De komst van de rover was een zeldzame kans om te zien hoe de Rode Planeet energie absorbeert van inslagen
De lander luisterde. Op 18 februari richtte NASA’s InSight-lander op Mars zijn aandacht op de landingsplaats voor een andere missie, Perseverance, in de hoop zijn aankomst op de planeet te detecteren.
Maar InSight hoorde niets.
Wolfraamblokken die door Perseverance tijdens het binnenkomen werden uitgeworpen, landden hard genoeg om kraters op het oppervlak van Mars te creëren. Botsingen zoals deze – of het nu gaat om ruimtemissies of meteooraanvallen – sturen schokgolven door de grond. Maar in het eerste experiment in zijn soort op een andere wereld, InSight kon geen seismische golven opvangen van de inslagen van de blokken, rapporteren onderzoekers 28 oktober in Natuurcommunicatie.
Als gevolg hiervan denken onderzoekers dat minder dan 3 procent van de energie van de inslagen zijn weg naar het oppervlak van Mars heeft gevonden. De intensiteit van het door de impact gegenereerde gerommel varieert van planeet tot planeet en is “heel belangrijk om te begrijpen hoe de grond zal veranderen na een grote impactgebeurtenis”, zegt Ben Fernando, een geofysicus aan de Universiteit van Oxford.
Maar het verkrijgen van deze metingen is lastig. Wetenschappers hebben gevoelige instrumenten nodig die relatief dicht bij een inslagplaats worden geplaatst. Weten wanneer en waar een meteoor zal inslaan is bijna onmogelijk, vooral op een andere wereld.
Enter Perseverance: een denderend ruimtevoorwerp dat op een exacte tijd en plaats Mars zal raken (SN: 17-2-21). Om te helpen bij zijn intrede, liet Perseverance ongeveer 78 kilogram wolfraam vallen toen de rover ongeveer 3.450 kilometer van InSight landde. De timing en het gewicht van de val boden een “once-in-a-mission kans” om de onmiddellijke seismische effecten van een inslag vanuit de ruimte te bestuderen, zegt Fernando.
Het team had geen idee of InSight de impact van de blokken zou kunnen detecteren of niet, maar de stille aankomst spreekt boekdelen. “Hierdoor kunnen we een bovengrens stellen aan de hoeveelheid energie van de wolfraamblokken die wordt omgezet in seismische energie”, zegt Fernando. “We hebben dat aantal nooit eerder voor Mars kunnen krijgen.”