Wetenschappers hebben lang slapende organismen met koolstof en stikstof in het laboratorium nieuw leven ingeblazen
Zeebodemsediment onder de South Pacific Gyre in de Stille Oceaan bevat nog levende oude microben (groen gekleurd in deze microscopie) die ongeveer 101,5 miljoen jaar oud zijn.
Zelfs na 100 miljoen jaar begraven op de zeebodem, kunnen sommige microben wakker worden. En ze hebben honger.
Een analyse van sedimenten op de zeebodem van 13 miljoen tot bijna 102 miljoen jaar geleden wees uit dat bijna alle microben in de sedimenten alleen inactief waren, niet dood. Als je eten krijgt, zelfs de oudste microben herleefden en vermenigvuldigden zich, rapporteren onderzoekers 28 juli in Nature Communications.
Wetenschappers hebben nagedacht over hoe lang door energie uitgehongerde microben in de zeebodem zouden kunnen overleven. Dat zulke oude microben nog steeds metabolisch actief kunnen zijn, laten de onderzoekers zien, laat alleen maar zien dat wetenschappers nog steeds de meest extreme grenzen aan het leven op aarde doorgronden.
De zeebodem van de microben ligt onder een soort oceaanwoestijn, onderdeel van een uitgestrekte afgrond, ongeveer 3700 tot 5700 meter onder de zeespiegel. Onderzoekers, geleid door microbioloog Yuki Morono van het Japan Agency for Marine-Earth Science and Technology in Kochi, onderzochten sedimenten die in 2010 waren verzameld uit een deel van de afgrond vlak onder de South Pacific Gyre. Dat gebied van de Stille Oceaan bevat weinig voedingsstoffen die de bloei van fytoplankton kunnen voeden en daardoor een cascade van oceaanleven ondersteunen. Als gevolg hiervan komt er maar heel weinig organisch materiaal door het water naar beneden om zich op de zeebodem te vestigen.
De extreem langzame ophoping van organisch materiaal en andere sedimenten in deze regio zorgt ervoor dat zuurstof in het water diep in de sedimenten sijpelt. Dus Morono en collega’s vroegen zich af of er aërobe of zuurstof-achtige microben gevonden zouden kunnen worden die kunnen worden hersteld. Na het “voeden” van microben uit de verzamelde sedimenten met voedingsstoffen zoals koolstof en stikstof, volgde het team de activiteit van de organismen op basis van wat werd geconsumeerd.
De aerobe microben in de sedimenten bleken een zeer diverse groep te zijn, die voornamelijk bestond uit verschillende soorten bacteriën die tot grote groepen behoorden, zoals Alphaproteobacteria en Gammaproteobacteria (SN: 14-09-17). Bijna alle microben reageerden snel op het eten. 68 dagen na de start van het experiment was het totale aantal microbiële cellen met vier ordes van grootte toegenomen, van slechts ongeveer 100 cellen per kubieke centimeter tot 1 miljoen cellen per kubieke centimeter.
Die toenames behoorden niet alleen tot de jongste microben. Zelfs in het sedimentmonster met de meeste ouderen – ongeveer 101,5 miljoen jaar oud – werd tot 99,1 procent van de microben nieuw leven ingeblazen.