Voor veel mensen, vooral vrouwen, is gewichtsverlies geen gelukkig einde

Van dieetplannen, pillen, fitnesspakketten en sapreinigingen, Amerikanen geven elk jaar miljoenen dollars uit aan producten voor gewichtsverlies.

Helaas zorgt de alomtegenwoordige boodschap van onze cultuur dat een kleinere lichaamsvorm en -maat ons gelukkiger, aantrekkelijker en zelfverzekerder kan maken, velen van ons om de voordelen van gewichtsverlies te romantiseren. Mensen denken vaak dat ze door af te vallen hun leven op magische wijze zullen veranderen.

Maar geloof het of niet, onderzoek suggereert dat een dieet een donkere kant heeft.

Personen die in de loop van vier jaar 5 procent van hun lichaamsgewicht verloren, hadden meer kans zich depressief te voelen.

Een studie uit 2013, uitgevoerd door onderzoekers van de North Carolina State University, toonde aan dat de relatie leed toen één partner afviel. De onderzoekers ontdekten dat het gewichtsverlies van een partner de niet-dieetpartner jaloers en onzekerder kan maken over de samenwerking.

Ze ontdekten ook dat wanneer de doelstellingen van het gewichtsverlies van de partners niet op één lijn lagen, de dieetpartner gefrustreerd raakte, omdat ze het gevoel hadden dat hun partner niet toegewijd was aan het afwerpen van het gewicht.

Andere studies waarschuwen dat gewichtsverlies de gemoedstoestand van mensen kan temperen. Een studie, geciteerd door Business Insider, ontdekte dat individuen die in de loop van vier jaar 5 procent van hun lichaamsgewicht verloren, zich vaker depressief voelden dan degenen die hun gewicht in diezelfde periode behielden.

Jarenlang probeerde Selby talloze plannen voor gewichtsverlies, maar toen de kilo’s wegsmolten, voelde ze zich slechter, niet beter.

“Het streven naar gewichtsverlies is schadelijker dan een hoog eigen gewicht”, zegt Linda Bacon, PhD, universitair voedingsdeskundige aan de University of California, Davis, en auteur van het boek “Health at Every Size”.

Volgens Bacon vereist afvallen dat mensen stoppen met vertrouwen op hun lichaam, wat resulteert in een slechte gezondheid. “We hebben een geweldig reguleringssysteem dat ons kan begeleiden in hoe we goed moeten eten, en een dieet sluit dat systeem af”, benadrukt ze.

Een dieet kan ervoor zorgen dat u zich slechter gaat voelen over uw lichaam

Jaren van diëten verslechterden alleen maar hoe Elijah Selby, 49, een feministische transformationele coach in San Francisco, Californië, over haar lichaam dacht. Selby probeerde veel diëten voordat ze zich realiseerde dat de oorzaak van haar ongeluk voortkwam uit het zich niet goed genoeg voelen over zichzelf.

Dieet beperkt de gelukkige chemicaliën in onze hersenen, die onze stemming kunnen beïnvloeden.

‘Mijn reis om van mijn lichaam te houden is een strijd geweest’, reflecteert ze. Jarenlang probeerde Selby talloze plannen voor gewichtsverlies, maar toen de kilo’s wegsmolten, voelde ze zich slechter, niet beter.

‘Ik zou op dieet zijn, afvallen en me dan weer rot voelen over mezelf. Het was vermoeiend.” Net als miljoenen mannen en vrouwen geloofde Selby dat afvallen haar gevoelens van eigenwaarde zou vergroten: “Ik plaatste mijn waarde als mens in de wereld op de grootte van mijn lichaam.”

Pas toen haar zoon werd geboren, besloot ze een levensstijlverandering aan te brengen.

In plaats van zich te concentreren op gewichtsverlies, begon Selby zich te concentreren op welzijn. “Ik realiseerde me dat ik mijn lichaam moest gaan accepteren en ervan moest leren houden. Ik verlegde mijn intentie en concentreerde me op goed eten om me goed in mijn vel te voelen en meer energie te hebben. ”

Het duurde een aantal jaren voordat Selby leerde om van zichzelf te houden en zichzelf te accepteren, en ze erkent de barrières die onze cultuur heeft, barrières die vrouwen beschadigen en schamen.

‘De samenleving geeft ons de boodschap dat we niet in orde zijn zoals we zijn. Het is moeilijk om deze berichten te herkennen omdat het het culturele water is waarin we zwemmen, waardoor we geloven dat het de waarheid is ‘, zegt ze.

‘Ik kreeg lugubere blikken en seksuele opmerkingen over mijn lichaam. Als ik over straat liep, hoorde ik mannen fluiten of zeggen: ‘Ik wil er een stukje van’, alsof ik geen mens ben, maar een voorwerp dat ik moet hebben. ‘

Door gewicht te verliezen, kunnen je hersenchemicaliën veranderen

Kelsey Latimer, PhD, een klinisch psycholoog bij het Center for Discovery, een intramuraal en poliklinisch behandelprogramma voor het herstel van eetstoornissen, zegt dat alleen focussen op gewichtsverlies ons welzijn kan schaden.

“Op psychologisch niveau is er een zeker gevoel van ‘succes’ dat onze cultuur ons laat voelen als we het aantal op de schaal zien dalen. Helaas vertelt niemand ons wat we moeten doen als dat stopt, wat een vicieuze cirkel kan veroorzaken waarin we ons niet goed genoeg voelen ”, zegt ze.

Latimer voegt eraan toe dat de meeste mensen zich er niet van bewust zijn dat een dieet de gelukkige chemicaliën in onze hersenen beperkt, die onze stemming kunnen beïnvloeden. En voor sommige mensen wordt afvallen een obsessie of een verslaving, waardoor iemands persoonlijke relaties en psychische gezondheid worden belast.

“Het streven naar gewichtsverlies is schadelijker dan een hoog gewicht zelf.” – Linda Bacon, PhD

Toen Lianda Ludwig, 66 uit San Diego, Californië, in de twintig was, raakte ze in de val om naar het ‘dunne ideaal’ te reiken.

“Het zien van afbeeldingen van het dunne model Twiggy overtuigde me ervan dat ik dunner moest zijn om me aantrekkelijk te voelen”, zegt ze.

Ze begon zichzelf uit te hongeren, at alleen yoghurt voor ontbijt en lunch, en verhoogde haar dagelijkse oefeningsroutine door een aerobicsles toe te voegen. Door gewichtsverlies voelde Ludwig zich echter niet als een mooi model; het maakte haar ellendig.

‘Ik zat vast in een cyclus waarin ik dacht dat er iets mis met me was’, herinnert Ludwig zich.

Berichten over gewichtsverlies zijn zo zwaar verweven in onze cultuur; we beschouwen de schaal vaak als een teken van succes.

“Het streven naar dunheid schaadt onze cultuur omdat het de indruk wekt dat de grootte van iemands lichaam hen waardevol maakt, wat ons afleidt van het vinden en nastreven van ons ware potentieel in het leven”, zegt Jenna Doak, een gecertificeerde personal trainer die lichaam bevordert positieve fitness op haar Instagram-pagina.

Deze cultuur kan ervoor zorgen dat we uitbundig worden geprezen als een geliefde een paar pond laat vallen.

Over gewichtsverlies en intimidatie

Het gewicht van Cindy * schommelde altijd, maar op de universiteit verloor ze onbedoeld 20 pond. Vrienden en familieleden complimenteerden haar met het gewichtsverlies, waardoor het leek alsof het een prestatie was. “Het gaf me het gevoel dat mijn hele waarde neerkwam op mijn tailleomvang”, zegt ze. * Naam gewijzigd op verzoek van de geïnterviewde om haar identiteit te beschermen.

Haar gewichtsverlies bracht ook veel ongewenste aandacht van mannen.

‘Ik heb meerdere keren per dag straatmishandeling meegemaakt’, zegt ze. De intimidatie was zo vreselijk dat Cindy ongelooflijk angstig werd en bang was om naar buiten te gaan of sociale bijeenkomsten bij te wonen.

‘Ik kreeg lugubere blikken en seksuele opmerkingen over mijn lichaam. Als ik over straat liep, hoorde ik mannen fluiten of zeggen: ‘Ik wil er een stukje van’, alsof ik geen mens ben, maar een voorwerp dat ik moet hebben. ‘

Om de ongewenste aandacht en de angst die ermee gepaard ging het hoofd te bieden, begon Cindy zich in wijdere kleding te kleden zodat ze niet te veel huid zou laten zien. Terwijl ze vrienden vertrouwde over de intimidatie, zag ze nooit een therapeut.

‘Soms gebruikte ik eten en alcohol om mijn angsten en angsten weg te nemen. Maar uiteindelijk leek het terugwinnen van het gewicht de enige truc die werkte. Het was een manier om mezelf ’te beschermen’ tegen ongewenste seksuele aandacht. ”

De druk van gewichtsverlies kan ook mannen treffen

Ondanks wat velen van ons denken, is een dieet niet iets dat alleen vrouwen pijn doet: het treft ook mannen. Volgens de National Eating Disorders Association op een bepaald moment in hun leven lijden zelfs 10 miljoen Amerikaanse mannen aan een eetstoornis.

Studies tonen ook aan dat mannen onzekerheden in het lichaamsbeeld hebben en zich slecht over zichzelf kunnen voelen na het bekijken van beelden van de “stereotiepe” fitte en gespierde man op televisie.

Tien jaar geleden worstelde Bill Fish, 40, een gecertificeerde slaapwetenschapscoach in Cincinnati, Ohio, met depressie. Een antidepressivum zorgde ervoor dat hij een paar kilo aankwam.

‘De medicatie heeft mijn metabolisme geschaad. Toen ik naar oude foto’s van mezelf keek, wist ik dat het tijd was om iets te veranderen ‘, zegt Fish.

Zoals veel mensen die aan een plan voor gewichtsverlies begonnen, genoot hij van de uitdaging om af te vallen en in zijn oude kleren te passen.

Het gewicht van Fish had zijn zelfvertrouwen aangetast en hij stelde zich voor dat hij door af te vallen meer zelfvertrouwen zou hebben bij het zwembad en niet zou voorkomen dat hij naar een dokter zou gaan voor zijn jaarlijkse fysieke activiteit.[eb2] Hij viel uiteindelijk af, hoewel zijn ervaring na het afvallen een licht werpt op Selby’s punt over de druk, mishandeling en verwachtingen die de samenleving van vrouwen stelt.

Voor Fish beïnvloedde zijn gewichtsverlies zijn golfspel met zijn zonen en nam hem het bonding-moment weg.

“Nu mijn spel het moeilijk heeft, is mijn neiging om me op dat negatieve aspect te concentreren in plaats van de tijd met mijn zonen te koesteren”, zegt hij. “Ik heb geleerd om meer naalden van mijn 12-jarige op te nemen na een slecht schot.”

Voorstanders van de beweging Health at Every Size (HAES) richten zich op het liefhebben en accepteren van hun lichaam en sporten voor vreugde, niet op gewichtsverlies.

Echter, de post-effecten van gewichtsverlies Doen nog steeds nadelig voor mannen.

In 2016 schreef acteur Matt McGorry een essay voor ‘Today’ over zijn lichaamsonzekerheden, zelfs tijdens zijn periode van bodybuilding.

Matt McGorry over lichaamsbeeld

• Toen ik daarvoor trainde [body building] wedstrijden, ik voelde me ellendig. Een van de grote voordelen voor mij was dat ik door deze ellende mijn wil en zelfbeschikking kon testen. En toch, toen ik stopte met concurreren, kon ik niet anders dan mijn ellende scheiden van hoe ik eruitzag.
• Logischerwijs begreep ik dat ik, om eruit te zien zoals ik er vroeger uitzag, dingen moest doen die ik nooit meer wilde doen. Maar ik kon het niet helpen, dat ik er niet zo uitzag.

We hebben de kracht om het culturele verhaal rond gewichtsverlies te veranderen

Hoewel een dieet veel nadelen heeft, kan de samenleving veel doen om gezondere denkwijzen rond gewichtsverlies te ondersteunen. Om het script om te draaien over hoe we gezondheid, welzijn en lichaamsgewicht bekijken, moeten we ons uitspreken tegen deze schadelijke overtuigingen.

Om een ​​ondersteunende gemeenschap te helpen creëren, startte Bacon een beweging met de naam Health at Every Size (HAES), met een website waar mensen een belofte kunnen ondertekenen waarin ze zich inzetten voor het respecteren van HAES-waarden van respect, kritisch bewustzijn en medelevende zelfzorg. HAES-supporters richten zich ook op het liefhebben en accepteren van hun lichaam en oefenen voor vreugde, niet op gewichtsverlies.

Personen die volgens deze principes leven, proberen te vieren, niet schaamte, lichaamsverscheidenheid. Ze dagen ook het ‘dunne ideaal’ en andere onnauwkeurige berichten over gewicht en lichaamsbeeld uit.

‘We moeten culturele steun en binding bieden over hoe moeilijk het is om in een wereld van oordeel te leven’, zegt Bacon. Ze voegt eraan toe: ‘Hoe meer we dit culturele probleem kunnen herkennen, hoe minder afhankelijk we worden van hoe die berichten ons definiëren.’