Nieuwe nanodeeltjestherapie richt zich op vetabsorptie om obesitas te bestrijden

Onderzoekers hebben een nieuwe aanpak onthuld om obesitas aan te pakken door zich te richten op de vetopname in de dunne darm. Het geavanceerde nanodeeltjessysteem, ontworpen om therapeutische moleculen rechtstreeks aan het spijsverteringskanaal af te leveren, heeft een aanzienlijk potentieel getoond om door voeding veroorzaakte obesitas te voorkomen. Het werk is gepubliceerd in het journaal Geavanceerde wetenschap.

Gepresenteerd op UEG-week 2024richt de studie zich op een enzym genaamd Sterol O-acyltransferase 2 (SOAT2), dat een cruciale rol speelt bij de vetopname in de dunne darm. Door dit enzym in de dunne darm te remmen, biedt de studie een veelbelovende therapeutische aanpak om de vetopname te verminderen en mogelijk obesitas te voorkomen.

Ondanks uitgebreid onderzoek naar het vetmetabolisme zijn effectieve remmers van de opname van vetzuren in de darmen tot nu toe ongrijpbaar gebleven. “Onderzoekers hebben jarenlang het vetmetabolisme bestudeerd, maar het vinden van een effectieve manier om de vetopname te blokkeren was moeilijk”, legt hoofdonderzoeker Dr. Wentao Shao uit. “Hoewel de meeste strategieën zich richten op het verminderen van de vetinname via de voeding, richt onze aanpak zich rechtstreeks op het vetabsorptieproces van het lichaam.”

Het onderzoeksteam ontwikkelde een innovatief toedieningssysteem met behulp van nanodeeltjes: een kleine capsule gemaakt van een polymeerkern, bedekt met een beschermend omhulsel.

Het systeem is ontworpen om kleine interfererende RNA’s (siRNA’s) efficiënt naar de dunne darm te transporteren, waar ze de SOAT2-expressie kunnen verminderen en de vetabsorptie kunnen remmen. In muismodellen absorbeerden de dieren die met de nanodeeltjestherapie werden behandeld minder vet en vermeden ze zwaarlijvigheid, zelfs op een vetrijk dieet.

“Deze orale behandeling biedt verschillende voordelen”, aldus Dr. Shao. “Het is niet-invasief, heeft een lage toxiciteit en heeft een groot potentieel voor een betere therapietrouw van de patiënt in vergelijking met de huidige obesitasbehandelingen, die vaak invasief of moeilijk te onderhouden zijn. Dit maakt het een veelbelovend alternatief.”

De studie onthulde ook het onderliggende mechanisme waarmee SOAT2 de vetopname reguleert. Remming van SOAT2 in de dunne darm veroorzaakt de afbraak van CD36, een eiwit dat verantwoordelijk is voor het transport van vet. Dit proces omvat zowel cellulaire stress als de rekrutering van E3-ligase RNF5, een enzym dat de afbraak van CD36 bevordert.

Eerdere studies hebben aangetoond dat het blokkeren van SOAT2 in de lever leidt tot vetophoping in de lever, terwijl deze darmspecifieke aanpak dat risico omzeilt en een veiligere en meer gerichte behandeling voor obesitas biedt.

Professor Zhaoyan Jiang, studiebegeleider, legde uit: “Een van de meest opwindende aspecten van deze therapie is het vermogen ervan om de vetopname in de darmen te richten zonder de lever te beïnvloeden. Dit is belangrijk omdat eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat het blokkeren van SOAT2 in de lever kan leiden tot vetophoping daar – een risico dat onze behandeling vermijdt door ons alleen te concentreren op intestinale SOAT2.”

Vooruitkijkend is het onderzoeksteam van plan het nanodeeltjessysteem in grotere diermodellen te testen om de effectiviteit en veiligheid ervan voor mogelijk gebruik bij mensen te bevestigen.

“Wij geloven dat dit nanodeeltjessysteem een ​​doorbraak betekent in de behandeling van obesitas, en een nieuwe oplossing biedt die zowel het vetmetabolisme als de dieetgerelateerde gewichtstoename aanpakt, wat mogelijk een nieuw tijdperk van effectievere behandelingen kan inluiden”, concludeerde professor Jiang.