Als u de ziekte van Crohn heeft, kunt u verschillende behandelingen proberen voordat u er een vindt die uw symptomen effectief onder controle houdt. Biologische geneesmiddelen zijn een behandelingsoptie die veel mensen effectief vinden.
Behandeling voor de ziekte van Crohn richt zich vaak op het immuunsysteem. Het gaat om medicijnen die de manier wijzigen waarop uw immuunsysteem reageert op wat als een bedreiging wordt beschouwd. Door dit te doen, kunnen deze medicijnen ontstekingen en symptomen van de ziekte van Crohn verminderen.
Wat zijn biologische geneesmiddelen?
Biologische therapieën verschillen van conventionele medicijnen omdat ze afkomstig zijn van moleculen die in het leven worden gevonden, in tegenstelling tot chemicaliën. Ze bieden een gerichte aanpak, wat betekent dat ze een specifiek deel van het lichaam aantasten in plaats van het hele lichaam.
Biologische geneesmiddelen zijn krachtige therapieën voor de ziekte van Crohn. Artsen schrijven ze meestal voor voor matige tot ernstige symptomen van Crohn of als andere behandelingen niet hebben gewerkt.
Biologische geneesmiddelen kunnen:
- symptomen verbeteren
- ontsteking verminderen
- het risico op een opflakkering verminderen
- verbeter je kwaliteit van leven
Biologische geneesmiddelen zijn medicijnen gemaakt van levende cellen die werken om de natuurlijke reactie van het immuunsysteem op antigenen te blokkeren, of iets dat uw lichaam als schadelijk beschouwt.
Bij mensen met de ziekte van Crohn kan het immuunsysteem het verschil niet zien tussen lichaamsvreemde stoffen en lichaamseigen weefsel. Dit veroorzaakt de ontsteking die zoveel symptomen veroorzaakt.
Biologische therapieën richten zich, in tegenstelling tot andere behandelingen voor de ziekte van Crohn, agressief op bepaalde eiwitten die een ontsteking van het maagdarmkanaal (GI) veroorzaken. Dit maakt ze vaak succesvol als geen enkele andere behandeling heeft gewerkt.
Biologische geneesmiddelen kunnen echter ernstige bijwerkingen hebben die uw gezondheid op andere manieren in gevaar kunnen brengen. Praat met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg over de bijwerkingen voordat u een biologisch middel voor de ziekte van Crohn gebruikt.
Er zijn drie soorten biologische geneesmiddelen:
- TNF-alfa-remmers
- integrine blokkers
- interleukineblokkers
Wat kunt u verwachten als u overstapt op biologische geneesmiddelen voor de ziekte van Crohn? Ontdek het hier.
TNF-alfa-remmers
TNF-alfa-remmers zijn onder meer:
- infliximab (Remicade)
- adalimumab (Humira)
- certolizumab pegol (Cimzia)
Sommige mensen met de ziekte van Crohn kunnen thuis een TNF-alfa-remmer gebruiken. Een arts zal u voorgevulde pennen of spuiten geven met precies de juiste hoeveelheid medicatie. Zij geven u ook een doseringsschema en u dient dan zelf de behandeling toe.
TNF-alfa-remmers blokkeren de immuunrespons die de symptomen van de ziekte van Crohn veroorzaakt. Het blokkeren van deze immuunrespons kan echter nieuwe problemen veroorzaken. Het kan u vatbaar maken voor andere ziekten en infecties en kan soms het risico op het ontwikkelen van bepaalde vormen van kanker vergroten.
U kunt een verhoogd risico op tuberculose hebben tijdens het gebruik van dit medicijn. Naast injecties of intraveneuze behandelingen, heeft u ook regelmatig huidtesten nodig om te controleren op infecties.
TNF-alfa-remmers zijn duur. Behandelingen kunnen tot duizenden dollars kosten.
Sommige van deze medicijnen vereisen dat mensen uren in het kantoor van de dokter doorbrengen om intraveneus te worden behandeld. Dit kan ook tijdrovend en kostbaar zijn als u veel tijd vrij moet nemen van uw werk voor behandeling.
Integrine-blokkers
Natalizumab (Tysabri) en vedolizumab (Entyvio) zijn integrineblokkers. Deze medicijnen werken door te interfereren met het proces van witte bloedcellen die zich hechten aan de bekleding van de darmen. Dit vermindert ontstekingen en verlicht andere symptomen.
Sommige ernstige, zelfs fatale bijwerkingen zijn in verband gebracht met integrineblokkers. Hun voordelen bij de behandeling van de ziekte van Crohn moeten worden afgewogen tegen de bijwerkingen en voordelen van TNF-alfa-remmers bij het nemen van behandelbeslissingen.
Voordat u natalizumab kunt gebruiken, moet u zijn ingeschreven voor een programma genaamd TOUCH. Het TOUCH-voorschrijfprogramma is de enige manier waarop u Tysabri kunt krijgen.
De vereiste van het voorschrijfprogramma is vanwege het risico op een zeldzame maar dodelijke hersenaandoening die in verband is gebracht met natalizumab.
De aandoening wordt progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) genoemd. Het is een ontsteking van de witte stof in de hersenen.
Vedolizumab lijkt niet hetzelfde risico op PML te hebben als natalizumab, hoewel beide geneesmiddelen op vergelijkbare manieren werken.
Interleukineremmers
De derde klasse van biologische geneesmiddelen die wordt gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen, zijn interleukineremmers. Ustekinumab (Stelara) is het enige medicijn in deze klasse dat is goedgekeurd door de Food and Drug Administration.
Ustekinumab richt zich op twee specifieke eiwitten waarvan wordt gedacht dat ze ontstekingen veroorzaken: interleukine-12 (IL-12) en interleukine-23 (IL-23). Mensen met de ziekte van Crohn hebben hogere niveaus van IL-12 en IL-23 in hun lichaam.
Door zich op deze eiwitten te richten, blokkeert ustekinumab ontstekingen in het maagdarmkanaal en vermindert het de symptomen van de ziekte van Crohn.
Ustekinumab wordt gebruikt voor de behandeling van volwassenen met matige tot ernstige ziekte van Crohn die niet goed genoeg reageerden op conventionele therapie. Het wordt aanvankelijk intraveneus toegediend onder toezicht van een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
Volgende doses ustekinumab kunnen om de 8 weken worden toegediend via een onderhuidse injectie, door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg of door de patiënt zelf, nadat ze een training hebben gevolgd.
Net als andere biologische geneesmiddelen kan ustekinumab het risico op infecties verhogen.
Een arts kan biologische therapieën voorschrijven als u een matige tot ernstige ziekte van Crohn heeft of als andere behandelingen niet voor u hebben gewerkt.
Zorg ervoor dat u naar de mogelijke bijwerkingen van alle medicijnen die uw arts u voorschrijft, vraagt en deze volledig begrijpt.
