Myelodysplastisch syndroom (MDS) verwijst naar een groep beenmergaandoeningen die de gezonde productie van bloedcellen verstoren. Het is een vorm van bloedkanker.
Behandelingen voor MDS kunnen variëren van langdurige medicatie tot stamceltransplantaties. Uw opties zijn afhankelijk van het type MDS dat u heeft en hoe ernstig het is. U kunt ook rekening houden met uw leeftijd en algehele gezondheid bij het kiezen van een behandelplan.
Verschillende behandelingen kunnen de progressie van de ziekte vertragen, symptomen verlichten en complicaties voorkomen. U kunt ook bepaalde veranderingen in levensstijl en natuurlijke remedies proberen die uw symptomen kunnen verlichten en uw kwaliteit van leven kunnen verbeteren.
Wat is myelodysplastisch syndroom?
Uw beenmerg produceert onrijpe bloedcellen, ook wel stamcellen genoemd. Deze ontwikkelen zich vervolgens tot een van de drie soorten rijpe bloedcellen:
- rode bloedcellen
- witte bloedcellen
- bloedplaatjes
Als u MDS heeft, rijpen niet al deze stamcellen. Als gevolg hiervan kunnen onrijpe cellen in het beenmerg blijven of afsterven. U zult lagere niveaus van rijpe bloedcellen in uw bloedbaan hebben.
Een verminderd aantal volwassen bloedcellen is een aandoening die bekend staat als cytopenie, en het is een hoofdkenmerk van MDS. Een bloedtest die bekend staat als een volledig bloedbeeld (CBC) is een van de eerste diagnostische tests die uw arts zal bestellen als hij vermoedt dat u MDS heeft.
Het verwijderen van beenmergmonsters door aspiratie en biopsie kan uw arts ook helpen de aard van uw bloedmergaandoening beter te begrijpen. Zodra uw arts uw MDS heeft gediagnosticeerd en behandeld, kunnen deze tests ook aantonen hoe goed uw beenmerg op de behandeling reageert.
Wat zijn de huidige behandelmogelijkheden?
U zult vaak een zorgteam hebben als u dit type aandoening heeft, waaronder:
- oncologen
- hematologen
- beenmergtransplantatie specialisten
- huisartsen
- verpleegsters
Het team zal een behandelplan ontwikkelen dat gedeeltelijk is gebaseerd op het type MDS dat u heeft. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) identificeert
Uw behandelplan kan ook gebaseerd zijn op de prognostische score (vooruitzichten voor overleving) van de ziekte. MDS verschilt van de meeste vormen van kanker, die in stadia en gradaties zijn gegroepeerd, omdat het op verschillende factoren wordt gescoord, waaronder:
- percentage blasten (onvolgroeide bloedcellen in het beenmerg)
- aantal rode bloedcellen
- aantal witte bloedcellen
- bloedplaatjes in omloop
Voordat u met een MDS-behandeling begint, kunt u ook rekening houden met:
- leeftijd
- algemene gezondheid
- behandelingsvoorkeur
Vervolgens bespreken we elk van de belangrijkste behandelingsopties voor deze groep ziekten.
Ondersteunende therapie
Ondersteunende therapie is bedoeld om MDS-symptomen te behandelen en complicaties te voorkomen, in plaats van de onderliggende aandoening zelf te behandelen. Ondersteunende therapie wordt vaak naast andere behandelingen gebruikt.
Voorbeelden van ondersteunende therapie zijn:
- Bloedtransfusie. Deze behandeling, ook bekend als transfusietherapie, verhoogt het aantal rode bloedcellen, witte bloedcellen of bloedplaatjes. Bloedtransfusies kunnen helpen bij MDS-symptomen, maar geven u meestal slechts tijdelijke verlichting. Frequente transfusies kunnen leiden tot orgaan- of weefselbeschadiging. Ze kunnen ook een opeenhoping van ijzer in uw lichaam veroorzaken, dus u heeft mogelijk een behandeling nodig die ijzerchelatie wordt genoemd.
-
Erytropoëse-stimulerende middelen (ESA’s). Deze medicijnen helpen het beenmerg meer rode bloedcellen te produceren. Volgens een
Onderzoeksoverzicht 2019 , zijn ze over het algemeen veilig en effectief voor mensen met MDS met een laag risico en bloedarmoede. Mogelijke bijwerkingen zijn hoge bloeddruk, koorts en duizeligheid. - Antibiotische therapie. Dit kan nodig zijn als u tijdens de behandeling een bacteriële infectie krijgt.
Lenalidomide
Lenalidomide is een type medicijn dat een immunomodulerend middel wordt genoemd. Uw arts kan deze orale medicatie aanbevelen als u MDS heeft en een bepaalde genetische verandering heeft die bekend staat als een geïsoleerde del (5q) chromosoomafwijking.
Lenalidomide helpt de productie van rode bloedcellen in uw beenmerg te stimuleren. Het is ontworpen om uw afhankelijkheid van bloedtransfusies te verminderen.
Experts in a
- misselijkheid
- diarree
- constipatie
Antithymocyt globuline
Antithymocytenglobuline bevindt zich in een grote groep geneesmiddelen die bekend staat als immunosuppressiva en die de immuunrespons van het lichaam verzwakken. Ontvangers van orgaantransplantaties nemen ze meestal om afstoting van het nieuwe orgaan te voorkomen. U kunt antithymocytglobuline gebruiken om te voorkomen dat uw immuunsysteem stamcellen in uw beenmerg aanvalt.
Immunosuppressieve therapie kan geschikt zijn voor u als u MDS met een lager risico heeft en geen effectieve resultaten heeft gehad met ESA’s en transfusies. U kunt het ook proberen als u een of meer auto-immuunziekten heeft.
Een
Chemotherapie
Bepaalde geneesmiddelen voor chemotherapie, bekend als hypomethylerende middelen, activeren specifieke genen in uw stamcellen om ze te helpen rijpen. Twee voorbeelden van deze middelen zijn azacitidine en decitabine. Deze geneesmiddelen worden gebruikt wanneer uw arts heeft vastgesteld dat er een ernstig risico is op leukemie, wat een ernstige mogelijke complicatie van MDS is.
Chemotherapie kan het aantal bloedcellen helpen verbeteren, soms tot het punt waarop u geen transfusies meer nodig heeft, en het risico op leukemie verminderen. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- koorts
- misselijkheid
- zwakheid
Andere chemotherapiemedicijnen kunnen worden gegeven met als doel atypische stamcellen te doden en meer van uw gezonde cellen te laten rijpen.
Hoewel hooggedoseerde chemotherapiemedicijnen zeer effectief kunnen zijn om MDS in remissie te brengen, kunnen de bijwerkingen ernstig zijn. U kunt een ernstige daling van het aantal witte bloedcellen ervaren en later een groter risico dat infecties zich snel ontwikkelen en verergeren.
Stamceltransplantatie
Een stamceltransplantatie omvat het verwijderen van een deel van uw beenmerg, meestal uit het bekkenbeen, en het vervangen door beenmerg dat gezonde bloedcellen produceert.
De procedure is meestal gereserveerd voor meer ernstige gevallen van MDS. Stamceltransplantatie is de beste behandelingsoptie voor genezing, maar het is een invasieve en uitdagende therapie. Hierdoor is stamceltransplantatie beperkt tot mensen die gezond genoeg worden geacht voor zowel de procedure als het herstelproces.
Artsen gebruiken vaak chemotherapiemedicijnen met stamceltransplantatie om MDS te behandelen. Samen helpen ze de groei van gezonde bloedcellen te ondersteunen om ongezonde of atypische cellen te vervangen.
Hoewel transplantaties vaak zeer effectief zijn in het bereiken van remissie van de ziekte, vooral bij bepaalde patiënten, zegt de Aplastic Anemia and MDS International Foundation dat een meerderheid van de MDS-patiënten hun aandoening na verloop van tijd zal zien terugkeren.
Zijn er natuurlijke remedies die kunnen helpen bij MDS?
Naast traditionele medicijnen en procedures om MDS te behandelen, kan complementaire of alternatieve geneeskunde (CAM) u ook helpen bij het verlichten van symptomen. Hoewel deze therapieën mogelijk geen invloed hebben op de productie van bloedcellen, kunnen ze u helpen om te gaan met symptomen zoals angst en stress die gepaard kunnen gaan met een chronische ziekte zoals MDS.
Overweeg enkele van deze behandelingen en remedies nadat u ze eerst met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg hebt besproken:
- massage therapie
- acupunctuur
- aromatherapie
- tai chi
- yoga
- ademhalingsoefeningen
Wat zijn de vooruitzichten voor iemand met MDS?
MDS kan iedereen op elke leeftijd treffen, maar treft in het algemeen volwassenen van 70 jaar en ouder. Volgens de American Cancer Society (ACS), ongeveer
Ziekteresultaten variëren aanzienlijk. Het is moeilijk om iemands uitkomst te voorspellen omdat mensen anders reageren op de behandeling.
ACS
Deze overlevingspercentages zijn gebaseerd op gegevens die jaren voordat behandelingen zoals chemotherapie beschikbaar waren, omvatten. Het is belangrijk om te onthouden dat onderzoekers nieuwe behandelingen blijven ontwikkelen die de ziekteresultaten kunnen verbeteren.
U kunt in het begin geen symptomen hebben of als u milde MDS heeft. Bij de meeste mensen met de ziekte komen bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen) en symptomen zoals chronische vermoeidheid en kortademigheid echter vaak voor.
Als u een laag aantal witte bloedcellen heeft, is er altijd een risico op een ernstige infectie. Een laag aantal bloedplaatjes kan leiden tot gemakkelijk blauwe plekken en bloedingscomplicaties.
het komt neer op
MDS is een vorm van bloedkanker waarbij uw beenmerg niet voldoende rijpe rode bloedcellen, witte bloedcellen of bloedplaatjes produceert.
Er is een verscheidenheid aan behandelingen beschikbaar om MDS te behandelen, waaronder bloedtransfusies, immunosuppressiva, chemotherapie en stamceltransplantaties. Elke behandeling heeft zijn eigen risico’s, maar uw arts of kankerbehandelingsteam zal u helpen bij het vinden van een aanpak die voor u het beste werkt.
