Een inspanningstest wordt gebruikt om te bepalen hoe goed uw hart reageert op momenten dat het het hardst werkt.
Tijdens de test wordt u gevraagd om te oefenen – meestal op een loopband – terwijl u bent aangesloten op een elektrocardiogram (EKG) -apparaat. Hierdoor kan uw arts uw hartslag controleren.
De inspanningstest wordt ook wel inspanningstest of loopbandtest genoemd.
Waarom een inspanningstest doen?
Een inspanningsstresstest wordt voornamelijk gebruikt om uw arts te helpen bepalen of uw hart voldoende zuurstof en een goede bloedstroom krijgt wanneer het dit het meest nodig heeft, zoals wanneer u aan het sporten bent.
Het kan besteld worden voor mensen die last hebben gehad van pijn op de borst of andere symptomen van coronaire hartziekte (ook wel coronaire hartziekte genoemd).
Een inspanningsstresstest kan ook worden gebruikt om uw gezondheidsniveau te bepalen, vooral als u met een nieuw trainingsprogramma begint. Hierdoor kan uw arts leren welk niveau van lichaamsbeweging u veilig aankunt.
Als u ouder bent dan 40 jaar of als u andere risicofactoren heeft voor hartaandoeningen, moet u met uw arts overleggen of een inspanningstest geschikt voor u is.
De risico’s van een inspanningsstresstest
Stresstests worden over het algemeen als veilig beschouwd, vooral omdat ze worden uitgevoerd in een gecontroleerde omgeving onder toezicht van een getrainde medische professional.
Er zijn echter enkele zeldzame risico’s, zoals:
- pijn op de borst
- instortende
- flauwvallen
- hartaanval
- onregelmatige hartslag
Uw risico om deze reacties tijdens de test te krijgen, is echter laag, aangezien uw arts u vooraf op problemen zal screenen. Mensen met een hoger risico op deze complicaties – zoals mensen met een vergevorderde coronaire hartziekte – worden zelden gevraagd om de test te doen.
Hoe bereid je je voor op een inspanningstest?
Voorafgaand aan uw test zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en vragen stellen over uw volledige medische geschiedenis. Vertel uw arts op dit moment over uw symptomen, vooral pijn op de borst of kortademigheid.
U moet uw arts ook informeren over eventuele aandoeningen of symptomen die het sporten moeilijk kunnen maken, zoals stijve gewrichten door artritis.
Laat het uw arts ten slotte weten als u diabetes heeft, omdat lichaamsbeweging de bloedsuikerspiegel beïnvloedt. Als u diabetes heeft, wil uw arts mogelijk ook uw bloedglucosewaarden controleren tijdens de inspanningstest.
Uw arts zal u volledige instructies geven over hoe u zich moet voorbereiden.
Voedsel en medicijnen
Uw arts kan u instrueren om gedurende 3 uur vóór de test geen cafeïnehoudende dranken te eten of te drinken. U moet ook roken vermijden.
U mag alleen vóór de test stoppen met het innemen van medicijnen als uw arts u dat zegt.
Kleding en persoonlijke spullen
Zorg ervoor dat u zich op de dag van de test in losse, comfortabele kleding kleedt. Iets dat licht en ademend is, is het beste.
Zorg voor comfortabele schoenen, zoals sportschoenen.
Hoe een inspanningsstresstest wordt uitgevoerd
Je begint door langzaam op een loopband te lopen. De snelheid en het niveau van de loopband worden verhoogd naarmate de test vordert.
Als u problemen ondervindt, met name pijn op de borst, zwakte of vermoeidheid, kunt u vragen om de test te stoppen.
Wanneer uw arts tevreden is met uw resultaten, kunt u stoppen met trainen. Uw hartslag en ademhaling worden daarna nog een korte tijd gecontroleerd.
Soorten testen
Er zijn drie soorten stresstesten:
- Oefening stresstest. Dit wordt ook wel een loopbandtest genoemd. Je loopt op zijn plaats op een loopband terwijl je bent aangesloten op een elektrocardiogram (EKG) -apparaat dat je hart bewaakt.
- Nucleaire stresstest. Dit wordt ook wel een thallium-stresstest genoemd. Het is hetzelfde als een inspanningstest, maar u krijgt kleurstof via een intraveneuze lijn (IV) die in uw arm wordt ingebracht. Hierdoor kan uw zorgverlener beelden van uw hart bekijken met een speciale camera.
- Stress-echocardiogram. Dit is hetzelfde als een inspanningstest, maar uw zorgverlener zal ook een transducer tegen uw borst houden. Dit toverstokachtige apparaat creëert geluidsgolven die bewegende beelden van je hart maken.
Voor een stresstest
Meld eventuele pijn op de borst of andere complicaties die u op de dag van de test opmerkt.
Voordat u begint met trainen, wordt u aangesloten op het ECG-apparaat. Onder uw kleding worden verschillende plakkussentjes op uw huid bevestigd.
Uw arts of verpleegkundige zal uw hartslag en ademhaling controleren voordat u begint met trainen. Uw arts kan u ook in een buisje laten ademen om de sterkte van uw longen te testen.
Na een stresstest
Na de test krijgt u water en wordt u gevraagd om te rusten. Als uw bloeddruk tijdens het onderzoek stijgt, kan uw behandelend verpleegkundige uw bloeddruk blijven controleren.
Een paar dagen na de test zal uw arts de resultaten met u doornemen. De test kan onregelmatige hartritmes of andere symptomen aan het licht brengen die wijzen op coronaire hartziekte, zoals geblokkeerde slagaders.
Follow-up na een inspanningsstresstest
Als uw arts vaststelt dat u mogelijk coronaire hartziekte of andere hartproblemen heeft, kunnen ze beginnen met behandelingen of meer tests bestellen, zoals een nucleaire stresstest.
