Pulsoximetrie is een niet-invasieve test die het zuurstofverzadigingsniveau van uw bloed meet.
Het kan zelfs kleine veranderingen in zuurstofniveaus snel detecteren. Deze niveaus laten zien hoe efficiënt bloed zuurstof transporteert naar de ledematen die het verst van uw hart verwijderd zijn, inclusief uw armen en benen.
De pulsoximeter is een klein, clipachtig apparaat. Het hecht zich aan een lichaamsdeel, meestal aan een vinger.
Medische professionals gebruiken ze vaak in intensive care-omgevingen zoals eerste hulp of ziekenhuizen. Sommige artsen, zoals longartsen, kunnen ze in kantooromgevingen gebruiken. Je kunt er zelfs een thuis gebruiken.
Doel en gebruik
Het doel van pulsoximetrie is om te zien of uw bloed goed geoxygeneerd is.
Medische professionals kunnen pulsoximeters gebruiken om de gezondheid te controleren van mensen met aandoeningen die het zuurstofgehalte in het bloed beïnvloeden, vooral als ze in het ziekenhuis zijn.
Deze kunnen zijn:
- chronische obstructieve longziekte (COPD)
- astma
- longontsteking
- longkanker
- Bloedarmoede
- hartaanval of hartfalen
- aangeboren hartziekte
Artsen gebruiken pulsoximetrie om een aantal verschillende redenen, waaronder:
- om te beoordelen hoe goed een nieuw longmedicijn werkt
- om te beoordelen of iemand hulp nodig heeft bij het ademen
- om te evalueren hoe nuttig een beademingsapparaat is
- om zuurstofniveaus te controleren tijdens of na chirurgische procedures die sedatie vereisen
- om te bepalen of iemand aanvullende zuurstoftherapie nodig heeft
- om te bepalen hoe effectief aanvullende zuurstoftherapie is, vooral wanneer de behandeling nieuw is
- om iemands vermogen te beoordelen om verhoogde fysieke activiteit te tolereren
- om te beoordelen of iemand tijdens het slapen tijdelijk stopt met ademen – zoals in gevallen van slaapapneu – tijdens een slaaponderzoek
Hoe een meting te doen?
Pulsoximetrie kan nuttig zijn in zowel klinische als poliklinische instellingen. In sommige gevallen kan uw arts u aanraden om een pulsoximeter voor thuisgebruik te gebruiken.
Om een meting uit te voeren met een pulsoximeter, moet u:
- Verwijder eventuele sieraden of nagellak van uw vinger als u vanaf deze locatie meet.
- Zorg ervoor dat uw hand warm, ontspannen en onder hartniveau is als u het apparaat hier bevestigt.
- Plaats het apparaat op uw vinger, oorlel of teen.
- Houd het apparaat zo lang aan als nodig is om uw hartslag en zuurstofsaturatie te controleren.
- Verwijder het apparaat zodra de test voorbij is.
Bij pulsoximetrie gaan kleine lichtbundels door het bloed in uw vinger en meten ze de hoeveelheid zuurstof. Volgens de British Lung Foundation doen pulsoximeters dit door veranderingen in lichtabsorptie in zuurstofrijk of gedeoxygeneerd bloed te meten. Dit is een pijnloos proces.
De pulsoximeter kan u uw zuurstofverzadigingsniveaus vertellen, samen met uw hartslag.
Pulsoximetriemetingen
Pulsoximetrietests zijn een schatting van het zuurstofgehalte in het bloed, maar ze zijn meestal nauwkeurig. Dit geldt met name bij het gebruik van hoogwaardige apparatuur die in de meeste medische kantoren of ziekenhuisomgevingen wordt aangetroffen. Met deze apparatuur kunnen medische professionals de tests nauwkeurig uitvoeren.
De
De
Een zuurstofsaturatie die tijdelijk onder dit niveau ligt, mag geen schade veroorzaken. Maar herhaalde of consistente gevallen van verlaagde zuurstofverzadigingsniveaus kunnen schadelijk zijn.
Een zuurstofverzadigingsniveau van 95 procent wordt als typisch beschouwd voor de meeste gezonde mensen. Een niveau van 92 procent of lager kan wijzen op mogelijke hypoxemie, wat een ernstig laag zuurstofgehalte in het bloed is.
Verschillende factoren kunnen de metingen beïnvloeden, waaronder de huidskleur van een persoon.
Een rapport uit 2020 vergeleek de nauwkeurigheid van pulsoximetrietests en bloedgasmetingen bij het detecteren van hypoxemie bij zwarte en blanke patiënten.
Onderzoekers ontdekten dat er onder zwarte patiënten drie keer zoveel gevallen waren van pulsoximetrietests die geen occulte hypoxemie konden detecteren wanneer bloedgasmetingen dat wel deden.
Tests zoals deze zijn ontwikkeld zonder rekening te houden met een diversiteit aan huidtinten. De auteurs concludeerden dat er meer onderzoek nodig is om deze raciale vooringenomenheid te begrijpen en te corrigeren.
Wat is het volgende?
Zodra de test voorbij is, heeft uw arts de metingen onmiddellijk beschikbaar. Dit zal hen helpen bepalen of andere tests of behandelingen nodig zijn.
Als u bijvoorbeeld evalueert hoe succesvol uw zuurstofsuppletietherapie is, kan een meting die nog steeds aan de lage kant is, erop wijzen dat er meer zuurstof nodig is.
Uw arts kan u vertellen wat de volgende stappen zijn. Als u thuis pulsoximetrie gebruikt, laten ze u weten hoe vaak u uw metingen moet doen en wat u moet doen als ze boven of onder een bepaald niveau komen.
Pulsoximetrie is een snelle, niet-invasieve en volledig pijnloze test. Het brengt geen risico’s met zich mee, afgezien van mogelijke huidirritatie door de lijm die in sommige soorten sondes wordt gebruikt.
Het is echter niet zo nauwkeurig als klinische bloedgasmetingen, vooral niet voor mensen met een donkere huidskleur.
Lees dit artikel in het Spaans.
