Depressie begrijpen
Iedereen gaat door periodes van diep verdriet en verdriet. Deze gevoelens verdwijnen meestal binnen een paar dagen of weken, afhankelijk van de omstandigheden. Intens verdriet dat langer dan 2 weken aanhoudt en uw vermogen om te functioneren beïnvloedt, kan echter een teken van depressie zijn.
Enkele veel voorkomende symptomen van depressie zijn:
- diepe gevoelens van verdriet
- donkere stemmingen
- gevoelens van waardeloosheid of hopeloosheid
- eetlust verandert
- slaap verandert
- gebrek aan energie
- onvermogen om zich te concentreren
- moeite om uw normale activiteiten door te komen
- gebrek aan interesse in dingen die je vroeger leuk vond
- terugtrekken van vrienden
- veel denken aan de dood of zelfbeschadiging
Depressie treft iedereen anders en het kan zijn dat u maar enkele van deze symptomen heeft. U kunt ook andere symptomen hebben die hier niet worden vermeld.
Houd er rekening mee dat het ook normaal is om van tijd tot tijd enkele van deze symptomen te hebben zonder dat u depressief bent.
Als uw symptomen uw dagelijks leven gaan beïnvloeden, kunnen ze het gevolg zijn van een depressie.
Er zijn veel soorten depressies. Hoewel deze typen enkele veelvoorkomende symptomen delen, hebben ze ook enkele belangrijke verschillen.
Hier is een blik op soorten depressie en hoe ze mensen beïnvloeden.
Grote Depressie
Ernstige depressie is een veel voorkomende, terugkerende aandoening. Volgens onderzoek uit 2017, ongeveer
Mensen kunnen ook naar ernstige depressie verwijzen als:
- ernstige depressieve stoornis
- chronische depressie
- ernstige depressie
- klassieke depressie
- unipolaire depressie
Mensen met een ernstige depressie ervaren het grootste deel van de dag, elke dag symptomen.
Zoals veel psychische aandoeningen heeft het weinig te maken met wat er om je heen gebeurt. Je kunt een liefhebbend gezin, vrienden en een droombaan hebben. Je kunt het soort leven hebben waar anderen jaloers op zijn en toch depressief zijn.
Zelfs als er geen duidelijke reden is voor je depressie, wil dat nog niet zeggen dat het niet echt is of dat je het gewoon kunt doorstaan.
Ernstige depressie is een ernstige vorm van depressie die symptomen veroorzaakt zoals:
- verdriet, somberheid of verdriet
- moeite met slapen of te veel slapen
- gebrek aan energie en vermoeidheid
- veranderingen in eetlust
- onverklaarbare pijntjes en kwaaltjes
- verlies van interesse in voorheen plezierige activiteiten
- gebrek aan concentratie, geheugenproblemen en onvermogen om beslissingen te nemen
- gevoelens van waardeloosheid of hopeloosheid
- constante zorgen en angst
- gedachten aan dood, zelfbeschadiging of zelfmoord
Deze symptomen kunnen aanhouden
Aanhoudende depressie
Aanhoudende depressieve stoornis is een depressie die aanhoudt
Enkele symptomen van aanhoudende depressie zijn:
- diepe droefheid of hopeloosheid
- laag zelfbeeld of gevoelens van ontoereikendheid
- gebrek aan interesse in dingen die je ooit leuk vond
- eetlust verandert
- veranderingen in slaappatroon of weinig energie
- concentratie- en geheugenproblemen
- moeite met functioneren op school of op het werk
- onvermogen om vreugde te voelen, zelfs bij gelukkige gelegenheden
- sociale terugtrekking
Hoewel het een langdurige vorm van depressie is, kan de ernst van de symptomen maandenlang minder intens worden voordat ze weer verergeren. Sommige mensen hebben ook episodes van ernstige depressie voor of terwijl ze een aanhoudende depressieve stoornis hebben. Dit wordt dubbele depressie genoemd.
Aanhoudende depressie duurt jaren achtereen, dus mensen met dit type depressie kunnen het gevoel krijgen dat hun symptomen slechts deel uitmaken van hun normale kijk op het leven.
Manische depressie of bipolaire stoornis
Manische depressie omvat perioden van manie of hypomanie, waarin u zich erg gelukkig voelt. Deze perioden worden afgewisseld met episodes van depressie. Manische depressie is een verouderde naam voor bipolaire stoornis. Hypomanie is een minder ernstige vorm van manie.
Tekenen van een manische fase zijn onder meer:
- hoge energie
- verminderde slaap
- prikkelbaarheid
- snelle gedachten en spraak
- groots denken
- meer zelfrespect en zelfvertrouwen
- ongewoon, riskant en zelfdestructief gedrag
- zich opgetogen, “high” of euforisch voelen
Voor een medische professional om u te diagnosticeren met een bipolaire I-stoornis, moet u een episode van manie ervaren die 7 dagen duurt, of minder als ziekenhuisopname vereist is. U kunt vóór of na de manische episode een depressieve episode ervaren.
Depressieve episodes hebben dezelfde symptomen als een ernstige depressie, waaronder:
- gevoelens van verdriet of leegte
- gebrek aan energie
- vermoeidheid
- slaapproblemen
- moeite met concentreren
- verminderde activiteit
- verlies van interesse in voorheen plezierige activiteiten
- zelfmoordgedachten
In ernstige gevallen kunnen episodes hallucinaties en wanen omvatten. U kunt ook gemengde episodes hebben, waarin u symptomen heeft van zowel manie als depressie.
Hallucinaties zijn wanneer je dingen ziet, hoort, ruikt, proeft of voelt die er niet echt zijn. Een voorbeeld hiervan is het horen van stemmen of het zien van mensen die niet aanwezig zijn. Een waanvoorstelling is een vastgeroeste overtuiging die duidelijk onjuist is of niet logisch is. Maar voor iemand die een psychose ervaart, zijn al deze dingen heel echt en waar.
Depressieve psychose
Sommige mensen met een ernstige depressie kunnen perioden van psychose ervaren. Dit kan gepaard gaan met hallucinaties en wanen.
Medische professionals noemen dit een depressieve stoornis met psychotische kenmerken. Sommige aanbieders noemen dit fenomeen echter nog steeds depressieve psychose of psychotische depressie.
Depressie met psychose kan ook fysieke symptomen veroorzaken, waaronder problemen met stilzitten of vertraagde fysieke bewegingen.
Perinatale depressie
Perinatale depressie, of depressieve stoornis met peripartum begin, treedt op tijdens de zwangerschap of binnen 4 weken na de bevalling. Mensen noemen dit misschien postpartumdepressie, maar die term is alleen van toepassing op depressie na de bevalling. Perinatale depressie kan optreden
Hormonale veranderingen tijdens zwangerschap en bevalling kunnen veranderingen in de hersenen veroorzaken die leiden tot stemmingswisselingen. Het gebrek aan slaap en fysieke ongemakken die vaak gepaard gaan met zwangerschap en het krijgen van een pasgeboren baby helpen ook niet.
Symptomen van perinatale depressie kunnen even ernstig zijn als die van ernstige depressie en omvatten:
- droefheid
- ongerustheid
- woede of woede
- uitputting
- extreme zorgen over de gezondheid en veiligheid van de baby
- moeite om voor jezelf of de nieuwe baby te zorgen
- gedachten over zelfbeschadiging of schade aan de baby
Mensen die geen ondersteuning hebben of eerder een depressie hebben gehad, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van perinatale depressie, maar het kan iedereen overkomen die zwanger is of net is bevallen.
Premenstruele dysforische aandoening
Premenstruele dysfore stoornis (PMDD) is een ernstige vorm van premenstrueel syndroom (PMS). Hoewel PMS-symptomen zowel fysiek als psychologisch kunnen zijn, zijn PMDD-symptomen meestal psychologisch.
Deze psychologische symptomen zijn ernstiger dan die geassocieerd met PMS. Sommige mensen kunnen zich bijvoorbeeld emotioneler voelen in de dagen voorafgaand aan hun menstruatie. Iemand met PMDD kan echter een niveau van depressie en verdriet ervaren dat de dagelijkse functies in de weg staat.
Andere mogelijke symptomen van PMDD zijn onder meer:
- krampen
- opgeblazen gevoel
- gevoelige borsten
- hoofdpijn
- gewrichts- en spierpijn
- verdriet en wanhoop
- prikkelbaarheid en woede
- extreme stemmingswisselingen
- hunkeren naar eten of eetbuien
- paniekaanvallen of angst
- gebrek aan energie
- moeite met focussen
- slaapproblemen
Net als bij perinatale depressie kan PMDD verband houden met hormonale veranderingen. De symptomen beginnen vaak net na de eisprong en beginnen te verminderen zodra u uw menstruatie krijgt.
Sommige mensen doen PMDD af als gewoon een slecht geval van PMS, maar PMDD kan erg ernstig worden en zelfmoordgedachten bevatten.
Seizoensdepressie
Seizoensdepressie of seizoensgebonden affectieve stoornis is een depressie die verband houdt met bepaalde seizoenen. Medische professionals noemen dit een depressieve stoornis met een seizoenspatroon.
Voor de meeste mensen met een seizoensdepressie gebeurt dit meestal tijdens de wintermaanden.
Symptomen beginnen vaak in de herfst, als de dagen korter worden en de winter door gaan. Symptomen zijn onder meer:
- sociale terugtrekking
- verhoogde behoefte aan slaap
- gewichtstoename
- dagelijkse gevoelens van verdriet, hopeloosheid of onwaardigheid
Seizoensdepressie kan erger worden naarmate het seizoen vordert, en het kan leiden tot zelfmoordgedachten. Zodra de lente rond rolt, hebben de symptomen de neiging om te verbeteren. Dit kan verband houden met veranderingen in uw lichamelijke ritmes als reactie op de toename van natuurlijk licht.
Situationele depressie
Situationele depressie, of aanpassingsstoornis met depressieve stemming, lijkt in veel opzichten op een ernstige depressie.
Situationele depressie wordt echter veroorzaakt door specifieke gebeurtenissen of situaties, zoals:
- het overlijden van een dierbare
- een ernstige ziekte of andere levensbedreigende gebeurtenis
- door echtscheidingen of voogdijkwesties gaan
- in emotioneel of fysiek gewelddadige relaties zijn
- werkloos zijn of in ernstige financiële moeilijkheden verkeren
- geconfronteerd met uitgebreide juridische problemen
Natuurlijk is het normaal om je verdrietig en angstig te voelen of je zelfs terug te trekken van anderen tijdens dit soort evenementen. Situatiedepressie treedt echter op wanneer deze gevoelens buiten proportie beginnen te voelen met de triggerende gebeurtenis en uw dagelijks leven verstoren.
Situationele depressiesymptomen beginnen meestal binnen 3 maanden na de eerste gebeurtenis, en symptomen kunnen zijn:
- vaak huilen
- verdriet en hopeloosheid
- ongerustheid
- eetlust verandert
- moeite met slapen
- pijntjes en kwaaltjes
- gebrek aan energie en vermoeidheid
- onvermogen om zich te concentreren
- sociale terugtrekking
Atypische depressie
Atypische depressie verwijst naar depressie die tijdelijk verdwijnt als reactie op positieve gebeurtenissen. Uw arts kan het een depressieve stoornis met atypische kenmerken noemen.
Ondanks zijn naam is atypische depressie niet ongebruikelijk of zeldzaam. Het betekent ook niet dat het meer of minder ernstig is dan andere vormen van depressie.
Het hebben van een atypische depressie kan bijzonder uitdagend zijn, omdat u voor anderen (of uzelf) niet altijd depressief ‘lijkt’. Het kan ook gebeuren tijdens een episode van ernstige depressie of met aanhoudende depressie.
Andere symptomen van atypische depressie kunnen zijn:
- verhoogde eetlust en gewichtstoename
- ongeordend eten
- slecht lichaamsbeeld
- veel meer slapen dan normaal
- slapeloosheid
- zwaarte in uw armen of benen die een uur of langer per dag aanhoudt
- gevoelens van afwijzing en gevoeligheid voor kritiek
- verschillende pijntjes en kwaaltjes
Hoe weet ik welk type ik heb?
Als u denkt dat u een vorm van depressie heeft, is het belangrijk om contact op te nemen met een arts. Alle depressietypes die in dit artikel worden besproken, zijn behandelbaar, hoewel het enige tijd kan duren voordat de juiste behandeling voor u is gevonden.
Als je een eerdere depressieve episode hebt gehad en denkt dat het weer gebeurt, ga dan meteen naar een therapeut of een andere professional in de geestelijke gezondheidszorg.
Als u nog nooit eerder een depressie heeft gehad, begin dan met een huisarts. Sommige symptomen van depressie kunnen verband houden met een onderliggende lichamelijke aandoening die moet worden aangepakt.
Probeer uw arts zoveel mogelijk informatie over uw symptomen te geven. Vermeld indien mogelijk:
- toen u de symptomen voor het eerst opmerkte
- hoe ze je dagelijks leven hebben beïnvloed
- eventuele andere psychische aandoeningen die u heeft
- alle informatie over een voorgeschiedenis van psychische aandoeningen in uw familie
- alle voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen die u neemt, inclusief supplementen en kruiden
Het kan ongemakkelijk voelen, maar probeer uw arts alles te vertellen. Dit zal hen helpen u een nauwkeurigere diagnose te geven en u door te verwijzen naar het juiste type professional in de geestelijke gezondheidszorg.
