man bank in psychotherapie kantoor opleggen
Oleksii Syrotkin / Stocksy United

Psychedelische therapie (soms aangeduid als psychedelisch ondersteunde psychotherapie of PAP) is een soort psychiatrische praktijk waarbij een psychedelische stof wordt ingenomen als onderdeel van een psychotherapeutisch proces.

Bij psychedelische therapie wordt het gebruik van psychedelica doorgaans gecombineerd met gesprekstherapie.

Een reeks bewustzijnsveranderende psychedelische medicijnen wordt momenteel gebruikt of onderzocht voor therapeutische doeleinden in zowel klinische als niet-klinische omgevingen.

Sommige zijn afgeleid van planten, zoals psilocybine (paddo’s), DMT, peyote, ayahuasca en ibogaïne. Anderen – waaronder ketamine, MDMA en LSD – zijn chemische verbindingen.

Terwijl inheemse gemeenschappen al eeuwenlang psychedelica gebruiken in therapeutische en religieuze omgevingen, is psychedelische therapie relatief nieuw in westerse klinische omgevingen.

Het wordt steeds populairder door de toegenomen legalisatie van bepaalde psychedelische stoffen, een toename van psychische aandoeningen en een pauze in psychofarmacologisch onderzoek.

Waar het voor wordt gebruikt

Tussen de jaren vijftig en zeventig – voordat de voormalige president Richard Nixon hen verbood met de Controlled Substances Act – hebben wetenschappers een breed scala aan bewijsmateriaal geleverd dat zowel verifieerde als wees op het therapeutische potentieel van psychedelische therapie om te behandelen:

  • verslaving
  • psychische aandoeningen zoals depressie en angst
  • posttraumatische stressstoornis (PTSD)

In de afgelopen jaren hebben hernieuwde belangstelling en investeringen extra onderzoek aangewakkerd, waarvan een groot deel gaande is.

Hier is een overzicht van de mogelijke toepassingen van verschillende psychedelica.

Ketamine

Ketamine is het meest bestudeerde psychedelische medicijn voor therapie in de geestelijke gezondheidszorg.

In lage doses is aangetoond dat het gunstig is in tal van onderzoeken naar het potentieel om depressie te behandelen, maar de effecten zijn van korte duur.

Voor mensen met een ernstige depressie, bijvoorbeeld Onderzoek vertoont een significante verbetering na de behandeling en de resultaten duren gemiddeld ongeveer 6 tot 8 weken.

Deze bevindingen hebben geleid tot de ontwikkeling van een medicijn genaamd Spravato. Het is een neusspray die het actieve ketamine-ingrediënt levert. Intraveneuze toediening van ketamine wordt echter als effectiever en goedkoper beschouwd.

MDMA

Meerdere fase 2 klinische onderzoeken – die worden gedaan om te beoordelen of een behandeling werkt – suggereren dat MDMA PTSD-symptomen tot 4 jaar kan behandelen.

Onderzoekers hebben ook een fase 3-proef, die bepaalt of een behandeling beter werkt dan wat er momenteel beschikbaar is, waarbij MDMA-ondersteunde therapie voor PTSD betrokken is. Dit was de eerste fase 3-studie van een psychedelische therapie.

Van de 90 deelnemers met ernstige PTSD kwam 67 procent na drie behandelingen niet meer in aanmerking voor een PTSD-diagnose en 88 procent had verminderde symptomen van PTSD.

De testsponsor, de Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies, zegt dat de resultaten plaats kunnen maken voor goedkeuring door de Food and Drug Administration (FDA) in 2023.

Psilocybine

Psilocybine, de belangrijkste stof in paddo’s, heeft aangetoond Positieve resultaten bij de behandeling van depressie en angst bij mensen met terminale ziekten.

Deskundigen geloven het kan ook helpen bij een obsessief-compulsieve stoornis, verslaving en therapieresistente depressie, maar er is meer onderzoek nodig.

LSD

Van LSD, een langdurige, krachtige psychedelica die wordt beschouwd als het prototype voor therapeutische psychedelica, is aangetoond dat het helpt bij beide alcoholgebruiksstoornis en ongerustheid bij mensen met terminale ziekten.

Hoe het gedaan wordt

In dit stadium evalueren clinici nog steeds de effectiviteit van hun behandelingen, dus de exacte dosering, het aantal benodigde behandelingen en de benadering van psychedelische therapie zullen variëren, afhankelijk van wie u begeleidt.

Dat gezegd hebbende, wordt de meeste psychedelische therapie in klinische settings uitgevoerd via drie fasen:

Overleg

De eerste stap is meestal een voorbereidend gesprek om er zeker van te zijn dat u geen contra-indicaties heeft voor de behandeling. Dit is ook een goede gelegenheid om uw persoonlijke achtergrond en eventuele doelen of zorgen over psychedelische therapie te bespreken.

Inslikken

De tweede fase omvat het innemen, oraal of via injectie, van de psychedelische stof onder toezicht van een getrainde therapeut.

Er zijn meestal meerdere sessies, afhankelijk van het soort psychedelica en het behandelplan. Bijvoorbeeld:

  • MDMA-ondersteunde therapie omvat gewoonlijk ten minste drie sessies.
  • Ketamine-ondersteunde therapie omvat tussen één en 12 sessies.
  • Therapie met psilocybine en LSD omvat doorgaans ten minste twee sessies.

Integratie

De laatste fase is het integratieproces, waarin de therapeut en de cliënt samenwerken om betekenis uit de psychedelische ervaringen te integreren.

Zijn er risico’s?

Sommige deskundigen hebben hun bezorgdheid geuit over de opkomst van zelfmedicatie, vooral nadat uit de Global Drug Survey 2020 bleek dat het aantal mensen dat zegt zelf verschillende geestelijke gezondheidsproblemen te behandelen met psychedelica is toegenomen.

Veel van deze zorgen komen voort uit de mogelijke besmetting van stoffen die niet voor een in het laboratorium geteste bron komen, samen met het gebrek aan medisch toezicht.

Anders zijn psychedelische stoffen dat wel algemeen beschouwd laag risico, vooral bij gebruik in een klinische omgeving.

MDMA kan soms op korte termijn hoge bloeddruk, verhoogde hartslag en verhoogde lichaamstemperatuur veroorzaken, maar deze effecten verdwijnen meestal na gebruik.

Psilocybine kan op dezelfde manier de bloeddruk tijdelijk verhogen of lichte hoofdpijn veroorzaken.

Dat gezegd hebbende, psychedelica zijn dat wel gekoppeld op een verhoogd risico op psychose bij mensen met psychotische stoornissen of een aanleg daarvoor.

Er is ook een risico, vooral bij LSD-gebruik, van een hallucinogene persisterende perceptiestoornis (HPPD). Dit is een zeldzame aandoening waarbij sprake is van intense flashbacks en hallucinaties. Echter, experts merken op dat dit vaker lijkt voor te komen bij gebruik van middelen zonder medisch toezicht.

Er zijn een paar zorgen over ibogaïne, waaronder een mogelijke link tot mogelijk fatale hartritmestoornissen. Als gevolg hiervan is het tot dusverre beperkt gebleven tot observationele onderzoeken met een focus op de behandeling van opioïdverslaving.

Een professional vinden

Er is veel opwinding over het potentieel van psychedelische therapieën. Als gevolg hiervan openen zich veel nieuwe therapeuten, goeroes, internationale retraites en klinieken.

Als u geïnteresseerd bent in deelname aan een psychedelische behandeling in een klinische setting ondersteund door een expert, dan is een goede plek om te beginnen de database van geaccrediteerde therapeuten die wordt bijgehouden door de Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies.

De vereniging verwelkomt ook vragen of zorgen over psychedelische therapie en kan aanbevelingen doen om u te helpen.

Of het nu een klinische setting is of een retraite, het is belangrijk om te begrijpen dat het innemen van psychedelische stoffen het bewustzijn verandert en je kwetsbaar kan maken voor suggestie.

Als gevolg hiervan hebben sommige deelnemers aan onderzoeken of behandelingen beweerd onethisch en soms zelfs crimineel gedrag te vertonen. Lees recensies, evalueer accreditatie en bedenk hoe u verantwoording af kunt leggen als er iets misgaat tijdens of na de behandeling.

het komt neer op

Er valt nog veel te leren over het potentieel van psychedelische therapie, maar het bestaande onderzoek is veelbelovend, vooral voor mensen met ernstige PTSS.

Daarom werken advocaten en lobbyisten aan het decriminaliseren van sommige psychedelische stoffen om de toegang en onderzoeksmogelijkheden te verbeteren. Blijf op de hoogte, want deze behandelingsopties evolueren elke week.

Kate Robertson is een in Toronto gevestigde redacteur en schrijfster die zich sinds 2017 richt op drugs, voornamelijk cannabis. Ze is gepubliceerd in The Guardian, Maclean’s magazine, the Globe and Mail, Leafly en meer. Vind haar op @katierowboat.