De beesten uit de ijstijd smulden van planten en vlees, suggereert fossiel haaronderzoek
Moderne luiaards zijn misschien toegewijde vegetariërs, maar ten minste een van hun enorme neven uit de ijstijd kauwde op vlees toen het de kans had. De grondluiaard van Darwin – die meer dan 3 meter lang zou kunnen worden en wel ongeveer 2.000 kilogram zou kunnen wegen – kan een opportunistische aaseter zijn geweest, suggereren chemische analyses van fossiel luiaardhaar.
Paleontoloog Julia Tejada van de Universiteit van Montpellier in Frankrijk en collega’s analyseerden de chemische samenstelling van twee aminozuren, de bouwstenen van eiwitten, in het fossiele haar van twee gigantische grondluiaardsoorten: Darwins grondluiaard (Mylodon darwinii) van Zuid-Amerika en de grondluiaard van Shasta (Nothrotheriops shastensis) van Noord-Amerika (SN: 25/4/18). Het team vergeleek deze met monsters van levende luiaards, miereneters en andere moderne alleseters.
Stikstofisotopen, verschillende vormen van het element, kunnen sterk variëren tussen verschillende voedselbronnen en tussen ecosystemen. Die isotoopwaarden in één aminozuur, glutamine, veranderen aanzienlijk met het dieet, hoe hoger het dier in de voedselketen staat. Maar voeding heeft weinig invloed op de stikstofwaarden in een ander aminozuur, fenylalamine. Door de stikstofisotopen in de twee aminozuren in het haar van de luiaards te vergelijken, konden de onderzoekers ecosysteemeffecten elimineren en inzoomen op diëten.
Uit de gegevens blijkt dat hoewel het dieet van de Shasta-grondluiaard uitsluitend plantaardig was, Darwins grondluiaard was een alleseter, Tejada en collega’s rapporteren 7 oktober in Wetenschappelijke rapporten.
De bevindingen overstijgen wat wetenschappers dachten te weten over de oude dieren. Wetenschappers hebben aangenomen dat de oude wezens herbivoren waren. Dat komt deels omdat alle zes moderne soorten luiaards bevestigde vegetariërs zijn, en voor een deel waren de tanden en kaken van gigantische grondluiaards niet aangepast voor jagen of krachtig kauwen en scheuren (SN: 6/20/16).
Maar Darwins grondluiaard zou erin geslaagd zijn om reeds gedood vlees binnen te krijgen, zeggen Tejada en collega’s. En dat zou kunnen helpen bij het oplossen van een al lang bestaande puzzel: de schijnbare afwezigheid van grote vleesetende zoogdieren in Zuid-Amerika in die tijd. De grondluiaard van Darwin, voegen de onderzoekers eraan toe, heeft misschien een lege ecologische niche gevuld: de aaseter die geen nee zou zeggen tegen een vlezige maaltijd.