Het grootste dier ter wereld gaat van ’s nachts naar overdag kronkelend voordat het naar het zuiden gaat
Een blauwe vinvis (Balaenoptera musculus) doorbreekt het oppervlak van Monterey Bay, Californië. Er is onlangs waargenomen dat blauwe vinvissen in de baai hun zangschema veranderden voordat ze naar het zuiden trokken.
Tijdens het zomerse voerseizoen op hoge breedtegraden zingen mannelijke blauwe vinvissen ’s nachts meestal. Maar kort voordat ze naar het zuiden naar hun broedgebieden trekken, veranderen de walvissen de timing en zingen ze overdag, suggereert nieuw onderzoek.
Dit is niet de eerste keer dat wetenschappers walvissen hebben zien zingen op een bepaald tijdstip van de dag. Maar de bevinding lijkt het eerste voorbeeld te zijn van veranderingen in deze dagelijkse zangpatronen gedurende de jaarlijkse voedings- en paarcyclus, zegt William Oestreich, een biologische oceanograaf aan de Stanford University.
In de noordelijke Stille Oceaan, blauwe vinvissen (Balaenoptera musculus) brengen de zomers voor de kust van Noord-Amerika door met krill, voordat ze naar de tropen reizen om in de winter te broeden. Gegevens verzameld door een onderwatermicrofoon die in Monterey Bay in Californië was gedropt om het geluidslandschap van de regio gedurende vijf jaar vast te leggen, lieten Oestreich en zijn collega’s toe om walvissen af te luisteren die de baai bezochten. Toen het team walvissongs overdag en ’s nachts scheidde, stuitte het op een verrassend patroon: in de zomer en de vroege herfst speelden de meeste liedjes’ s nachts, maar toen het winterbroedseizoen naderde, schakelde het zingen meestal over naar de dag.
“Dit was een zeer opvallend signaal om waar te nemen in zo’n enorme dataset”, zegt Oestreich. Het instrument verzamelt sinds juli 2015 audio en stuurt elke maand bijna 2 terabyte aan gegevens terug naar de kust.
De onderzoekers tagden ook 15 blauwe vinvissen met instrumenten en registreerden van 2017 tot 2019 de bewegingen, het duik- en voedingsgedrag van de walvissen, evenals hun gezang – bijna 4.000 liedjes waard. Walvissen die aan het eten waren en nog niet begonnen waren te migreren naar de broedgebieden, zongen voornamelijk ’s nachts – gemiddeld ongeveer 10 liedjes per uur’ s nachts vergeleken met drie liedjes per uur overdag, of ongeveer drie keer zo vaak. Maar degenen die aan hun zuidwaartse reis waren begonnen, zongen meestal overdag, met de dag-nachtverhoudingen ruwweg omgekeerd, meldt het team 1 oktober in Huidige biologie.
Er zijn nog veel mysteries over waarom walvissen zingen, hoewel algemeen wordt aangenomen dat ze betrokken zijn bij het paren (SN: 6/3/16). Oestreich stelt dat de nieuwe bevindingen suggereren dat andere informatie over het leven van blauwe vinvissen – zoals migratiestatus en voedingsgedrag – mogelijk is ingebed in walvissongs.
“We weten nog steeds zo weinig over de functie van het lied”, verwondert Jenny Allen, een marien ecoloog aan de Universiteit van Queensland in Australië. “Het is onduidelijk wat de biologische relevantie zou zijn voor mannetjes om ’s nachts te zingen tijdens het voeden, maar overdag tijdens het migreren.”
Als de verandering in timing inderdaad verband houdt met gedrag, zou deze ‘akoestische handtekening van migratie’ mogelijk indirect inzicht kunnen geven in de bewegingen van walvissen, zegt Oestreich.
Andere onderzoekers zijn er niet zo zeker van. Ana Širović, een zeebioloog aan de Texas A&M University in Galveston, merkt op dat er voorbeelden zijn van walvissen die in Zuid-Californië zijn getagd en voornamelijk overdag zingen tijdens hun voedertijd. Overdag zingende walvissen kunnen ook door een bepaald gebied zwemmen zonder aan hun migratie naar het zuiden te beginnen. “Ik ben er niet helemaal van overtuigd dat we de overstap naar bellen overdag kunnen gebruiken als indicatie van migraties”, zegt ze.
Om antwoorden te vinden, zegt Oestreich dat hij en zijn collega’s graag willen onderzoeken hoe flexibel de walvissen zijn in de timing van deze liedverschuiving van jaar tot jaar, vooral gezien de onvoorspelbaarheid en snelheid van door klimaatverandering veroorzaakte effecten in de omgeving van de walvissen. Hij wil ook weten of blauwe vinvissen luisteren naar tijdverschuivingen in de liederen van verre walvissen als een signaal om hun eigen migratie te beginnen.
“Gezien het feit dat deze liederen honderden kilometers in de oceaanomgeving reizen, is dit misschien mogelijk, waardoor individuele walvissen beter geïnformeerde beslissingen kunnen nemen over wanneer ze moeten migreren”, zegt hij.
Het voorspellen van walvisbewegingen via hun liedjes kan bijzonder nuttig zijn voor deze populatie blauwe vinvissen, die vaak wordt getroffen door scheepvaartschepen, zegt Oestreich. Voorafgaande kennisgeving van een regionale toestroom van walvissen kan helpen om de bedreigde dieren tot ver in de toekomst veilig en zingend te houden.
