De ramp met Sriwijaya Air Flight 182 dient als waarschuwing voor toezichthouders op de luchtvaartveiligheid, niet alleen in Indonesiƫ maar wereldwijd.
Vier minuten na het opstijgen vanuit Jakarta in hevige regen op 9 januari, duikt de Boeing 737-500 de oceaan in, waarbij alle 62 passagiers en bemanningsleden omkomen. De oorzaak van de crash moet nog worden bepaald.
De tragedie heeft natuurlijk vragen doen rijzen over de luchtveiligheidsnormen in Indonesiƫ. In het afgelopen decennium heeft de natie veel gedaan om ze te verbeteren. Maar er moet nog meer worden gedaan. Nu de commerciƫle luchtvaart herstelt van zijn COVID-kraam, zullen toezichthouders zich moeten concentreren op luchtvaartveiligheid om ervoor te zorgen dat de voortgang niet wordt teruggedraaid.
Explosieve groei
De commerciƫle burgerluchtvaartsector in Indonesiƫ heeft de afgelopen twee decennia een explosieve groei doorgemaakt, waarbij het aantal passagiers is gestegen van 10 miljoen in 2000 tot 115 miljoen in 2018.
Dit komt door de bevolking en de geografie van IndonesiĆ«. Het is ’s werelds vierde meest bevolkte land (na China, India en de Verenigde Staten), met meer dan 270 miljoen mensen verspreid over vijf hoofdeilanden en ongeveer 6.000 kleinere eilanden.
Vliegreizen zijn de voor de hand liggende manier om de stad te verkennen, en het is betaalbaarder geworden door zowel concurrentie (de regering stelde de binnenlandse luchtvaartindustrie open voor concurrentie in de jaren negentig) als stijgende inkomens (met het BBP per hoofd van de bevolking). verdubbeling sinds 2000).
De International Air Transport Association (IATA) voorspelt tegen 2039 zal de Indonesische markt voor commerciƫle passagiersluchtvaartmaatschappijen de op drie na grootste ter wereld zijn.
Ten koste van de veiligheid?
De explosieve groei van het Indonesische vliegreizen ging in eerste instantie tot op zekere hoogte ten koste van de veiligheid. In de jaren 2000 waren er meer dan een dozijn ernstige incidenten en verschillende grote rampen.
Deze omvatten vlucht 91 van Mandala Airlines, die in september 2005 neerstortte in een wijk in Medan, de hoofdstad van Noord-Sumatra, waarbij 149 mensen omkwamen; en Garuda Indonesia-vlucht 200, die crashte tijdens de landing in Yogyakarta, Java in maart 2007, waarbij 20 van de 133 passagiers en Ć©Ć©n bemanningslid omkwamen.
Als reactie hierop nam de Europese Unie de nogal drastische stap van het verbieden van alle Indonesische vervoerders vanuit het luchtruim in juli 2007. (Dit verbod werd pas volledig opgeheven in juni 2018.)
De veiligheid is verbeterd
Verbetering van de staat van dienst op het gebied van luchtvaartveiligheid in Indonesiƫ is te zien in de gegevens van de Aviation Safety Network. Van 2000 tot 2009 waren er 27 dodelijke luchtvaartincidenten in Indonesiƫ. Van 2010 tot 2019 waren dat er 18.
Het land heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt bij de uitvoering Internationale Burgerlijke Luchtvaart Organisatie (ICAO) -normen.
De Amerikaanse Federal Aviation Administration Internationaal beoordelingsprogramma voor luchtvaartveiligheid beoordeelt Indonesiƫ als een land van categorie 1. Dit houdt in dat de luchtvaartsector van Indonesiƫ voldoet aan de ICAO-vereisten en dat Indonesische luchtvaartmaatschappijen naar de VS kunnen vliegen.
Tegelijkertijd moet er nog veel werk worden verzet om het luchtvaartveiligheidsniveau van Indonesiƫ op dat van de OESO-landen te brengen. Japan heeft bijvoorbeeld sinds 2000 slechts vijf dodelijke luchtvaartincidenten geregistreerd.
In de VS (’s werelds grootste luchtvaartmarkt vĆ³Ć³r de pandemie) was de laatste crash met vergelijkbare dodelijke slachtoffers als die van Sriwijaya Air Flight 182 in Februari 2009, toen Colgan Air-vlucht 3407, een turbopropvliegtuig dat tussen Newark, New Jersey en Buffalo, New York vloog, kort voor aankomst neerstortte, waarbij alle 49 mensen aan boord (en Ć©Ć©n persoon op de grond) omkwamen.
Luchtvaartveiligheid wereldwijd
Wereldwijd kan de regelgeving voor commerciƫle passagiersluchtvaartmaatschappijen terecht trots zijn op het bereikte veiligheidsrecord.
Volgens luchtvaartonderzoekers was 2017 het veiligste jaar in de geschiedenis van de commerciĆ«le luchtvaart. Er vielen slechts 79 doden als gevolg van incidenten met commerciĆ«le vluchten – een indrukwekkend record, aangezien luchtvaartmaatschappijen dat jaar bijna 4 miljard passagiers vervoerden. Volgens alle statistieken is vliegen in de 21e eeuw veel veiliger geweest dan in de laatste twee decennia van de 20e eeuw.
Er zijn echter nog steeds regionale verschillen. Volgens een IATA-analyse, Afrika en het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (Rusland en acht andere voormalige Sovjetlanden) hebben aanzienlijk slechtere prestaties op het gebied van veiligheid dan andere regio’s. De regio AziĆ«-Pacific, waartoe ook IndonesiĆ« behoort, is ongeveer het wereldgemiddelde.
Hoe COVID-19 de veiligheid kan beĆÆnvloeden
De COVID-19-pandemie heeft een zware slag toegebracht aan de commerciĆ«le passagiersluchtvaartsector. De IATA schat het wereldwijde passagiersvolume in 2020 was een derde dat in 2019. Een terugkeer naar die niveaus wordt niet verwacht vĆ³Ć³r 2023. Of de industrie terugkeert naar haar pre-pandemische groeitraject is op dit moment een raadsel voor iedereen.
Tegen deze achtergrond maak ik me zorgen over de mogelijkheid dat de pandemie de luchtvaartveiligheidscultuur die tientallen jaren heeft opgebouwd, ernstig zal aantasten.
Met stilstaande vliegtuigen, piloten die aan de grond blijven, monteurs en luchtverkeersleiders zonder werk of ondermaats, zal het belangrijk zijn om mensen en apparatuur op snelheid te brengen naarmate de reisbeperkingen worden opgeheven.
De kernboodschap voor regelgevende instanties voor luchtvaartveiligheid, zowel in Indonesiƫ als wereldwijd, is eenvoudig.
Ze hebben grote vooruitgang geboekt bij het bouwen, verbeteren en onderhouden van de veiligheidscultuur in de industrie. Maar herstel na een pandemie vereist een extra scherpe focus op luchtvaartveiligheid, meer dan voorheen.
Dit zal vooral intens zijn voor landen als Indonesiƫ. Het lot van Sriwijaya Air Flight 182 herinnert aan het werk dat nog moet gebeuren en de uitdagingen die komen gaan.
Geleverd door The Conversation