Een boost van een geheugenverbeterende techniek verbetert de standaardtherapie voor nachtmerriestoornis
In een kleine studie zorgde een nieuwe behandeling voor nachtmerriestoornis ervoor dat mensen over een langere periode minder nachtmerries hadden dan de standaardbehandeling.
Voor mensen die worden achtervolgd door terugkerende nachtmerries, zou een ongestoorde slaap een droom zijn die uitkomt. Nu hebben neurowetenschappers in een klein experiment een techniek gedemonstreerd die voor sommigen de slechte dromen kan verjagen.
Verbetering van de standaardbehandeling voor nachtmerriestoornis met een geheugenversterkende techniek vermindert de gemiddelde wekelijkse nachtmerries bij enkele tientallen mensen van drie tot bijna nulmelden onderzoekers online 27 oktober in Huidige biologie.
“Het feit dat ze echt een groot verschil kunnen maken in de frequentie van die nachtmerries is enorm”, zegt Gina Poe, een neurowetenschapper aan de UCLA die niet betrokken was bij het onderzoek.
Mensen met een nachtmerriestoornis vrezen de nacht niet voor de monsters onder het bed, maar voor de monsters in hun dromen. Frequente, angstaanjagende dromen verstoren de slaap en beïnvloeden zelfs het welzijn in het wakkere leven. De go-to-nachtmerriestoornisbehandeling is imaginaire oefentherapie of IRT. Bij deze behandeling bedenken patiënten nachtmerries opnieuw met een positieve draai, terwijl ze de nieuwe verhaallijn mentaal repeteren terwijl ze wakker zijn. Het vermindert nachtmerries voor de meesten, maar faalt voor bijna een derde van de mensen.
Om de kracht van IRT te vergroten, maakten neurowetenschapper Sophie Schwartz van de Universiteit van Genève en haar collega’s gebruik van een leertechniek die gerichte geheugenreactivatie of TMR wordt genoemd. Bij deze techniek concentreert een persoon zich op het leren van iets terwijl een geluid speelt, en diezelfde keu speelt opnieuw tijdens de slaap. Het ervaren van de cue tijdens de slaap, wat belangrijk is voor geheugenopslag, kan het bijbehorende geheugen opnieuw activeren en versterken (SN: 3-10-19).
In de nieuwe studie gaven de onderzoekers 36 mensen met een nachtmerrie-stoornis training in IRT, waarbij de helft van hen willekeurig werd toegewezen om hun herziene nachtmerries in stilte te repeteren. De andere helft repeteerde terwijl een kort pianoakkoord, de TMR-cue, gedurende vijf minuten elke 10 seconden werd gespeeld.
Twee weken lang oefenden de deelnemers dagelijks IRT en hielden ze een droomdagboek bij. Terwijl ze sliepen, registreerde een hoofdband uitgerust met sensoren de elektrische activiteit van hun hersenen en volgde hun slaapstadia. Het pianoakkoord diende als een droomsoundtrack, waarbij de hoofdband elke 10 seconden klonk tijdens snelle oogbewegingen, het slaapstadium dat geassocieerd wordt met dromen. De hoofdband speelde het geluid voor alle deelnemers, maar slechts de helft was tijdens de IRT-training het geluid gaan associëren met hun nieuwe scenario.
Voor degenen die op het akkoord waren getraind, overwon TMR bijna de nachtmerries, waardoor het wekelijkse gemiddelde daalde van drie naar 0,2, en zelfs gelukkiger dromen aanmoedigde. De groep die alleen IRT ontving, verbeterde ook, maar had nog steeds gemiddeld één wekelijkse nachtmerrie.
De TMR-IRT-combinatie had ook meer uithoudingsvermogen na drie maanden, waarbij het gemiddelde van die groep slechts licht steeg van ongeveer 0,2 tot 0,3 nachtmerries per week, terwijl de groep met alleen IRT naar 1,5 sprong.
Grotere studies zullen moeten testen hoe generaliseerbaar deze behandelingscombinatie is. Deze studie omvatte een klein aantal mensen, alle jonge volwassenen van 20 tot 35 jaar die een nachtmerriestoornis hadden en geen andere psychiatrische aandoeningen. De studie vergeleek IRT en TMR ook niet met geen behandeling, hoewel de onderzoekers schrijven dat eerdere studies al hebben aangetoond hoe effectief IRT kan zijn.
Als een TMR-IRT-combo even sterk blijkt te zijn in toekomstig onderzoek, heeft het nog een weg te gaan voordat het algemeen toegankelijk is. In de handel verkrijgbare slaapvolgers in horloges en ringen moeten nog net zo nauwkeurig onderscheid maken tussen slaapfasen als tools voor hersenmonitoring.
Zelfs met deze kanttekeningen zijn de resultaten bemoedigend, zegt Poe. Ze suggereert dat toekomstige studies zouden kunnen testen of de TMR-IRT-combinatie mensen met een posttraumatische stressstoornis of PTSS kan helpen, waarbij nachtmerries traumatische gebeurtenissen herhalen (SN 9/12/14).
Dat is iets wat Schwartz wil proberen. “Ik weet niet zeker of we zullen slagen bij deze specifieke patiënten”, zegt ze. “Maar als we dat doen, zou dit een heel belangrijke aanvulling zijn op de methoden die we hebben om PTSS te behandelen.”
