Dus u gebruikt Schijfhulpprogramma om uw nieuwe harde schijf te partitioneren wanneer u een keuze uit mogelijke bestandssystemen krijgt. De lijst is langer dan je zou denken, met termen als “APFS (hoofdlettergevoelig)” en “Mac OS uitgebreid (journaled, versleuteld)” om uit te kiezen.
Wat betekent dit allemaal en welke moet u kiezen? In principe zijn er drie hoofdopties:
VERWANT: Wat is er nieuw in macOS 10.13 High Sierra, nu beschikbaar
- APFS, of “Apple File System”, is een van de nieuwe functies in macOS High Sierra. Het is geoptimaliseerd voor solid-state drives (SSD’s) en andere all-flash-opslagapparaten, maar het werkt ook op mechanische en hybride schijven.
- Mac OS uitgebreid, ook gekend als HFS Plus of HFS +, is het bestandssysteem dat vanaf 1998 tot nu op alle Macs werd gebruikt. Op macOS High Sierra wordt het gebruikt op alle mechanische en hybride schijven, en oudere versies van macOS gebruikten het standaard voor alle schijven.
- ExFAT is de beste platformonafhankelijke optie, ontworpen om te werken op Windows- en macOS-systemen. Gebruik dit voor een externe schijf die op beide soorten computers kan worden aangesloten.
Het kiezen van een bestandssysteem is in feite kiezen tussen deze drie opties. De andere factoren, zoals codering en hoofdlettergevoeligheid, zijn niet iets waar u al te veel aan moet vasthouden. Laten we dieper ingaan op de drie belangrijkste keuzes hieronder, en vervolgens enkele van de subopties toelichten.
APFS: het beste voor Solid State- en Flash-drives
APFS, of Apple File System, is het standaardbestandssysteem voor solid-state drives en flash-geheugen in macOS High Sierra uit 2017. Het werd voor het eerst uitgebracht in 2016 en biedt allerlei voordelen ten opzichte van Mac OS Extended, de vorige standaard.
VERWANT: APFS uitgelegd: wat u moet weten over het nieuwe bestandssysteem van Apple
Om te beginnen is APFS sneller: het kopiëren en plakken van een map is in feite onmiddellijk, omdat het bestandssysteem in feite twee keer naar dezelfde gegevens verwijst. En dankzij verbeteringen in metagegevens kunt u heel snel dingen doen, zoals bepalen hoeveel ruimte een map op uw schijf inneemt. Er zijn ook een aantal betrouwbaarheidsverbeteringen, waardoor zaken als beschadigde bestanden een stuk minder vaak voorkomen. Er zijn hier veel voordelen. We skimmen gewoon het oppervlak, dus bekijk ons ​​artikel over alles wat u moet weten over APFS voor meer informatie over de voordelen van APFS.
Dus wat is het addertje? Omgekeerde compatibiliteit. MacOS Sierra uit 2016 was het eerste besturingssysteem dat in staat was om APFS-systemen te lezen en ernaar te schrijven, wat betekent dat elke Mac met een ouder besturingssysteem niet kan schrijven naar APFS-geformatteerde schijven. Als er een oudere Mac is waarmee je een schijf nodig hebt, is APFS een slechte keuze voor die schijf. En vergeet het lezen van een APFS-schijf vanuit Windows: daar zijn zelfs nog geen tools van derden voor.
APFS is momenteel ook niet compatibel met Time Machine, dus u moet back-upschijven formatteren als Mac OS Extended.
Anders dan dat, is er waarschijnlijk geen reden om APFS op dit moment niet te gebruiken, vooral op solid-state schijven en flash-geheugen.
Mac OS Uitgebreid: het beste voor mechanische schijven of schijven die worden gebruikt met oudere macOS-versies
Mac OS Extended was het standaard bestandssysteem dat door elke Mac werd gebruikt van 1998 tot 2017, toen APFS het verving. Tot op de dag van vandaag blijft het het standaard bestandssysteem voor mechanische en hybride harde schijven, zowel tijdens het installeren van macOS als tijdens het formatteren van externe schijven. Dit komt gedeeltelijk doordat de voordelen van APFS niet zo duidelijk zijn bij mechanische schijven.
Als je een mechanische harde schijf hebt en je bent van plan deze alleen met Macs te gebruiken, kun je het beste bij Mac OS Extended blijven. En elke schijf die moet werken met oudere Macs, waarop El Capitan of eerder draait, moet absoluut worden geformatteerd met Mac OS Extended, omdat APFS niet compatibel is met die computers.
APFS werkt ook niet met Time Machine, dus je moet elke schijf die je wilt gebruiken voor het maken van een back-up van je Mac formatteren met Mac OS Extended.
ExFat: het beste voor externe schijven die worden gedeeld met Windows-computers
ExFat mag in principe alleen worden gebruikt op schijven die moeten werken met zowel Windows- als macOS-computers. Het formaat dateert uit 2006 en is gemaakt door Microsoft om een ​​deel van de platformonafhankelijke compatibiliteit van het oudere FAT32-formaat te bieden zonder de beperkingen voor bestands- en partitiegrootte. Het is niet een bijzonder geoptimaliseerd bestandsformaat – het is veel kwetsbaarder voor bestandsfragmentatie dan APFS of Mac OS Extended, en metadata en andere functies die door macOS worden gebruikt, zijn niet aanwezig.
Maar het formatteren van een schijf met ExFAT biedt één enorm voordeel: zowel Windows- als macOS-computers en zowel lezen als schrijven naar dit formaat. Natuurlijk kun je een Mac-geformatteerd station op Windows lezen of een Windows-geformatteerd station op een Mac lezen, maar beide oplossingen kosten geld of zijn onstabiel. Dus ondanks de nadelen is ExFAT uw beste optie voor platformonafhankelijke harde schijven.
VERWANT: Hoe lees je een Mac-geformatteerde schijf op een Windows-pc
Hoofdlettergevoelig: vermijd tenzij u weet waarom u het wilt
APFS en Mac OS Extended bieden beide een “Case Sensitive” -optie, maar macOS gebruikt deze instelling niet standaard. En tenzij u echt weet wat u doet en een specifieke reden hebt om het te willen, moet u geen hoofdlettergevoeligheid gebruiken bij het formatteren van een schijf.
Voor alle duidelijkheid: u kunt op beide manieren hoofdletters in bestandsnamen gebruiken. Hoofdlettergevoeligheid bepaalt meestal of het bestandssysteem hoofdletters als verschillend beschouwt. Standaard niet, daarom kunt u op een Mac geen bestand met de naam “Fun.txt” en “fun.txt” in dezelfde map hebben. Het bestandssysteem ziet de bestandsnamen als identiek, zelfs als ze er op u anders uitzien.
Macs gebruikten standaard hoofdlettergevoeligheid in het bestandssysteem in de jaren 90, maar dit veranderde rond de tijd dat Mac OS X werd gelanceerd. UNIX-gebaseerde systemen zijn over het algemeen hoofdlettergevoelig en Mac OS X was het eerste Mac-besturingssysteem op basis van de UNIX-standaard, dus dit is een beetje ongebruikelijk. Vermoedelijk werd een hoofdlettergevoelig bestandssysteem gewoon als minder gebruiksvriendelijk beschouwd.
Tegenwoordig kan het inschakelen van hoofdlettergevoeligheid sommige Mac-apps breken die een hoofdletterongevoelig bestandssysteem verwachten.
Onze aanbeveling is om hoofdlettergevoeligheid te vermijden voor zowel APFS als Mac OS Extended, tenzij u een specifieke reden hebt om dit te willen. Er zijn niet veel voordelen aan het inschakelen, maar er kunnen van alles kapot gaan, en het slepen van bestanden van de ene naar de andere kan leiden tot gegevensverlies.
Versleuteling beschermt uw bestanden, maar kan de prestaties beïnvloeden
We hebben u verteld hoe u uw macOS-harde schijven codeert, maar de snelste manier om dit voor elkaar te krijgen, is door codering in te schakelen wanneer u de schijf voor het eerst formatteert. Zowel APFS als Mac OS Extended bieden een versleutelde optie en als beveiliging een probleem is, is het een goed idee om deze op externe schijven te gebruiken.
Het belangrijkste nadeel is dat als u de coderingssleutel vergeet, de toegang tot uw bestanden verliest. Versleutel een schijf niet tenzij u de sleutel kunt onthouden, of tenzij u deze ergens veilig kunt bewaren.
Het andere mogelijke nadeel van codering zijn prestaties. Lezen en schrijven zal langzamer gaan op een gecodeerde schijf, maar we denken dat het over het algemeen de moeite waard is, vooral op draagbare Macs, zoals laptops.
Andere opties: MS-DOS (FAT) en Windows NT
Waarnemers met adelaarsogen zullen nog een paar opties opmerken dan wat ik hierboven heb geschetst. Hier is een korte samenvatting van.
- MS-DOS (FAT) is een oud omgekeerd compatibel bestandsformaat, een voorloper van FAT32. Gebruik dit alleen als u absoluut compatibiliteit met Windows-versies ouder dan XP SP2 nodig heeft. Dat doe je vrijwel zeker niet.
- Windows NT-bestandssysteem wordt mogelijk aangeboden, afhankelijk van uw configuratie. Dit is het belangrijkste type schijf dat door Windows-systemen wordt gebruikt, en het is waarschijnlijk een beter idee om dergelijke partities op een Windows-systeem te maken.
We hebben je het verschil tussen FAT32, exFAT en NTFS al verteld, dus bekijk die lijst voor meer details over deze en andere opties.
Fotocredit: Patrick Lindenberg, Brian Blum, Tinh tế Photo, Telaneo
