De i3 window tiling manager is een Linux-desktopomgeving die tot het absolute minimum is uitgekleed. Dat klinkt misschien beperkt en beperkend, maar voor de juiste workflow is het een vorm van vrijheid.
Wat zijn tegelvensterbeheerders?
De meesten van ons zijn gewend aan grafische desktopomgevingen zoals GNOME, KDE, Xfce, LXDE of een van de vele andere. Ze laten je je applicatie- en terminalvensters op het bureaublad rangschikken zoals je wilt, en ze bieden eye-candy zoals achtergronden en thema’s.
Tiling window managers zoals i3 en Xmonad zijn een totaal ander soort gebruikersinterface. Ze plaatsen uw ramen om het meeste uit de beschikbare ruimte van uw scherm of schermen te halen. Open een enkel terminalvenster en het zal volledig scherm zijn. Open een andere en ze nemen elk de helft van het scherm, van rand tot rand, en botsen tegen elkaar aan.
Tiling window managers zijn voor mensen met een iets andere mindset. Ze zijn zeker niet voor iedereen. Ze lenen zich voor terminalvensters en op tekst gebaseerde toepassingen, of tools zoals parsers en compilers. Ze helpen de concentratie door alle afleidingen zoals mooie desktops te verwijderen en vensters te vergroten of te verkleinen en te positioneren. En – voor zover ze kunnen – houden ze zelfs je handen weg van je muis. Voor alles wat het wegneemt, is dat nog een paar voordelen voor snelheid, eenvoud en efficiëntie.
Tiling window managers zijn voor toetsenbordjunkies. Als je iemand bent die sneltoetsen onthoudt en ze gebruikt om de dag door te komen, wil je de i3 tiling window manager eens bekijken.
Je kunt versies van Ubuntu, Manjaro en Fedora downloaden met i3 vooraf geïnstalleerd als je belangrijkste desktopomgeving. Maar als je je Linux-box al hebt ingesteld en je desktopomgeving hebt ingesteld zoals jij dat wilt, kun je i3 naast je huidige desktopomgeving installeren en overschakelen naar i3 wanneer je de handen uit de mouwen moet steken, je moet concentreren, en een deadline halen.
Ze zijn misschien ontworpen voor ervaren gebruikers en ontwikkelaars in het bijzonder, maar tegelvenstermanagers zijn ook geweldig voor gebruik op verouderde hardware en oudere grafische kaarten. De afwezigheid van zaken als docks en animaties kan uw apparaat een broodnodige pauze geven.
i3 . installeren
Om i3 op Ubuntu te installeren, moet u de volgende opdracht gebruiken. Hiermee wordt i3 zelf geïnstalleerd, een connector zodat het informatie naar een statusbalk kan sturen (i3status), een menu waarmee u toepassingen kunt starten (dmenu, deel van de suckless-tools pakket) en i3lock die een schermvergrendeling voor i3 biedt.
sudo apt install i3-wm i3status suckless-tools i3lock
Het installeren van i3 op Manjaro of een andere op Arch gebaseerde distro lijkt erg op elkaar en vereist dezelfde componenten, maar we kunnen bellen dmenu bij naam:
sudo pacman -S i3-wm i3status dmenu i3lock
Installatie op Fedora laadt dezelfde componenten:
sudo dnf install i3 i3status dmenu i3lock
Inloggen op i3
U moet uit- en weer inloggen om toegang te krijgen tot uw nieuwe i3 windowmanager. Wanneer u bij uw inlogscherm bent, klikt u op het kleine tandwielpictogram.
Selecteer i3 in het menu, voer uw wachtwoord in en log in. De eerste keer dat u inlogt op i3 wordt u gevraagd of u een configuratiebestand wilt genereren.
Druk op Enter om een ​​configuratiebestand te maken.
Er verschijnt nog een klein dialoogvenster. Wanneer u i3 gebruikt, gebruikt u een modificatietoets, ook wel bekend als $mod-commando’s geven. U kunt ervoor kiezen om te hebben $mod ingesteld op de “Super”-toets of op de Alt-toets. De Super-toets is die tussen de linker Ctrl- en Alt-toetsen. Vaak staat er een Windows-logo op.
Gebruik de pijltoetsen Omhoog en Omlaag om uw voorkeur te selecteren en druk vervolgens op Enter om uw keuze op te slaan.
Een leeg canvas
Zodra je i3 hebt opgestart, wordt je begroet met het laatste woord in minimalisme – niets. U krijgt een zwart scherm te zien dat niet reageert op klikken of rechtsklikken.
Het is het soort abrupte schok waardoor je je afvraagt ​​of er iets mis is gegaan. Nee, dat is gewoon i3. En het is niet helemaal waar dat je helemaal niets krijgt. In zo weinig mogelijk ruimte geperst als ze aankunnen, is een statusbalk.
Dit laat je zien:
- Uw IP-adres in IPv6-formaat, indien beschikbaar.
- Uw wifi-verbindingsstatus.
- Uw IP-adres in IPv4 en uw bekabelde netwerkverbindingsstatus.
- De oplaadstatus van uw batterij, als u i3 op een laptop gebruikt.
- Vrije ruimte op de harde schijf.
- CPU-belasting.
- De hoeveelheid RAM die in gebruik is.
- De hoeveelheid RAM die beschikbaar is.
- De datum en tijd.
- Uw toetsenbordindeling/landinstelling.
- Toegang tot de netwerkverbindingsinstellingen.
Dat is veel informatie in een regel kleine tekst. Het heeft een kleurcode, met rood voor services die niet of niet worden gebruikt, groen voor goed en geel voor waarschuwingen.
Natuurlijk is de statusbalk configureerbaar, net als de hele i3 zelf. U kunt de i3-configuratiebestanden aanpassen om uw i3-ervaring aan uw behoeften te laten voldoen. Waarom een ​​batterij-indicator op een desktop die geen batterij heeft? Bewerk je /etc/i3status.conf bestand en becommentarieer die sectie.
Ja, het aanbrengen van configuratiewijzigingen in i3 vereist handmatige bewerking van configuratiebestanden. Er is geen grafische toepassing “Instellingen” in de wereld van i3. De i3-documentatie is erg goed. Als je zin hebt om je mouwen op te stropen en in een aantal configuratiebestanden te duiken, dan is dat de plek om te beginnen.
Terminals openen
Om daadwerkelijk iets met uw computer te doen, moet u terminalvensters en toepassingen starten.
Houd je $mod toets en druk op Enter. Er wordt een terminalvenster geopend dat uw hele bureaublad bedekt.
Dit is de manier van i3. Het geeft elk raam zoveel mogelijk ruimte. Herhaal die toetsaanslagreeks— $mod+Enter – en je krijgt nog een terminalvenster. Afhankelijk van de beeldverhouding en oriëntatie van uw monitor, neemt i3 een beslissing over het plaatsen van het nieuwe terminalvenster naast of onder uw bestaande terminalvenster.
Dat wil zeggen, het splitst het scherm horizontaal of verticaal om het nieuwe venster toe te voegen, waarbij bestaande vensters worden verkleind om ruimte te maken voor het nieuwe.
U kunt tussen terminalvensters schakelen met $mod+ Pijltjestoetsen. U kunt ook een venster selecteren door de muiscursor te verplaatsen. U hoeft niet te klikken, u hoeft alleen maar de cursor over een venster te bewegen om het te selecteren. Maar het idee is om je handen op het toetsenbord te houden, dus de $mod+Pijltoetsen methode is de “native” manier om vensters in i3 te selecteren.
Om een ​​venster te sluiten, kunt u de reguliere methoden gebruiken – Ctrl + D, of typ “exit” en druk op Enter – of u kunt de i3-toetsenreeks van $mod+Shift+Q om een ​​uitschakelsignaal naar het venster te sturen.
U kunt i3 opdracht geven om het huidige venster horizontaal of verticaal te splitsen wanneer u om een ​​nieuw venster vraagt. Gebruik makend van $mod+V onmiddellijk gevolgd door $mod+Enter maakt een nieuw terminalvenster aan dat verticaal onder het momenteel geselecteerde venster wordt geplaatst. Het nieuwe terminalvenster en het oorspronkelijke terminalvenster delen de ruimte die aan het oorspronkelijke venster was toegewezen.
op . drukken $mod+H onmiddellijk gevolgd door $mod+Enter maakt een nieuw terminalvenster dat horizontaal naast het momenteel geselecteerde venster wordt geplaatst.
Beide vensters krimpen om de ruimte te delen die aan het oorspronkelijke venster is toegewezen.
Toepassingen starten
Applicaties worden op naam gelanceerd. Ze worden geselecteerd uit een menu dat wordt aangeboden door de dmenu hulpprogramma dat we eerder hebben geïnstalleerd. Gebruik de om het menu te openen $mod+D toetsenreeks. Boven aan het scherm wordt een lijst met toepassingen en hulpprogramma’s weergegeven.
U kunt door deze lijst bladeren met de toetsen Pijl-links, Pijl-rechts, Home, End, PageUp en PageDown. De snelste manier om de toepassing die u wilt starten te vinden, is door de naam te typen. Als u bijvoorbeeld Firefox wilt starten, typt u ‘fire’. Elke letter die u typt, vermindert het aantal vermelde toepassingen naarmate de zoeksleutel langer wordt.
Als u “fi” typt, komt u overeen met alle toepassingen waarvan de naam begint met “fi”. Wanneer je “fire” hebt bereikt, is de enige overgebleven optie “firefox”.
Druk op “Enter” om Firefox te starten.
i3 neemt zijn gebruikelijke beslissing over waar het toepassingsvenster moet worden geplaatst en aangepast.
U kunt de $mod+H en $mod+V overschrijft om aan te geven of u een verticale of horizontale plaatsing van de applicatie wilt. Dit doe je door bijvoorbeeld $mod+H, $mod+D typ vervolgens de naam van de applicatie. Of typ in ieder geval zoveel van de naam van de toepassing als nodig is om deze in het menu te vinden.
Om Firefox te sluiten, kunt u het laatste tabblad sluiten of op drukken $mod+Shift+Q.
Sluit bovenaan het menu af zonder een selectie te maken, druk op Escape.
Tabbladen en gestapelde vensters
Open voldoende vensters en uw bureaublad ziet eruit als een mozaïek van kleine panelen, die geen van alle echt nuttig zijn. Om zaken te verbeteren die u kunt gebruiken $mod+F om een ​​venster heen en weer te schakelen naar de modus Volledig scherm. Dat is prima, maar het heeft slechts invloed op een enkel venster.
op . drukken $mod+W geeft u een weergave met tabbladen van uw vensters. Als u een tabblad bovenaan het scherm selecteert, komt dat venster naar voren, in de modus Volledig scherm.
op . drukken $mod+S stapelt de vensters zodat de tabbladen verticaal worden weergegeven.
Werkruimten gebruiken in i3
Soms is het handig om verschillende werkruimten te gebruiken. Mogelijk hebt u één werkruimte voor grafische apps, één voor terminalvensters en één voor uw browser.
Werkruimten worden on-demand gemaakt. Ze worden weggegooid als er geen geopende vensters zijn en u naar een andere werkruimte bent verhuisd. Gebruik . om een ​​werkruimte te maken $mod en een nummer, zoals $mod+2 of $mod+3.
U ziet een kleine indicator linksonder op uw bureaublad die aangeeft op welke werkruimte u zich bevindt.
Andere tips
Hier zijn nog enkele nuttige toetsenreeksen:
- $mod+E: schakelt tussen verticale en horizontale lay-outs.
- $mod+Shift+pijltjestoetsen: Verplaats een venster met behulp van de pijltjestoetsen.
- $mod+Shift+e: Verlaat i3. Hiermee keert u terug naar het inlogscherm.
Het is de cultuurschok waard
Beginnen met een tegelvensterbeheerder is een schok voor het systeem. Het is zo’n ander paradigma dan standaard desktopomgevingen. Als je eenmaal de snelkoppelingen hebt onthouden en wat spiergeheugen hebt opgebouwd, vlieg je als een professional tussen vensters en werkruimten.
Als je voornamelijk een keyboard-jockey bent, ben je het aan jezelf verplicht om i3 te proberen.