Onderzoekers creëren sterk synthetisch glazuur vergelijkbaar met natuurlijke tandbedekking

Een team van onderzoekers van de Beihang University, de Peking University School and Hospital of Stomatology en het Michigan Institute of Translational Nanotechnology heeft een synthetisch glazuur ontwikkeld met eigenschappen die vergelijkbaar zijn met natuurlijk tandglazuur. In hun artikel gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschapbeschrijft de groep hun glazuur en hoe goed het vergeleken met natuurlijk glazuur bij het testen.

Mensen proberen al duizenden jaren tandbederf te voorkomen, lang voordat de tandheelkunde opkwam. En hoewel er veel vooruitgang is geboekt, is een belangrijk gebied van vooruitgang achtergebleven: een middel om glazuur te vervangen wanneer het beschadigd is of begint te slijten. In deze nieuwe poging creëerden de onderzoekers een glazuur-analoog waarvan ze suggereren dat het ooit zou kunnen worden gebruikt om het glazuur op menselijke tanden aan te vullen.

Voorafgaand onderzoek heeft aangetoond dat de reden dat menselijk glazuur zo sterk en toch ook enigszins elastisch is, is omdat het bestaat uit kleine staafjes van calcium die stevig op elkaar zijn gepakt als potloden in een doos. In hun nieuwe poging probeerden de onderzoekers tandglazuur zo goed mogelijk na te bootsen door een materiaal te produceren met behulp van AIP-gecoate hydroxyapatiet-nanodraden die parallel werden uitgelijnd met behulp van een bevriezingstechniek waarbij polyvinylalcohol werd aangebracht.

De onderzoekers pasten het glazuur toe op verschillende vormen, waaronder menselijke tanden, en testten vervolgens hoe goed het presteerde. Ze vonden dat het een hoge mate van stijfheid had, sterk was en ook enigszins elastisch. Ze ontdekten ook dat bij de meeste van hun tests het synthetische glazuur beter presteerde dan natuurlijk glazuur.

De onderzoekers zijn van plan hun materiaal te blijven testen om er zeker van te zijn dat het bestand is tegen zware omstandigheden zoals die in de menselijke mond. Ze zullen ook moeten aantonen dat het veilig is voor gebruik bij mensen en dat het in massa kan worden geproduceerd. Ze merken op dat als hun glazuur al deze tests doorstaat, het in meer dan alleen de tandheelkunde kan worden gebruikt – ze suggereren dat het bijvoorbeeld kan worden gebruikt om pacemakers te coaten, of om botten te versterken die zijn beschadigd of die zijn geërodeerd door gebruik of ziekte.