Twee nieuwe boeken verkennen Mars – en wat het betekent om mens te zijn

Wetenschapsschrijver Kate Greene kon niet weten dat haar memoires over haar tijd op een denkbeeldige Mars-missie zouden worden gepubliceerd, aangezien miljoenen mensen op aarde zichzelf maandenlang isoleerden in hun huizen tijdens een pandemie.

Er was eens Tijd Ik woonde op Mars
Kate Greene
St. Martin’s Press, $ 27,99

Maar haar boek is een van de twee over Mars die deze maand zijn gepubliceerd en die vreemd genoeg goed passen bij het huidige moment. Once Upon a Time I Lived on Mars en Sarah Stewart Johnson’s De sirenes van Mars gaan beide over verkenning. Maar ze gaan ook over veel verschillende soorten isolatie en het menselijke verlangen om niet alleen te zijn.

Greene nam deel aan een nep-Mars-missie, HI-SEAS genaamd, voor Hawaii Space Exploration Analog and Simulation, in 2013. Zij en vijf anderen woonden vier maanden in een koepel op een rotsachtige, kale plek bovenop de Mauna Loa-vulkaan zonder vers voedsel, geen frisse lucht (alle excursies werden uitgevoerd in onhandige “ruimtepakken”) en geen onmiddellijk contact met de buitenwereld.

NASA en andere ruimteagentschappen voeren dergelijke missies uit om de beste werkwijzen te vinden om astronauten gezond en productief te houden in geïsoleerde en stressvolle omgevingen. Het is goed gedocumenteerd dat verveling tot fouten of onoplettendheid kan leiden. Andere gesimuleerde Mars-missies suggereren dat samen geïsoleerde astronauten een wij-tegen-hen-mentaliteit zouden kunnen ontwikkelen waardoor de bemanning zou stoppen met luisteren naar missiecontrole, wat gevaarlijk zou kunnen zijn tijdens een lange missie.

Met humor en gevoeligheid vertelt Greene hoe het met haar bemanning ging (of niet), wat ze las, wat ze at en de tijdvertraagde e-mails die ze uitwisselde met geliefden op “Earth”. Door middel van de serie essays van het boek gebruikt ze de missie als een lens om alles te onderzoeken, van de ethiek en economie van ruimtevaart tot de aard van tijd, liefde en thuis.

Haar beschrijvingen van verveling en afzondering voelen zich bijzonder toepasselijk in een tijd van sociale distantie: “de manier waarop bepaalde aspecten van je omgeving, dagindeling en gesprekken gladstrijken, verliezen hun textuur.” Greene brengt haar ervaring in verband met de tijd die astronaut Michael Collins alleen in de Apollo 11-capsule cirkelde terwijl zijn bemanningsleden op de maan liepen. Ze verbindt beide ervaringen met die van haar broer, die de afgelopen anderhalf jaar van zijn leven in een ziekenhuiskamer heeft gezeten.

‘In deze oase van een planeet’, schrijft ze, ‘zijn er zoveel manieren om je geïsoleerd te voelen, ieder van ons heeft de potentie om te zitten met de angst om levend en mogelijk alleen in de kosmos te zijn.’

De sirenes van Mars
Sarah Stewart Johnson
Crown, $ 28,99

De sirenes van Mars begint met een veel bredere kijk op de verkenning van Mars. In lyrisch, boeiend schrijven beschrijft Stewart Johnson, een planetair wetenschapper, hoe onze perceptie van Mars is veranderd van een wereld vol leven, naar absoluut dood en saai, en steeds weer terug sinds de uitvinding van telescopen.

Stewart Johnson brengt een cast van personages samen om deze geschiedenis te vertellen, van Galileo tot het huidige team dat werkt aan de Curiosity-rover. Die karakters omvatten astronoom Carl Sagan, wiens Kosmos Tv-series Stewart Johnson keek als kind. Sagan werd bijna belachelijk gemaakt vanwege zijn obsessie met ‘exobiologie’.

Ze introduceert ook minder bekende, maar even belangrijke mensen, zoals Sagans collega Wolf Vishniac, wiens levensdetectie-experiment “Wolf Trap” werd afgesneden van de levenszoekende Viking-landers van NASA in de jaren zeventig. Om zijn teleurstelling te boven te komen, ging Vishniac op zoek naar microben op Antarctica en stierf daar bij een ongeval voordat de Viking-missies begonnen (SN: 22/12/73).

In deze ingrijpende geschiedenis van menselijke fascinatie voor de Rode Planeet, vertelt Stewart Johnson ook een persoonlijk verhaal over het vinden van haar plek in de wereld, van een nieuwsgierig kind tot een niet-ontwortelde avonturier tot een vrouw en moeder en lid van een wetenschappelijk team.

Ze maakt duidelijk dat de zoektocht naar leven op Mars een poging is om niet alleen te zijn. In een van de meest aangrijpende scènes in haar boek wandelt ze op Mauna Kea – de volgende vulkaan boven Greene’s Mars-habitat – en vindt ze een varen die groeit temidden van de vulkanische verlatenheid.

‘Op die reis begon het idee om naar leven in het universum te zoeken toen voor mij zinvol werd’, schrijft ze. ‘Ik zag plotseling iets waar ik de stratosfeer voor zou kunnen achtervolgen, iets waarvoor ik in zee zou vallen…. een kans om de kleinste adem in de diepste nacht te ontdekken en daarmee de leegte te overwinnen die op de loer lag tussen het menselijk bestaan ​​en al het andere in de kosmos. ‘

Klik op de boektitels of covers om te kopen bij Amazon.com. Science News neemt deel aan het Amazon Services LLC Associates-programma. Zie onze FAQ voor meer details.