Hoe u Delay, Echo en Reverb gebruikt in Audacity

Geluidstechnici nemen echt steriele nummers en laten ze natuurlijk klinken door middel van audio-effecten. De meest gebruikelijke tools om dit te doen zijn delay / echo en reverb, en met wat knowhow kun je je eigen tracks verbeteren.

Al deze effecten helpen om de audio beter, dieper en natuurlijker te laten klinken. Ze worden ook gebruikt als esthetische effecten, en als u begrijpt hoe ze werken, kunt u ze optimaal benutten. Je kunt ze allemaal vinden onder het menu Effecten van Audacity.

Een drievoudig effect

Delay, echo en reverb zijn allemaal verschillende aspecten van hetzelfde proces: herhaling van een geluid in de tijd. Een echo is vrij gemakkelijk te begrijpen. Het is een herhaalde iteratie van een geluid dat optreedt met een verlaagd volume en na een korte tijd. Schreeuwen in een kloof of grote ruimte geeft je een echo. De geluidsgolven komen uit je mond, reizen een eind, stuiteren tegen een stevig oppervlak en keren na een bepaalde tijd weer terug naar je oren. Een echo is een vertraging. In termen van audiobewerking wordt een echo echter beschouwd als een specifiek type vertraging, een vertraging die vervalt maar het geluid verder nauwkeurig reproduceert. Vertraging kan worden aangepast en kan het geluid tijdens elke iteratie veranderen.

Dan hebben we weerkaatsing. Dit gebeurt wanneer echo’s zich ophopen in een afgesloten ruimte en een volume-zwelling veroorzaken, die vervolgens wegsterft naarmate het geluid langzaam ontsnapt. Een goed voorbeeld hiervan is wanneer je klapt of schreeuwt in een middelgrote kamer met alle deuren gesloten. Er is een piek die optreedt naarmate het geluid toeneemt, dus je eerste geluid is niet het hardste dat het zal krijgen. Dan, na de opbouw, zal het geluid langzaam loslaten. Je kunt het zien als een overlappende echo, waarbij in plaats van volledige herhalingen met een vertraging ertussen, een iteratie begint heel snel nadat het geluid begint en terwijl het nog aan de gang is.

Vertraging

Er zijn drie soorten vertragingspatronen in Audacity: normale, stuiterende bal en omgekeerde stuiterende bal. De reguliere vertraging zal een vaste tijdsperiode hebben tussen elke individuele interactie. Een stuiterende balvertraging begint op de vertragingstijd en zal steeds sneller optreden, waarbij de tijd tussen elke iteratie afneemt. Een omgekeerde stuiterende balvertraging begint met snelle iteraties en een korte vertragingstijd, en vertraagt ​​vervolgens geleidelijk tot het maximum bereikt is. Deze laatste wordt vaak gebruikt in omgekeerde effecten, een onderwerp dat we in een ander artikel zullen behandelen.

De hoeveelheid verval is de waarde (in dB) waarmee elke iteratie zijn volume zal verlagen. Het gebruik van negatieve waarden zal het volume van volgende iteraties vergroten. Popsongs beginnen vaak met deze “opbouwende” volumevertraging in de intro, waarbij een crescendo stijgt en de artiest plotseling de muziek breekt met een woord of zin.

De vertragingstijd (in seconden) is de maximale tijd tussen elke iteratie.

De toonhoogtewijziging wordt gemeten in halve tonen, en dit zorgt ervoor dat de toonhoogte bij elke volgende echo omhoog (of omlaag, als de waarde negatief is) verschuift. Dit is een ander effect dat vaak bij pop wordt aangetroffen.

De laatste waarde die u kunt wijzigen, is het aantal te produceren echo’s. Houd er rekening mee dat als je aan het einde van je nummer niet genoeg stilte hebt, deze worden afgebroken. Het is het beste om stilte toe te voegen aan het einde van je nummer voordat je veel echo’s toevoegt, en het extra weg te snijden nadat je het effect hebt toegepast.

Gebruik vertraging, tenzij u een eenvoudige en snelle echo wilt toevoegen. Dit effect kan echt helpen boventonen in muzikale tracks naar voren te brengen en helpt om een ​​beperkt gevoel van diepte aan uw audio toe te voegen.

Echo

De echo is een snelkoppelingseffect naar een zeer lange, regelmatige vertraging. Je kunt de delaytijd en de decay-factor wijzigen en je krijgt direct een zeer lange echo voorbij je track. Zorg ervoor dat u aan het einde van uw track stilte toevoegt om de echo op te vangen. U kunt de vervalfactor op 1 zetten (geen verval), en u krijgt een loop; de audio wordt herhaald met de vertragingstijd, maar het volume zal niet elke keer afnemen en kan oneindig doorgaan.

Reverb

Reverb is iets gecompliceerder omdat het meer met akoestiek te maken heeft. Reverb voegt geen echo’s toe; het zal beginnen met het opbouwen van geluid, het laten piekeren en het dan gedurende een bepaalde periode vrijgeven. Reverb kan helpen uw geluid vorm te geven en wat boventonen naar voren te brengen, en het helpt echt om clips natuurlijker te laten klinken. Dit komt doordat je in wezen het geluid opnieuw opneemt in een gevirtualiseerde ruimte. Een grotere kamergrootte zorgt ervoor dat de “staart” van de nagalm langer meegaat en de deining luider wordt.

De nagalmtijd heeft invloed op de duur van de nagalm, van aanzwellen tot loslaten. Als je deze waarde heel klein maakt, knip je in wezen de staart uit.

Demping is als de hoeveelheid decay in het delay-effect. Het bepaalt hoeveel de overlappende iteraties zullen worden gesneden. Dit heeft voornamelijk invloed op de eerdere iteraties en de staart, hoewel het de deining kan verminderen als de waarde te hoog is. Hoe lager de waarde, hoe intenser de galm zal zijn.

De ingangsbandbreedte verandert de frequentiebereiken die door de nagalm worden beïnvloed. Kleinere waarden laten het dof en gedempt klinken, terwijl hogere waarden meer frequenties beïnvloeden en het helderder of intenser laten klinken.

Het droge signaalniveau bepaalt door het volume hoeveel van het originele geluid in de nagalm blijft. De standaardwaarde is erg laag. Verhoog de waarde als u een directe en harde nagalm wilt. Als je de originele track mixt met een andere track die galm heeft, houd deze waarde dan laag, anders krijg je clipping, wat de getrouwheid van de audio verpest. Als dit helemaal naar beneden is en u krijgt nog steeds clipping, verlaag dan de amplitude van de tracks voordat u de reverb toepast.

Het vroege reflectieniveau verandert hoe de vroege iteraties de algehele nagalm vormen. Als dit volume wordt verlaagd, ontstaan ​​er minder vroege ‘echo’s’ en verandert de integriteit van het geluid. Dit is moeilijk te beschrijven, dus u zult moeten luisteren en het hier zelf proberen.

Het tail-niveau bepaalt door het volume de intensiteit van de galm door het tail-gedeelte te veranderen.

Normaal gesproken is het vroege reflectieniveau ongeveer 15 dB hoger dan het staartniveau. Als je het verandert zodat het vroege reflectieniveau lager is dan het staartniveau, creëer je de illusie van afstand tussen de bron en de luisteraar. Merk ook op dat reverb sterk afhankelijk is van stereogeluid, dus gebruik luidsprekers in plaats van een koptelefoon om dit effect aan te passen. U kunt ook stereotracks splitsen en verschillende instellingen toepassen voor de linker- en rechterkanalen. Dit creëert meer verschillende kanalen.

Reverb is geweldig voor het repliceren van het geluid van wijd open en grote besloten ruimtes. Je kunt tracks laten klinken alsof ze in een diep riool, een gigantische kathedraal of een eenvoudige concertzaal zijn gespeeld, en je zult de klank beïnvloeden zodat deze natuurlijker klinkt dan alleen een heel korte vertraging of echo toevoegen.

Door ruimte te simuleren zonder er echt in op te hoeven nemen, kunt u gemakkelijk complexiteit en natuurlijkheid aan uw tracks toevoegen. Het werkt ook geweldige niet-muziekaudio. Je kunt het bijvoorbeeld op podcast-audio gebruiken met hetzelfde effect. Heeft u enige ervaring met deze effecten? Deel gerust enkele van uw favoriete instellingen en hun gebruik in de comments!