Tourette syndroom

Het syndroom van Gilles de la Tourette is een aandoening die ervoor zorgt dat een persoon onvrijwillige geluiden en bewegingen maakt die worden genoemd tics.

Het begint meestal tijdens de kindertijd, maar de tics en andere symptomen verbeteren meestal na enkele jaren en verdwijnen soms helemaal.

Er is geen remedie voor het syndroom van Gilles de la Tourette, maar behandeling kan de symptomen helpen beheersen.

Mensen met het Tourette-syndroom kunnen dat ook hebben obsessieve compulsieve stoornis (OCS), aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) of leermoeilijkheden.

Symptomen van Tourette

Tics zijn het belangrijkste symptoom van het syndroom van Gilles de la Tourette. Ze verschijnen meestal in de kindertijd tussen de leeftijd van 5 en 9 jaar.

Mensen met het Tourette-syndroom kunnen zowel fysieke als vocale tics hebben.

Voorbeelden van fysieke tics:

• knipperend
• rollende ogen
• grimassen
• schouder schouderophalend
• schokken van het hoofd of andere ledematen
• springen
• ronddraaien
• voorwerpen en andere mensen aanraken

Voorbeelden van vocale tics:

• knorrend
• keel schrapen
• fluiten
• hoesten
• tong klikken
• dieren geluiden
• willekeurige woorden en zinnen uitspreken
• het herhalen van een geluid, woord of zin
• vloeken

Vloeken is zeldzaam en treft slechts ongeveer 1 op de 10 mensen met het Tourette-syndroom.

Tics zijn meestal niet schadelijk voor de algehele gezondheid van een persoon, maar fysieke tics, zoals schokken met het hoofd, kunnen pijnlijk zijn.

Tics kunnen op sommige dagen erger zijn dan op andere.

Ze kunnen erger zijn tijdens periodes van:

• spanning
• ongerustheid
• vermoeidheid

Mensen met het Tourette-syndroom kunnen gedragsproblemen hebben, zoals:

• asociaal gedrag
• vliegen in plotselinge woede
• Ongepast gedrag

Kinderen met het syndroom van Gilles de la Tourette lopen mogelijk het risico te worden gepest omdat hun tics ze kunnen onderscheiden.

Voorgevoelens

De meeste mensen met het syndroom van Gilles de la Tourette ervaren een sterke drang voor een tic, die vergeleken wordt met het gevoel dat je krijgt voordat je moet jeuken of niezen.

Deze gevoelens staan ​​bekend als voorgevoelens. Voorgevoelens worden pas verlicht nadat de tic is uitgevoerd.

Voorbeelden van voorgevoelens zijn:

• een branderig gevoel in de ogen voordat u knippert
• een droge of zere keel alvorens te knorren
• een jeukende gewricht of spier voordat je gaat schokken

Tics beheersen

Sommige mensen kunnen hun tics voor een korte tijd onder controle houden in bepaalde sociale situaties, zoals in een klaslokaal. Het vereist concentratie, maar wordt gemakkelijker met oefenen.

Het beheersen van tics kan vermoeiend zijn. Een persoon kan een plotselinge vrijlating van tics krijgen na een dag te hebben geprobeerd ze onder controle te houden, zoals na thuiskomst van school.

Tics kunnen minder opvallen tijdens activiteiten waarbij een hoge mate van concentratie vereist is, zoals een interessant boek lezen of sporten.

Wanneer medisch advies inwinnen

Neem contact op met uw huisarts als u of uw kind tics krijgt.

Veel kinderen hebben enkele maanden tics voordat ze eruit groeien, dus een tic betekent niet noodzakelijk dat uw kind het syndroom van Gilles de la Tourette heeft.

Diagnose van Tourette’s

Er is geen enkele test voor het syndroom van Gilles de la Tourette. Tests en scans, zoals een MRI, kunnen worden gebruikt om andere aandoeningen uit te sluiten.

U kunt de diagnose Gilles de la Tourette krijgen als u gedurende ten minste een jaar meerdere tics heeft gehad.

Door een stevige diagnose te stellen, kunnen u en anderen uw problemen beter begrijpen en krijgt u toegang tot de juiste behandeling en ondersteuning.

Voor een diagnose kan uw huisarts u doorverwijzen naar verschillende specialisten, zoals een neuroloog (specialist hersenen en zenuwstelsel).

Tourette behandelen

Er is geen remedie voor het syndroom van Gilles de la Tourette en de meeste kinderen met tics hebben geen behandeling voor hen nodig.

In sommige gevallen kan een behandeling worden aanbevolen om u te helpen uw tics onder controle te houden.

Behandeling, meestal beschikbaar op de NHS, kan betrekking hebben op:

• gedragstherapie
• medicatie

Gedragstherapie

Gedragstherapie wordt meestal gegeven door een psycholoog of een speciaal opgeleide therapeut.

Van twee soorten gedragstherapie is aangetoond dat ze tics verminderen.

Gewoonte omkeringstraining

Deze benadering omvat het uitwerken van de gevoelens die tics veroorzaken. De volgende stap is het vinden van een alternatieve, minder opvallende manier om de neiging tot tic te verminderen.

Blootstelling met responspreventie (ERP)

Deze methode traint je om je drang tot tic beter te beheersen. Er worden technieken gebruikt om de drang tot tic opnieuw te creëren om je te trainen om het gevoel te tolereren, zonder de tic te doen, totdat de drang voorbij is.

Medicatie

De tics van sommige mensen worden geholpen met medicijnen, maar dit wordt meestal alleen aanbevolen als de tics ernstiger zijn of de dagelijkse activiteiten beïnvloeden.

Medicijnen voor het syndroom van Gilles de la Tourette kunnen bijwerkingen hebben en zullen niet voor iedereen werken.

Oorzaken van Tourette’s

De oorzaak van het syndroom van Gilles de la Tourette is onbekend. Er wordt gedacht dat het verband houdt met een deel van de hersenen dat helpt bij het reguleren van lichaamsbewegingen.

Om onbekende redenen hebben jongens meer kans op het Gilles de la Tourette-syndroom dan meisjes.

Neem voor meer informatie over behandeling en ondersteuning contact op met het goede doel Tourettes-actie.