Als je je camera in sommige automatische modi gebruikt, zoals Programma – of een van de semi-handmatige modi zoals Diafragmaprioriteit of Sluitertijdprioriteit – geef je niet de totale controle over alles op: je kunt nog steeds de belichting regelen met behulp van belichtingscompensatie. Hier is hoe dat werkt.
Wat de lichtmeter van uw camera ziet
Wanneer je camera berekent welke belichtingsinstellingen hij moet gebruiken, gaat hij ervan uit: dat wanneer je alles uitgemiddeld maakt, wat ervoor staat vrijwel grijs is. Met andere woorden, alle lichten en donkere tinten balanceren in een soort middengrijs.
Dit is de foto die je camera probeert te maken.
En het is een redelijk goede benadering. Hier zijn enkele van mijn foto’s met een gemiddeld helderheidsniveau.
Het is geen perfecte match, maar je camera, gewoon door aan te nemen dat hij een foto probeert te maken van een saaie grijze muur, zal voor veel scènes in de juiste richting staan.
Maar niet voor elke scène. Hier zijn wat meer foto’s van mij uit het midden.
Deze keer zijn alle scènes een stuk helderder dan middengrijs. Als dit gebeurt en u de camera in de automatische modus laat staan, worden de opnamen onderbelicht, zodat u zoiets als de afbeelding aan de rechterkant krijgt in plaats van die aan de linkerkant, die correct wordt belicht.
Niet ideaal, want je gaat een aanzienlijke hoeveelheid beeldgegevens verliezen in die donkere zwarte schaduwen. Dit is waar belichtingscompensatie van pas komt.
Belichtingscompensatie gebruiken
Belichtingscompensatie is een manier om uw camera de belichting te laten wijzigen die de lichtmeter suggereert als u denkt dat dit niet de gewenste resultaten zal opleveren. Als de scène helderder is dan middengrijs, moet u de afbeelding een beetje overbelichten. Als het donkerder is, moet u de opname onderbelichten.
VERWANT: Wat is een “stop” in fotografie?
Zoals alles wat met belichting te maken heeft, wordt belichtingscompensatie gemeten in stops. Een enkele stop staat voor een verdubbeling van de hoeveelheid licht die op de sensor valt, hoewel dat niet noodzakelijk betekent dat uw foto er twee keer zo helder uitziet.
Belichtingscompensatie is beschikbaar in de diafragmaprioriteit, sluitertijdprioriteit en programmamodi op de meeste camera’s. Mogelijk kunt u het ook in de volledig automatische modus gebruiken, maar dit is niet gegarandeerd.
Als je door de zoeker of op het achterscherm kijkt, zie je een belichtingscompensatiegrafiek.
0 is de gemeten waarde van de scène zonder compensatie. -1, -2 en -3 zijn één, twee of drie stops onderbelicht, terwijl +1, +2 en +3 één, twee of drie stops overbelicht zijn. Om de belichtingscompensatie aan te passen, houdt u normaal gesproken de belichtingscompensatieknop ingedrukt – het is het halfzwarte halfwitte vierkant in de bovenstaande afbeelding – en draait u aan de primaire instellingenknop, hoewel het proces per camera kan verschillen. Raadpleeg bij twijfel de handleiding.
In de afbeelding hierboven ben ik nu door een stop onderbelicht. Dit is hoe de verschillende compensatiewaarden er in de praktijk uitzien.
Als de dingen echt helder zijn, onderbelicht dan door een enkele stop; als de dingen echt donker zijn, overbelicht door een stop. Een paar stops belichtingscompensatie is normaal gesproken meer dan voldoende om voor elke scène aan te passen. Ik weet niet zeker of ik ooit een belichtingscompensatie van plus-of-min drie heb moeten gebruiken.