
Grafisch abstract. Credit: Wetenschap van het totale milieu (2023). DOI: 10.1016/j.scitotenv.2023.166503
Met behulp van micro-engineered bodemmodellen hebben onderzoekers van de Lund Universiteit in Zweden het effect van kleine polystyreendeeltjes op bacteriën en schimmels onderzocht. Terwijl deze nanoplastics zowel de groei van bacteriën als schimmels verminderden, verminderde de schimmel slaagden er daadwerkelijk in om hun omgeving ‘op te ruimen’, waardoor de werking van de kunststoffen wordt verzacht. Hun werk is gepubliceerd in Wetenschap van het totale milieu.
“Plastic afval is een enorm mondiaal probleem. Of het nu onzorgvuldig in de natuur wordt weggegooid, weglekt uit stortplaatsen of uit materialen als autobanden en synthetische kleding komt: grote hoeveelheden micro- en nanoplastics komen in onze bodem terecht”, zegt Micaela Mafla Endara, biologie onderzoeker aan de Universiteit van Lund.
Het is bewezen dat nanoplastics toxiciteit veroorzaken bij diverse organismen, maar er is nog maar heel weinig bekend over de manier waarop deze nieuwe verontreinigende stof het bodemecosysteem beïnvloedt. Om deze nanodeeltjes van polystyreen te bestuderen, gebruikten de onderzoekers microfluïdische chips, een groeisysteem waarmee ze interacties van afzonderlijke cellen met de kunststoffen onder de microscoop konden observeren.
“Bij de hoogste concentratie nanoplastics vingen de schimmels de meeste kleine plastics op die in hun omgeving aanwezig waren, in een proces dat we het ‘stofzuigereffect’ noemden. Over het geheel genomen hebben we vastgesteld dat nanoplastics een direct negatief effect kunnen hebben op de bodemmicroben. Dit onderstreept de noodzaak van verder onderzoek dat kan verklaren hoe de microbiële stressreactie de bodemfuncties kan beïnvloeden”, zegt Micaela Mafla Endara.
De nanoplasticdeeltjes hechtten zich zo aan het oppervlak van de schimmeltakken dat de omgeving vrijwel nanoplasticvrij was. De schimmel ruimde onder hoge concentraties de omgeving op en kon daarna weer beter groeien. Hoewel de resultaten van het onderzoek voor veel omstandigheden werden bevestigd, wijzen de onderzoekers erop dat dit soortafhankelijk kan zijn.
“Dit herinnert ons eraan om ons plastic afval en de vervuiling van de bodem te verminderen. Het vinden van schimmels die specifiek nanoplastics uit de bodemoplossing kunnen verzamelen, kan andere organismen helpen de vervuiling beter in stand te houden, en misschien bacteriën aantrekken die plastics kunnen afbreken. ‘stofzuiger’ is geen gemakkelijke oplossing voor het probleem, maar kan wel een beetje hoop geven voor de toekomst”, besluit Edith Hammer, biologieonderzoeker aan de Universiteit van Lund.
Meer informatie:
Paola M. Mafla-Endara et al., Blootstelling aan nanoplastics van polystyreen vermindert de biomassa van bacteriën en schimmels in microgefabriceerde bodemmodellen, Wetenschap van het totale milieu (2023). DOI: 10.1016/j.scitotenv.2023.166503
Tijdschriftinformatie:
Wetenschap van de totale omgeving
Geleverd door de Universiteit van Lund