Niet één, maar twee asteroïden hebben de dinosauriërs misschien gedood

Een 8,5 kilometer brede kraterachtige structuur ligt honderden meters onder de zeebodem

Een illustratie van een enorme asteroïde die in de oceaan crasht.  Een oud zeedier is zichtbaar onder water

Het geknikte terrein op de zeebodem net voor de kust van West-Afrika is mogelijk gevormd door een 400 meter lange asteroïde die in de oceaan stortte, ongeveer op hetzelfde moment als de inslag die de dinosaurussen wegvaagde (geïllustreerd).

Chicxulub, de asteroïde die de meeste dinosaurussen heeft uitgeroeid, had misschien een klein broertje of zusje.

Voor de kust van West-Afrika, honderden meters onder de zeebodem, hebben wetenschappers geïdentificeerd wat de overblijfselen lijken te zijn van een 8,5 kilometer brede inslagkrater, die ze Nadir hebben genoemd. Het team schat dat de krater ongeveer rond dezelfde tijd is gevormd dat een andere asteroïde – Chicxulub, de dinosaurusmoordenaar – het moderne Mexico insloeg (SN: 1/25/17). Indien bevestigd, zou dit kunnen betekenen dat niet-vogeldinosaurussen hun ondergang ontmoetten door een een-tweetje asteroïden, rapporteren onderzoekers in de 17 augustus. Wetenschappelijke vooruitgang.

“Het idee dat [Chicxulub] hulp had gehad – bij gebrek aan een betere uitdrukking – zou echt een belediging zijn geweest voor ernstig letsel”, zegt co-auteur Veronica Bray, een planetaire wetenschapper aan de Universiteit van Arizona in Tucson.

Er zijn bijna 200 inslagkraters op aarde ontdekt (SN: 18-12-18), waarvan de overgrote meerderheid op het land. Dat komt omdat inslagkraters op zee geleidelijk onder sediment worden begraven, zegt Bray, wat de Nadir-structuur een waardevolle wetenschappelijke vondst maakt, ongeacht de geboortedatum.

Geoloog Uisdean Nicholson van de Heriot-Watt University in Edinburgh stuitte op de structuur terwijl hij gegevens analyseerde die werden verzameld door seismische golven die ondergronds werden uitgezonden om fysieke structuren voor de kust van Guinee te detecteren. Op de loer onder de zeebodem – en onder bijna 1 kilometer water – ontdekte hij een komvormige structuur met een gebroken, terrasvormige vloer en een uitgesproken centrale piek – kenmerken die verwacht werden van een grote impact.

Op basis van de afmetingen van de structuur berekenen Bray, Nicholson en hun collega’s dat, als een asteroïde verantwoordelijk was voor het terrein, deze waarschijnlijk meer dan 400 meter breed zou zijn geweest. Bovendien schatten de onderzoekers dat de impact de grond zou hebben doen schudden als een aardbeving met een kracht van 7 op de schaal van Richter en tsunami’s van honderden meters hoog zou hebben veroorzaakt.

Ondanks die gevolgen zou de Nadir-inslag veel minder verwoestend zijn geweest dan die van de ongeveer 10 kilometer brede Chicxulub-asteroïde, zegt Michael Rampino, een geoloog van de New York University die niet bij het onderzoek betrokken was. “Het zou zeker geen wereldwijde effecten hebben gehad”, zegt hij.

Met behulp van geologische lagen grenzend aan Nadir, waarvan sommige met leeftijden verkregen door eerdere studies, schatte het team dat de structuur gevormd was rond het einde van het Krijt – 66 miljoen jaar geleden. De asteroïde Nadir heeft mogelijk zelfs een paar gevormd met de Chicxulub-asteroïde, de twee zijn uit elkaar gescheurd door de zwaartekracht tijdens een eerdere vlucht langs de aarde, speculeren de onderzoekers.

Een reconstructie van geologische lagen.  De Nadir-krater verschijnt als een lichte depressie in de buurt van de bovenste lagen, met sterk vervormde rots eronder
Met behulp van seismische golven die door de zeebodem werden uitgezonden, construeerden onderzoekers dit kunstmatig gekleurde beeld van de begraven Nadir-structuur. Oceaan (blauw) bevindt zich bovenaan en de onderliggende horizontale lijnen en banden tonen geologische lagen in de aarde, waarbij lagere lagen ouder zijn. Nadir verschijnt als een depressie (midden boven) aan de onderkant van de bruine lagen. De terrasvormige vloer, subtiele centrale piek en onderliggende zone van sterk vervormde rots net onder de depressie zijn typerend voor grote inslagkraters.U. Nicholson et al/Wetenschappelijke vooruitgang 2022Met behulp van seismische golven die door de zeebodem werden uitgezonden, construeerden onderzoekers dit kunstmatig gekleurde beeld van de begraven Nadir-structuur. Oceaan (blauw) bevindt zich bovenaan en de onderliggende horizontale lijnen en banden tonen geologische lagen in de aarde, waarbij lagere lagen ouder zijn. Nadir verschijnt als een depressie (midden boven) aan de onderkant van de bruine lagen. De terrasvormige vloer, subtiele centrale piek en onderliggende zone van sterk vervormde rots net onder de depressie zijn typerend voor grote inslagkraters.U. Nicholson et al/Wetenschappelijke vooruitgang 2022

Maar de conclusies van de studie maken sommige experts op hun hoede. “Het lijkt op een inslagkrater, maar het kan ook iets anders zijn”, zegt geoloog Philippe Claeys van de Vrije Universiteit Brussel in België, die niet bij het onderzoek betrokken was. Om te bevestigen dat de structuur een inslagkrater is, moet worden geboord voor solide bewijs, zoals geschokt kwarts, zegt hij. Alternatieve verklaringen voor de identiteit van de structuur zijn onder meer een ingestorte vulkanische caldera of een samengeperst zoutlichaam dat een zoutdiapir wordt genoemd.

De leeftijd van de Nadir-structuur is een andere onzekerheid. De seismische gegevens laten zien dat het ergens tegen het einde van het Krijt lijkt te zijn gevormd of misschien iets later, zegt Claeys. “Maar dat is ongeveer het beste wat ze kunnen zeggen.” Boren in de krater naar mineralen die radioactieve elementen bevatten, zou een preciezere vormingsdatum kunnen opleveren, zegt Rampino.

Het is niet de eerste keer dat wetenschappers hebben onderzocht of Chicxulub een handlanger had. Sommige studies hebben gesuggereerd dat de Boltysh-krater in Oekraïne kan zijn gevormd op hetzelfde moment als Chicxulubhoewel onderzoekers sindsdien hebben vastgesteld dat Boltysh is gevormd 650.000 jaar later.

Bray en haar collega’s onderhandelen momenteel over financiering voor het verzamelen van monsters uit de krater, met de ambitie om in 2024 te boren. Dat zal hopelijk een deel van het debat over de oorsprong van Nadir oplossen, zegt Bray, hoewel er waarschijnlijk ook nieuwe vragen zullen rijzen. “Als we bewijzen dat dit de zus is van de dinosaurusmoordenaar, hoeveel andere broers en zussen zijn er dan?”

Nieuwste artikelen

spot_img

Related Stories

Leave A Reply

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in