat u zich minder los van anderen voelt.
“[I] kan je niet vertellen hoezeer een eenvoudige gezinswandeling na het eten voor mijn gezin wereldschokkend is geweest ”, zegt Roebel.
Vraag om tijd voor jezelf
Het kan moeilijk zijn om met tegenstrijdige gevoelens om te gaan, zoals eenzaamheid en eenzaamheid. Ze zijn allebei normaal, en alleen omdat je een menselijke connectie wilt, wil dat soms niet zeggen dat je ook geen pauze verdient.
Zoek tijd voor jezelf, ook al is het maar 15 minuten, en geef prioriteit aan je eigen zelfzorg. Het kan je misschien ook helpen om de tijd samen meer te waarderen.
Vraag hulp van een professional
Als u het moeilijk vindt om met gevoelens van ontkoppeling om te gaan, is het geen schande om hulp te zoeken bij een deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid.
Tekenen dat gevoelens van eenzaamheid of eenzaamheid van invloed kunnen zijn op u, uw relatie of uw geestelijke gezondheid kunnen zijn:
- toegenomen conflict thuis
- aanhoudende negativiteit
- veranderingen in uw slaap- of eetgewoonten
- gevoelens van verdriet en depressie
Een therapeut kan u helpen te onderzoeken wat er aan de hand is en persoonlijke coping-technieken te ontwikkelen. De therapeut van een koppel kan u ook helpen bij het oplossen van relatieproblemen met uw partner.
het komt neer op
De pandemie is voor iedereen moeilijk geweest, en het is normaal om erdoor te worden beïnvloed. Of je je nu gefrustreerd, losgekoppeld, eenzaam, eenzaam of al het bovenstaande voelt, weet dat het oké is om niet oké te zijn.
Dit zijn normale gevoelens. Naarmate de zaken weer normaal beginnen te worden met heropeningen en verhoogde vaccinaties, kan een deel van wat u voelt, beginnen te verminderen.
Toch kunnen eenzaamheid en eenzaamheid altijd bestaan, pandemie of niet. Dat is de reden waarom coping-mechanismen u een lange weg kunnen helpen bij het beheren.
Simone M. Scully is een nieuwe moeder en journalist die schrijft over gezondheid, wetenschap en ouderschap. Vind haar op haar website of op Facebook en Twitter.
