Speciaal ontworpen extracellulaire blaasjes stoppen de groei van longkanker door sleuteleiwitten tot zwijgen te brengen

In de zoektocht naar meer gerichte longkankerbehandelingen denkt een onderzoeker aan de Universiteit van Missouri dat de oplossing zou kunnen liggen in kleine belvormige pakketjes die cellen gebruiken om met elkaar te praten.

Deze microscopisch kleine boodschappers, extracellulaire blaasjes (EV’s) genoemd, zijn ongeveer 3000 keer dunner dan een mensenhaar en worden met miljarden vrijgegeven door bijna elke cel in het lichaam, inclusief kankercellen. Terwijl EV’s van gezonde cellen nuttige instructies bevatten om het lichaam gezond te houden, kunnen EV’s van kankercellen schadelijke signalen verspreiden die tumorgroei en weerstand tegen behandeling stimuleren.

In een recente studie ontdekte Akhil Srivastava, een assistent-professor aan de University of Missouri School of Medicine, dat EV’s geproduceerd door kankercellen hogere niveaus van een eiwit bevatten dat CD81 wordt genoemd in vergelijking met EV’s geproduceerd door gezonde cellen, wat aangeeft dat CD81 een rol kan spelen bij het helpen verspreiden van kankertumoren. Daarom plaatste Srivastava kleine stukjes genetisch materiaal, siRNA genaamd, in longkankercellen met instructies om te stoppen met de productie van het CD81-eiwit.

De bevindingen zijn gepubliceerd in het journaal Moleculaire Therapie Oncologie.

Door dit eiwit ’tot zwijgen te brengen’ hielpen de EV’s die deze kankercellen produceerden feitelijk de tumoren te laten krimpen, wat bevestigt dat CD81 waarschijnlijk in de eerste plaats een rol speelde bij het helpen verspreiden van kankertumoren.

“Zodra we meer ontdekken over alle biomoleculaire informatie die deze EV’s van de ene cel naar de andere overbrengen, kunnen we ze zo ontwerpen dat ze de informatie leveren die we willen dat ze aan bepaalde cellen afleveren”, aldus Srivastava. “Aangezien chemotherapie zowel gezonde cellen als kankercellen doodt, en dure immunotherapie niet voor alle patiënten werkt, is er een groot verlangen naar meer gerichte kankertherapieën. Wij geloven dat kleine EV’s een grote rol kunnen spelen in de oplossing.”

Srivastava gelooft dat EV’s niet alleen een rol spelen bij de verspreiding van kanker, maar ook kunnen worden ontwikkeld om kanker te helpen behandelen. Net als bij het labelen van een pakket met een specifiek afleveradres, wil Srivastava EV’s inzetten als medicijnafgiftesysteem, zodat nieuwe kankermedicijnen zich op kankercellen kunnen richten zonder gezonde cellen te beschadigen.

In een gerelateerd onderzoek heeft Srivastava dit idee onlangs gedemonstreerd door kleine stukjes siRNA in gemodificeerde EV’s te laden. Deze stukjes genetische code bevatten specifieke instructies om longkankercellen te doden zonder de gezonde cellen significant te beschadigen. In een preklinisch model werkte de aanpak, waarbij de potentiële belofte van EV-manipulatie als een nieuw soort behandeling werd benadrukt.