Krediet: CC0 Publiek Domein
Een nieuwe studie gericht op de auto-industrie constateert dat aanscherping van de emissienormen niet alleen de uitstoot op de weg niet beperkt, maar zelfs de kans op niet-naleving door autofabrikanten vergroot.
In de paper “The Effects of Tightening Standards on Emissions”, te verschijnen in: Productie- en operationeel management, bevestigen onderzoekers het verband tussen verhoogde op drempels gebaseerde regelgeving en niet-naleving in de auto-industrie. De studie vond ook hogere niet-nalevingspercentages bij autofabrikanten die te maken hadden met grotere vervangingsdruk van concurrenten, evenals die met minder geavanceerde emissiebeheersingstechnologie.
De studie, co-auteur van Kejia Hu van de Vanderbilt Owen Graduate School of Management, Sunil Chopra van de Kellogg School of Management van de Northwestern University en Yuche Chen van de University of South Carolina, maakt gebruik van gegevens op de weg die tussen 2000-2014 in de Europese Unie zijn verzameld. , een periode waarin regelgevers de beperkingen op stikstofdioxide (NOX) drie verschillende tijden.
“Het belangrijkste probleem hier is dat de EU een duidelijke cutoff-standaard gebruikt. Je moet de score halen om het te halen”, legt Hu uit. “Zoiets leidt gemakkelijk tot onethisch gedrag.”
Dit fenomeen is niet beperkt tot de auto-industrie, hoewel het Volkswagen-emissieschandaal van 2015 een bekend voorbeeld is. Het document vermeldt verschillende gevallen van spraakmakende, op drempels gebaseerde niet-naleving, van zuivelaanbieders tot accountantskantoren en financiële instellingen.
Volgens de onderzoekers komt de niet-naleving voort uit tegenstrijdige belangen en externe krachten die de strategische benadering van autofabrikanten beïnvloeden.
Economisch gezien hebben autofabrikanten weinig financiële prikkels om zich aan de strenge emissienormen te houden. De meest gebruikelijke manieren om aan emissiedrempels te voldoen, zijn het installeren van dure katalysatoren of het verminderen van het gewicht of het aantal pk’s van het voertuig. Prijs en veiligheid staan ​​bovenaan de lijst van autokopers. “Emissieprestaties” zijn onderaan of moeilijk te beoordelen voor een regelmatige koper. Autofabrikanten die niet aan de regels voldoen, hebben een onaantrekkelijke reeks opties: de stickerprijs verhogen (of de winstgevendheid verlagen), de waargenomen veiligheid verminderen, de markt verlaten of vals spelen.
Bovendien weerhouden andere potentiële factoren autofabrikanten er niet van om de emissie-eisen te omzeilen. Sociale druk kan een krachtige beïnvloeder zijn, maar is niet in deze specifieke arena geweest. Regelgevend toezicht, zoals blijkt uit de bevindingen van het onderzoek, is niet effectief genoeg geweest om naleving af te dwingen.
De co-auteurs bevelen beleidsmakers verschillende opties aan om de bevindingen van het onderzoek aan te pakken: vergezellen van strengere normen met striktere monitoring, reguleren op technologie in plaats van prestaties of bieden kredietleningen aan voor autofabrikanten.
Hu merkte op dat een overstap van drempels naar richtlijnen of alternatieve vereisten bedrijven meer ruimte geeft om ethisch te opereren. “Als je de richtlijn niet haalt, kun je op de elektriciteitsmarkt credits kopen”, zei ze. “Of we kunnen af ​​van op resultaten gebaseerde regels en de vereiste veranderen in een soort technologie.”
De auteurs dringen er bij beleidsmakers en managers uit alle sectoren op aan om kennis te nemen van hun onderzoek. “Bij het stellen van op limieten gebaseerde prestatiedoelen in situaties met tegenstrijdige belangen en gebrekkige monitoring”, stelt de krant, “moeten ze anticiperen op niet-naleving door de gereguleerde partijen.” Het onbedoelde gevolg kan zowel in het publieke domein als in private entiteiten optreden.
Geleverd door Vanderbilt University
