Flamingo’s verven hun door de zon vervaagde veren om mooi roze te blijven

Grotere flamingo’s zijn blijkbaar geen fans van een door de zon vervaagde look voor hun nekveren.

Wetenschappers weten dat de langbenige vogels hun kleur bijwerken door hun nek in te smeren met een serum dat ze produceren in klieren in hun wangen. Maar grotere flamingo’s (Phoenicopterus roseus) verbeteren niet alleen de kleur die er al is; ze zijn ook het blekende effect van de zon bestrijden daarover rapporteren onderzoekers in de oktober Ecologie en evolutie. Veren met een dikkere laag van dit serum behouden hun kleur beter dan die met minder, zo blijkt uit analyse.

De veren van flamingo’s helpen de vogels te vliegen, houden hun lichaam droog en trekken partners aan. De veren krijgen hun rode kleur van carotenoïden, moleculen die verantwoordelijk zijn voor veel natuurlijke pigmenten, die worden aangetroffen in het vaste dieet van de vogels van artemia en algen.

Wanneer flamingo’s gladstrijken, zorgen ze voor hun veren een beetje zoals we voor ons haar zorgen, waarbij ze opgehoopt vuil en parasieten opruimen. En net als sommigen van ons voegen ze kleur toe. Om hun doe-het-zelf-veerkleurstof aan te brengen, wrijven flamingo’s hun wangen – die de uropygiale klier bevatten die een kleurdragend serum genereert – op hun veren, en zwaaien dan met hun nek om ervoor te zorgen dat het blijft plakken. Al die moeite, gecombineerd met wat gelikte dansmoves, is gericht op het aantrekken van potentiële partners.

Maar de ultraviolette straling van de zon kan carotenoïden afbreken. Daarom vroeg Maria Cecilia Chiale, een bioloog aan de Universidad Nacional de La Plata in Argentinië, zich af of flamingo’s hun kleur verliezen zonder constant opnieuw het serum aan te brengen. Als dat zo is, zou dat kunnen helpen bij het verklaren van hun instinct om hun veren constant te “bijwerken”.

Chiale en haar medewerkers verzamelden tientallen nekveren van flamingo’s in Frankrijk die waren gestorven in een koudegolf (SN: 16/10/14). Het team scande de veren en gebruikte Adobe Photoshop om hun kleur te analyseren, en plaatste de helft ervan op een dak, blootgesteld aan zonlicht. De andere helft werd in het donker gehouden. Veertig dagen later toonden nieuwe scans om de kleurintensiteit van de veren te analyseren aan dat de blootgestelde veren verkleurd waren door de zon en bleker dan die in het donker bewaard werden.

Vóór het blootstellingsexperiment had Chiale carotenoïden geëxtraheerd uit zowel het oppervlak als de binnenkant van elke veer. Na blootstelling ontdekte ze dat veren met een grotere concentratie carotenoïden meer kleur hadden behouden. Dat suggereert dat de vogels meer serum op die veren hadden aangebracht, waardoor ze beter bestand waren tegen vervaging dan die met een dunnere coating.

Flamingo’s werken actief aan het behouden van hun blozende nek tijdens hun lange weergaveseizoen terwijl ze zich voorbereiden om te paren, suggereert het onderzoek; anders zouden ze bleke veren hebben.

“Preeninggedrag … is van groot sociaal belang voor flamingo’s omdat ze in grote kuddes leven en gesynchroniseerd gedrag vertonen”, zegt Henrique Delfino, een ecoloog aan de Universidade Federal do Rio Grande do Sul in Brazilië die niet bij het onderzoek betrokken was. “Aanvankelijk was het gedrag voor [waterproofing], maar omdat het het kleursignaal van de veren versterkt… helpt het bij de sociale communicatie van flamingo’s.” Zonder flitsende veren om reclame te maken voor hun gezondheid, hebben flamingo’s waarschijnlijk moeite om een ​​partner te vinden.

Al dat gladstrijken om vervaging te voorkomen, gaat echter niet voor altijd door. Als ze eenmaal een partner hebben gevonden en met succes een kuiken hebben uitgebroed, zegt Chiale, leggen flamingo’s de kleurstof weg, in ieder geval tot het paarseizoen van volgend jaar. De concentratie carotenoïden in het serum daalt dramatisch en de flamingo’s passen het veel minder vaak toe.

“Ze hoeven geen make-up op te hebben terwijl ze de kinderen opvoeden”, zegt ze. Die energie hebben ze nodig om voor hun kuikens te zorgen.