Wat is baarmoederhalskanker?

Baarmoederhalskanker treedt op wanneer een abnormale groei van cellen (dysplasie) wordt gevonden op de baarmoederhals, die zich tussen de vagina en de baarmoeder bevindt. Het ontwikkelt zich vaak over meerdere jaren. Omdat er weinig symptomen zijn, weten veel vrouwen niet eens dat ze het hebben.

Meestal wordt baarmoederhalskanker ontdekt in een uitstrijkje tijdens een gynaecologisch bezoek. Als het op tijd wordt gevonden, kan het worden behandeld voordat het grote problemen veroorzaakt.

Het National Cancer Institute schat dat er meer dan 13.000 nieuwe gevallen van baarmoederhalskanker in 2019. Infectie met het humaan papillomavirus (HPV) is een van de belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van baarmoederhalskanker.

Er zijn echter ook andere factoren die u in gevaar kunnen brengen.

Humaan papillomavirus

HPV is een seksueel overdraagbare aandoening (soa). Het kan worden overgedragen via huid-op-huidcontact of tijdens orale, vaginale of anale seks.

HPV is een van de meest voorkomende soa’s in de Verenigde Staten. De centrum voor ziektecontrole en Preventie schat dat ten minste de helft van de bevolking op een bepaald moment in hun leven een vorm van HPV zal krijgen.

Er zijn veel stammen van HPV. Sommige stammen zijn HPV’s met een laag risico en veroorzaken wratten op of rond de geslachtsorganen, anus en mond. Andere stammen worden als risicovol beschouwd en kunnen kanker veroorzaken.

Vooral HPV-types 16 en 18 worden het meest geassocieerd met baarmoederhalskanker. Deze stammen dringen de weefsels in de baarmoederhals binnen en veroorzaken na verloop van tijd veranderingen in de baarmoederhalscellen en laesies die zich tot kanker ontwikkelen.

Niet iedereen met HPV krijgt kanker. In feite verdwijnt de HPV-infectie vaak vanzelf.

De beste manier om uw kansen om HPV op te lopen te verkleinen, is door seks te hebben met een condoom of een andere barrièremethode. Laat ook regelmatig uitstrijkjes maken om te zien of HPV veranderingen in cervicale cellen heeft veroorzaakt.

Andere seksueel overdraagbare aandoeningen

Andere soa’s kunnen u ook een risico op baarmoederhalskanker geven. Het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) verzwakt het immuunsysteem. Dit maakt het voor het lichaam moeilijker om kanker of infecties zoals HPV te bestrijden.

Volgens de Amerikaanse Kankervereniging, hebben vrouwen die momenteel chlamydia hebben of hebben gehad, meer kans op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker. Chlamydia is een soa die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Het heeft vaak geen symptomen.

Leefstijlgewoonten

Sommige risicofactoren voor baarmoederhalskanker zijn gerelateerd aan leefgewoonten. Als je rookt, ben je twee keer zo waarschijnlijk baarmoederhalskanker te ontwikkelen. Roken vermindert het vermogen van uw immuunsysteem om infecties zoals HPV te bestrijden.

Bovendien introduceert roken chemicaliën die kanker in uw lichaam kunnen veroorzaken. Deze chemicaliën worden kankerverwekkende stoffen genoemd. Kankerverwekkende stoffen kunnen schade toebrengen aan het DNA in de cellen van uw baarmoederhals. Ze kunnen een rol spelen bij het ontstaan ​​van kanker.

Uw dieet kan ook uw kansen op het krijgen van baarmoederhalskanker beïnvloeden. Vrouwen met obesitas hebben meer kans om bepaalde vormen van baarmoederhalskanker te ontwikkelen. Vrouwen die weinig groenten en fruit eten, lopen ook een groter risico om baarmoederhalskanker te krijgen.

Medicijnen voor reproductieve gezondheid

Vrouwen die orale anticonceptiva gebruiken die synthetische versies van de hormonen oestrogeen en progesteron bevatten voor: vijf of meer jaar hebben een hoger risico op baarmoederhalskanker in vergelijking met vrouwen die nog nooit orale anticonceptiva hebben gebruikt.

Het risico op baarmoederhalskanker neemt echter af na het stoppen met orale anticonceptiva. Volgens de American Cancer Society wordt het risico daarna weer normaal ongeveer 10 jaar.

Vrouwen die een spiraaltje hebben gehad, lopen eigenlijk een lager risico op baarmoederhalskanker dan vrouwen die nog nooit een spiraaltje hebben gehad. Dit geldt nog steeds, zelfs als het apparaat minder dan een jaar is gebruikt.

Andere risicofactoren

Er zijn verschillende andere risicofactoren voor baarmoederhalskanker. Vrouwen die meer dan drie voldragen zwangerschappen hebben gehad of die jonger waren dan 17 jaar op het moment van hun eerste voldragen zwangerschap, lopen een groter risico op baarmoederhalskanker.

Het hebben van een familiegeschiedenis van baarmoederhalskanker is ook een risicofactor. Dit geldt vooral als een direct familielid, zoals uw moeder of zus, baarmoederhalskanker heeft gehad.

Uw kansen op het krijgen van baarmoederhalskanker verkleinen

Het risico lopen om welke vorm van kanker dan ook te krijgen, kan mentaal en emotioneel een uitdaging zijn. Het goede nieuws is dat baarmoederhalskanker te voorkomen is. Het ontwikkelt zich langzaam en er zijn veel dingen die u kunt doen om uw kansen op het ontwikkelen van kanker te verkleinen.

Er is een vaccin beschikbaar om te beschermen tegen enkele van de HPV-stammen die het meest waarschijnlijk baarmoederhalskanker veroorzaken. Het is momenteel aanbevolen voor jongens en meisjes van 11 tot 12 jaar. Het wordt ook aanbevolen voor vrouwen tot 45 jaar en mannen tot 21 jaar die niet eerder zijn gevaccineerd.

Als u binnen deze leeftijdscategorie valt en niet bent gevaccineerd, moet u met uw arts praten over vaccinatie.

Naast vaccinatie zijn seks met een condoom of een andere barrièremethode en stoppen met roken als je rookt belangrijke stappen die je kunt nemen om baarmoederhalskanker te voorkomen.

Ervoor zorgen dat u regelmatig baarmoederhalskankerscreening krijgt, is ook een belangrijk onderdeel van het verminderen van uw risico op baarmoederhalskanker. Hoe vaak moet u worden gescreend? De timing en het type screening zijn afhankelijk van uw leeftijd.

De Amerikaanse Kankervereniging adviseren de volgende screeningrichtlijnen:

  • Vrouwen jonger dan 25 jaar: Baarmoederhalskankerscreening wordt niet aanbevolen.
  • Vrouwen van 25 tot 65 jaar: Baarmoederhalskankerscreening door middel van primaire HPV-test om de vijf jaar.
  • Vrouwen van 65 jaar en ouder: Baarmoederhalskankerscreening wordt niet aanbevolen, op voorwaarde dat er vooraf voldoende is gescreend.

Afhaal

Er zijn verschillende risicofactoren voor het ontwikkelen van baarmoederhalskanker. De belangrijkste daarvan is HPV-infectie. Andere soa’s en leefgewoonten kunnen echter ook uw risico verhogen.

Er zijn veel verschillende dingen die u kunt doen om uw risico op het krijgen van baarmoederhalskanker te verlagen. Deze kunnen zijn:

  • gevaccineerd worden
  • regelmatige screening op baarmoederhalskanker ontvangen
  • seks beoefenen met een condoom of een andere barrièremethode

Als bij u baarmoederhalskanker is vastgesteld, overleg dan met uw arts om uw opties te bespreken. Op die manier kunt u een behandelplan opstellen dat het beste bij u past.