Overheidsactie is nodig, zodat voertuigen zonder bestuurder kunnen worden verzekerd tegen kwaadwillende hacks die mogelijk catastrofale gevolgen kunnen hebben, aldus een onderzoek.
De software in zelfrijdende voertuigen maakt het mogelijk om met elkaar te communiceren. Het wordt gebruikt en getest in het openbaar vervoer over de hele wereld en zal in de toekomst waarschijnlijk ook beschikbaar zijn voor privévoertuigen.
Deze technologie kan de transportveiligheid helpen verbeteren, maar hacken kan leiden tot ongevallen en schade aan wagenparken, financiële verliezen, doden en persoonlijk letsel.
Deskundigen hebben gepleit voor de oprichting van een nationaal schadevergoedingsorgaan in het VK dat een garantiefonds biedt waarvan slachtoffers verhaal kunnen halen.
Traditionele autoverzekeringen zouden het massaal hacken van auto’s zonder bestuurder niet dekken, en een incident als dit zou de industrie tientallen miljarden ponden kunnen kosten.
Hackers kunnen voertuigen targeten via hun reguliere software-updates. Zonder passende verzekeringssystemen zouden voertuigen zonder bestuurder een te groot gevaar kunnen vormen voor weggebruikers als de voertuigen ernstige softwarefouten zouden hebben of het slachtoffer zouden worden van kwaadwillige hacking. Bestaande aansprakelijkheidsstelsels zijn ontoereikend of niet van toepassing op voertuigen die rijden zonder dat een bestuurder de controle heeft.
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Computerrecht en beveiligingsbeoordeling, werd uitgevoerd door Matthew Channon van de Universiteit van Exeter en James Marson van de Sheffield Hallam University.
Dr. Channon zei dat “het onmogelijk is om het risico te meten dat auto’s zonder bestuurder worden gehackt, maar het is belangrijk om voorbereid te zijn. We stellen voor om een ​​door een verzekering gedekte overeenkomst voor aangesloten voertuigen op te nemen om goedkope hacks te compenseren en een door de overheid gesteund garantiefonds om compenseer dure hacks.”
“Dit zou een potentieel zware last voor fabrikanten wegnemen en zou de inzet en vooruitgang van zelfrijdende voertuigen in het VK mogelijk maken.”
“Als fabrikanten worden verplicht om de last op zich te nemen van het vergoeden van slachtoffers van massale hacking, zouden grote verstoringen van de innovatie waarschijnlijk zijn. Geschillen kunnen leiden tot proceskosten voor zowel de fabrikant als de verzekeraar.”
“Het vertrouwen van het publiek vereist dat er een systeem beschikbaar is in geval van hacking of massahacking dat mensen compenseert en ook de verdere ontwikkeling en innovatie niet verstikt of beperkt.”
Dr. Marson concludeerde dat “het VK van plan is een leidende rol te spelen bij de ontwikkeling en uitrol van geconnecteerde en autonome voertuigen. Het was het eerste land dat een wettelijk aansprakelijkheidskader opstelde voor de introductie van autonome voertuigen op nationale wegen. Als het een leidende rol in deze sector wil blijven spelen, heeft zij de mogelijkheid om een ​​verzekeringsfonds op te richten voor slachtoffers van massaal gehackte voertuigen. vertrouwen geven aan verzekeraars om dekking te bieden voor een nieuwe en grotendeels ongeteste markt.”
Matthew Channon et al, De aansprakelijkheid voor cyberbeveiligingsinbreuken van verbonden en autonome voertuigen, Computerrecht en beveiligingsbeoordeling (2021). DOI: 10.1016/j.clsr.2021.105628
Geleverd door de Universiteit van Exeter