Kun je ADHD ontgroeien?

Wat is ADHD precies?

ADHD is een aandoening die verschillen veroorzaakt in de manier waarop uw hersenen informatie verwerken in vergelijking met wat als “neurotypische” verwerking wordt beschouwd. Bij de meeste mensen wordt vastgesteld dat ze ADHD hebben als ze kinderen zijn, omdat de diagnostische criteria verwijzen naar symptomen die moeten worden waargenomen voordat een kind 12 tot 16 jaar oud wordt.

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5), gedragen mensen met de diagnose ADHD zich op manieren die als onoplettend, hyperactief en impulsief kunnen worden beschouwd. Dit gedrag heeft ook de neiging om de dagelijkse functies van een persoon te verstoren of niet in overeenstemming te zijn met typische ontwikkelingsmijlpalen.

Maar er is geen eenduidige definitie van hoe ADHD eruit ziet. Dit gedrag kan sterk van persoon tot persoon verschillen en in de loop van de tijd veranderen naarmate een persoon ouder wordt of andere ervaringen heeft gebeurtenissen of omgevingen gedurende hun hele leven.

Volwassenen en kinderen met ADHD kunnen buitengewoon rusteloos en snel verveeld lijken, vooral in omgevingen waar stilte, solowerk of samenwerkend werk consequent wordt afgedwongen, zoals klaslokalen of werkplekken.

Mensen met ADHD kunnen ook moeite lijken te hebben om volgehouden aandacht te besteden aan taken, met name taken die als routinematig of routinematig worden beschouwd, zoals huiswerk of huishoudelijke taken. Mensen met ADHD lijken misschien ook moeite te hebben om objecten bij te houden en lijken meer vergeetachtig dan mensen die zich op een conventioneel neurotypische manier gedragen.

Wat veroorzaakt ADHD?

De belangrijkste oorzaken van ADHD zijn nog steeds: wordt onderzocht. Mogelijke koppelingen zijn onder meer:

• blootstelling aan milieutoxines
• blootstelling aan rook tijdens de zwangerschap
• laag geboorte gewicht
• genetica of familiegeschiedenis

Zijn er risicofactoren voor ADHD?

Jongens hebben meer kans dan meisjes om de diagnose ADHD te krijgen. Dit betekent niet noodzakelijk dat jongens vaker ADHD hebben. In veel gevallen kunnen sociale verwachtingen jongens aanmoedigen om gedrag te vertonen dat gemakkelijker kan worden gedefinieerd door de diagnostische criteria van ADHD.

Kun je over ADHD heen groeien?

ADHD is niet per se iets waar je overheen groeit. ADHD-gedrag is verbonden met de typische ontwikkelingsstadia van jeugd, adolescentie en volwassenheid.

Net zoals het gedrag van een kind verandert naarmate het ouder wordt en ze ander gedrag aanleren dat geschikt is voor verschillende omgevingen, zo verandert ook het uiterlijke gedrag dat verband houdt met ADHD als reactie op nieuwe stimuli.

Het is ook mogelijk dat u niet langer voldoet aan de criteria voor een formele ADHD-diagnose naarmate u ouder wordt. Maar dat betekent niet altijd dat al je ADHD-geassocieerde gedragingen zullen verdwijnen. En in sommige gevallen krijgt u misschien pas later in het leven een ADHD-diagnose of krijgt u er helemaal geen.

Kinderen

Kinderen krijgen meestal rond de leeftijd van 7 de diagnose ADHD.

Gedrag dat verband houdt met ADHD wordt meestal merkbaar tijdens de basisschooljaren en omvat:

• onvermogen om te focussen
• moeite om bij de taak te blijven
• fysieke rusteloosheid

De jaren op de basisschool zijn ook vaak wanneer kinderen het meest rusteloos zijn en moeite hebben om zich te concentreren, zelfs zonder ADHD, vooral als ze overgaan van een thuisomgeving naar een groepsomgeving zoals een klaslokaal.

Er zijn ook enkele fysiologische verschillen opgemerkt bij kinderen met ADHD.

Het is aangetoond dat de prefrontale cortex, een deel van je hersenen dat je helpt bij het plannen en opletten, kleiner zijn in ten minste één onderzoek bij kinderen met ADHD. Maar de prefrontale cortex is niet kleiner gebleken bij volwassenen met ADHD.

Aangenomen wordt dat dit het gevolg is van kinderen met ADHD die een prefrontale cortex hebben die in ontwikkeling is 2 tot 3 jaar achter hun leeftijdsgenoten. Maar naarmate kinderen ouder worden, rijpt de prefrontale cortex. Rond de leeftijd van 25 is de prefrontale cortex meestal volledig ontwikkeld.

Dit betekent dat het voor mensen met ADHD mogelijk is om hun ontwikkeling in te halen zodra ze volwassen zijn. Dit zou gedeeltelijk kunnen verklaren waarom ADHD-gedrag voor mensen minder opvalt naarmate ze ouder worden.

volwassenen

Naarmate u ouder wordt, zult u merken dat uw ADHD-gerelateerde gedrag niet zo opvalt. Dit kan deels te wijten zijn aan de ontwikkeling coping-mechanismen die uw gedrag “maskeren”.

Uw impulsbeheersing, rusteloosheid en concentratievermogen zullen doorgaans ook verbeteren naarmate u ouder wordt als gevolg van het leren van de regels en structuren van verschillende omgevingen. Dit kan ook de aanwezigheid van ADHD-gedrag bagatelliseren.

Maar ook als je gedrag voor anderen moeilijker op te merken is, wil dat nog niet zeggen dat je de uiterlijke en innerlijke kenmerken van ADHD niet meer zelf ervaart. Onderzoekers worden steeds vaker ontdekken dat ADHD-gedrag tot ver in de volwassenheid kan voortduren, zelfs als het soms moeilijker te detecteren is naarmate iemand ouder wordt.

En hoewel het erop lijkt dat veel mensen minder tegenslagen ervaren die verband houden met ADHD naarmate ze ouder worden, is er meer onderzoek nodig om te begrijpen hoe ADHD het volwassen brein beïnvloedt.

Hoe kan ik als volwassene de diagnose ADHD krijgen?

Mensen die als volwassene aan de diagnostische criteria voor ADHD voldoen, kunnen gedrag vertonen dat duidelijker vanwege de uitdagingen van volwassen relaties, werkverplichtingen of andere stressfactoren zoals financiën of veranderingen in de omgeving, zoals verhuizen naar een nieuw huis.

Als u als volwassene de diagnose ADHD krijgt, is het waarschijnlijk dat u de aandoening voor uw leven heeft gehad, maar nooit formeel werd gediagnosticeerd. Het lijkt misschien ook minder waarschijnlijk dat u over bepaalde ADHD-gerelateerde gedragingen “groeit” als ze merkbaar genoeg zijn om als volwassene een diagnose te krijgen.

Om als volwassene te worden gediagnosticeerd, moet u zich presenteren: minstens vijf ADHD diagnostische criteria in twee verschillende settings (bijvoorbeeld bij u thuis en op uw werkplek).

Als uw gedrag merkbaar genoeg is om een ​​formele diagnose als volwassene te verdienen, zal de nadruk liggen op gedragsmanagement zonder de verwachting dat u uit de aandoening “groeit”.

Hoe wordt ADHD behandeld?

Behandelingen voor ADHD kunnen variëren afhankelijk van uw leeftijd en individuele ondersteuningsbehoeften.

ADHD bij kinderen behandelen

Huidig CDC-begeleiding voor de behandeling van ADHD bij kinderen omvat:

• Gedragstherapie door een professional om symptomen te beheersen. Deze therapieën zijn eerstelijnsbehandelingen voor kinderen van 6 jaar en jonger bij wie de bijwerkingen van bepaalde medicijnen nog goed bestudeerd moeten worden.
• Ouderlijke training in interventies op het gebied van ADHD-gedrag, zodat ouders kunnen leren ontvankelijk te zijn voor de ondersteuningsbehoeften van hun kinderen.
• Ondersteuning van onderwijsprofessionals, zoals de leraar van een kind, om ADHD-accommodatie te bieden in klaslokalen of andere omgevingen.
• Stimulerende medicijnen, zoals Adderall en Dexedrine, die de hormonen dopamine en noradrenaline moduleren om de concentratie te verhogen.
• Niet-stimulerende medicijnen, zoals Guanfacine, om geheugenproblemen of storend gedrag aan te pakken.

Doseringsaanbevelingen en bijwerkingen verschillen tussen kinderen en volwassenen.

ADHD bij volwassenen behandelen

Het beheersen van ADHD-symptomen ziet er anders uit als u een volwassene bent. Veel van dezelfde strategieën worden gebruikt, zoals stimulerende of niet-stimulerende medicijnen.

Gedragsinterventies, zoals cognitieve gedragstherapie, kunnen ook worden aanbevolen.

Omdat ouders of ondersteunend personeel in de klas doorgaans niet aanwezig zijn om gedragsinterventies of behandelingen te versterken, kunt u ervoor kiezen om bij een ondersteunend persoon te wonen. Deze persoon is meestal geen medische professional, maar eerder een persoon die u vertrouwt en die bij u woont om te helpen bij het uitvoeren van dagelijkse taken.

Wat zijn tips om ADHD te beheersen?

Alle medische behandelingen voor kinderen of volwassenen met ADHD moeten onder toezicht staan ​​van een medische professional of een bevoegde geestelijke gezondheidswerker.

Praat met een arts als u andere managementtechnieken voor ADHD wilt proberen en wilt weten hoe deze voor u kunnen werken. Mogelijke behandelingen zijn onder meer:

• Je dieet veranderen. Sommige mensen melden dat het elimineren van voedseladditieven, zoals kunstmatige conserveermiddelen en het verminderen van zoetstoffen, de verstoring van ADHD-gedrag helpt verminderen.
• Supplementen toevoegen. Sommige mensen met ADHD melden ook dat orale voedingssupplementen zoals zink, ijzer en omega-3-vetzuren helpen om storend gedrag te beheersen.
• Regelmatige aërobe oefeningkan kinderen en volwassenen met ADHD helpen om hun gedrag te beheersen.
• Beoefenen mindfulness en meditatie kan helpen de focus te verbeteren of gevoelens van rusteloosheid te verminderen.

de afhaalmaaltijden

ADHD-geassocieerd gedrag heeft de neiging om te veranderen naarmate je ouder wordt. Voor veel mensen wordt gedrag beter beheersbaar en heeft het minder storende invloed op het dagelijks leven.

Omgaan met mechanismen, behandelplannen en weg zijn van een gestructureerde klasomgeving kunnen allemaal verklaren waarom ADHD bij veel volwassenen minder opvalt. Sommige mensen blijven ADHD-gedrag vertonen tot in de volwassenheid, en anderen worden pas gediagnosticeerd als ze volwassen zijn.

Praat met een arts voor een behandelplan om ADHD tot in de volwassenheid te behandelen en pas dat plan aan naarmate u ouder wordt.