Om te beginnen wordt een goed accent nooit oud.
En als je nog nooit een sexy Braziliaanse man flirterige vleierij in je oor hebt laten fluisteren, dan raad ik je aan je eerste post-pandemische vlucht naar Rio de Janeiro te boeken en te kijken wat er daarna gebeurt.
Sinds ik in 2018 mijn eigen volledig digitale carrière heb opgebouwd, heb ik een handvol landen naar huis gebeld en heb ik er vluchtig door gereisd. (Hoewel dat momenteel om voor de hand liggende redenen op pauze staat.)
Daarom is mijn liefdesleven behoorlijk verdomd interessant geweest.
Of ik nu aan boord ga van een duikboot naar het Great Barrier Reef of een voortdurende romance over meerdere continenten, ik heb een behoorlijk deel van de situaties gehad met mensen van over de hele wereld.
Verliefd (of lust) worden op iemand uit een ander land is een beetje als met een blinddoek op een achtbaan springen. De wendingen en bochten zijn zelfs minder voorspelbaar dan een typische relatie, maar verdorie, de drop is episch en nu ben ik verslaafd.
Afgezien van hoe je een uiteengevallen kreet in een vliegtuig kunt verbergen met de gratie van een gazelle, hier is wat ik gaandeweg heb geleerd.
Culturele verschillen kunnen lastig zijn, maar ze voegen verwondering toe aan de eenvoudigste dingen
Misverstanden zijn normaal, maar moeten altijd worden aangepakt. Verschillende communicatiepatronen kunnen betekenen dat je partner niet eens weet hoe of waarom ze je van streek hebben gemaakt, dus zeg het als je kunt.
Aan de lichtere kant kunnen sommige van je grappen plat vallen vanwege culturele hiaten, maar vaak kunnen de verschillen tussen jou en je partner een ongelooflijke kracht blijken te zijn.
De meest alledaagse gesprekken, zoals hoe je ’s ochtends je eieren maakt, kunnen een diepe duik in je respectieve culturen worden.
Samen een diner koken kan leuker zijn dan een aflevering van ‘Chopped’. En discussies over hoe het woord ‘aluminium’ moet worden uitgesproken, kunnen een geliefd tijdverdrijf worden.
Te vaak om te tellen, heb ik mezelf met vreugde verwonderd over de meest alledaagse dingen in mijn internationale relaties.
Leren over een andere cultuur door de verhalen van iemand waar je veel om geeft, is een ondoorgrondelijk mooie ervaring.
Relatieverwachtingen verschillen sterk van land tot land
Ik weet niet hoe het met je zit, maar mijn vecht-of-vluchtreactie gaat razendsnel als iemand me meteen tot hun vrouw probeert te maken.
Persoonlijk, als het op relaties aankomt, zeg ik graag dat ik “altijd aan het chillen ben, totdat ik het niet ben.” Met andere woorden, ik ben meestal niet op zoek naar iets specifieks totdat het me in het gezicht raakt – als een (zeer aantrekkelijke) steen.
Het punt is dat sommige landen de woorden “partner”, “vriendin” of “vriend” nogal terloops gebruiken – terwijl in de Verenigde Staten deze labels vaak de beruchte “wat zijn wij” -praat rechtvaardigen.
Sommige gaan snel. Anderen zijn pijnlijk traag.
Ik heb beide kanten van de medaille ervaren: het ontwijken van kerels met trouwringen, maar ook het zoeken naar betrokkenheid bij anderen die zich niet bewust lijken te zijn van het concept.
Ik heb mensen gehad die hun ouders over mij vertelden een week nadat we elkaar hadden ontmoet en anderen die het onderwerp van daten gewoon permanent vermijden.
Het is een gooi.
Als het in uw eigen land nog niet is gebeurd, wees dan voorbereid op een totaal andere tijdlijn dan die van u.
Hoe dan ook, een van de meer innemende lessen die ik heb geleerd, is dat bijna iedereen hetzelfde wil, ongeacht waar ze vandaan komen: kick-ass menselijke connectie, en heel veel.
We zijn in wezen een gevoelige soort, ook al hebben de maatschappelijke normen van onze respectieve landen sommigen geleerd harnassen te dragen.
Er is geen wereldwijde standaard voor emotionele expressie
Nu ben ik een zeer emotionele Amerikaanse vrouw die haar gedachten sneller zal uitdelen dan velen. Maar niet iedereen groeit op in een samenleving die kwetsbaar is – of een samenleving met veel emoties.
Soms heb ik mensen overweldigd met mijn assertieve bekentenis van gevoelens, ten onrechte ervan uitgaande dat het net zo gemakkelijk voor hen is om te vertellen wat er in hun hoofd omgaat.
In 2019 publiceerde het analysebedrijf Gallup een rapport over wereldwijde emoties nadat het mensen uit meer dan 140 landen en gebieden had ondervraagd over hun dagelijkse emotionele ervaringen.
Mensen kregen ja of nee vragen of ze de afgelopen dag vijf positieve en vijf negatieve emoties hadden ervaren.
Volgens de resultaten behoorden Latijns-Amerikaanse landen tot ’s werelds meest emotionele met grote hoeveelheden’ ja’-reacties over het ervaren van een breed scala aan emoties, waarvan de meeste positief waren.
Ik had Gallup niet echt nodig om me tot die conclusie te leiden – de ‘I love you’-ogen van een groot aantal heren op de dansvloer in Colombia waren een duidelijke aanwijzing – maar het is fascinerend om een numeriek verband te zien.
Onze omgevingen bepalen wat en hoeveel we voelen, en cultuur speelt daarin een grote rol.
Lange afstanden zijn niet (altijd) het einde van de wereld
Er is een lange afstand – en dan is er lang afstand. Reizen van Minneapolis naar Milwaukee klinkt als een makkie als je het vergelijkt met het leven in Tokio met een geliefde in Tanzania.
Hoe moeilijk het ook is, het is niet gedoemd. Er zijn tal van manieren om langeafstandsrelaties te laten werken.
En ook al is het misschien frustrerend, de algemene eb en vloed van het dagelijkse leven kan jou en je partner in tegengestelde richtingen trekken, waardoor periodes uit elkaar semi-normaal aanvoelen.
Als u voor langere tijd gescheiden moet zijn, zorg er dan voor dat u eerder dan later een gesprek voert over uw individuele behoeften en verwachtingen.
Wil je bijvoorbeeld eens per week een videogesprek voeren? Om de paar maanden om de beurt naar elkaar reizen (als de pandemie dit toelaat)?
Het vinden van een structuur die voor jullie beiden werkt, zal je tijd wegnemen of breken. Dat, en een consensuele NSFW-foto hier en daar, kan het vuur echt levend houden.
Uw vermogen om geduldig en flexibel te zijn, zal omhoogschieten
Hoe geglobaliseerd onze wereld ook wordt, er zijn nog steeds tal van technische uitdagingen verbonden aan het daten met iemand uit een ver land.
U kunt te maken krijgen met visumcomplicaties of vast komen te zitten in verschillende landen vanwege een pandemie die de grens sluit.
Soms sluiten uw plannen logistiek niet aan bij de levensstijl van een expat, bijvoorbeeld als u nieuw bent in de stad en ze plannen hebben om binnenkort te vertrekken.
Al snel zal je flexibiliteit wedijveren met die van een Olympische turnster.
De beproevingen en beproevingen zijn allesbehalve ‘normaal’ wat relaties betreft, maar alle vervelende complicaties kunnen je steeds leniger maken.
Geduld bij al deze inspanningen, of het nu gaat om een maandenlange afwezigheid of om een steenkoude culturele kloof te begrijpen, is de sleutel om door moeilijke tijden heen te komen.
Soms is een relatie het niet waard om over de wereld te vliegen
“Screw it” is in de loop der jaren een motto van mij geworden, en slappe achtervolgingen van het hart zijn geen uitzondering.
Ik ben een beetje een hopeloze romanticus die risico’s neemt, en af en toe een blinddoek voor de logische kant van mijn brein.
Ja, je weet misschien wel dat het een beetje roekeloos is om 8.392 mijl te vliegen voor iemand waar je gek op bent. Maar als je de kans krijgt, wed ik dat je het minstens één keer zou doen in de naam van sensatie.
Het kan perfect zijn, of het kan een complete flop zijn. Hoe dan ook, je leert ervan – dat heb ik zeker gedaan.
Wat er ook gebeurt, het zal een geweldig verhaal worden
Avonturen van het hart, zelfs als ze uiteindelijk oplossen, kunnen je herinneringen en verhalen achterlaten die een leven lang opnieuw zullen worden verteld.
Ik probeer niet eens cheesy te zijn; het is waar, ik zweer het.
Zelfs nu kan ik niet anders dan glimlachen bij de gedachte aan mijn reisavonturen uit het verleden – degenen die uitsluitend zijn ontstaan uit de vonk van menselijke connectie, de enkele vluchten die impulsief zijn geboekt en alle eigenzinnige verschillen die ons hebben gebracht dichter bij elkaar.
Ik ben zelfs dankbaar voor de eindes die me pijn hebben bezorgd, genietend van de passie die er ooit was en de manier waarop ik er sterker door werd.
Sarah Lempa is een schrijver en creatieve mediastrateeg over de geneugten (en uitdagingen) van reislevensstijl, geestelijke gezondheid en solopreneurship. Haar werk is onder meer verschenen in Business Insider, VICE en SUITCASE Magazine. Ze is momenteel gevestigd in Indonesië, heeft meerdere landen naar huis geroepen en heeft zich onderweg op zes continenten gewaagd. Als ze niet aan een stuk chipt, zul je haar zien jammen op groovy beats of op een motorfiets. Blijf op de hoogte van Sarah op Instagram.
