Sla, chilipeper en radijsplanten groeiden in mengsels van nep-asteroïdevuil en veenmos
Astrobioloog Steven Russell houdt een container met nep-asteroïdegrond en veenmos vast, waar een chilipeperzaailing doorheen gluurt.
Astronauten kunnen op een dag dineren op een salade die is gekweekt in asteroïdengrond.
Romaine sla, Spaanse peper en roze radijs planten ze groeiden allemaal in mengsels van veenmos en nep-asteroïdegrondrapporteren onderzoekers in juli Planetair wetenschappelijk tijdschrift.
Wetenschappers hebben eerder gewassen verbouwd in maanvuil (SN: 23/5/22). Maar de nieuwe studie richt zich op “koolstofhoudende chondrietmeteorieten, waarvan bekend is dat ze rijk zijn aan vluchtige bronnen – vooral water”, zegt astro-ecoloog Sherry Fieber-Beyer van de Universiteit van North Dakota in Grand Forks. Deze meteorieten, en hun oorspronkelijke asteroïden, zijn ook rijk aan stikstof, kalium en fosfor – belangrijke landbouwvoedingsstoffen. Het verpulveren van dit soort asteroïden, misschien als onderdeel van mijnbouwactiviteiten in de ruimte, zou mogelijk kunnen zorgen voor een directe aanvoer van landbouwmateriaal in de ruimte.
Fieber-Beyer kocht een materiaal dat de samenstelling van de ruimterotsen nabootst en gaf het aan haar afgestudeerde student Steven Russell. “Ik zei: ‘Oké, laat wat planten voor me groeien.'”
Russell, nu astrobioloog aan de Universiteit van Wisconsin-Madison, koos een soort radijs, sla en chilipeper – die allemaal aan boord van het internationale ruimtestation zijn gegroeid. Hij, Fieber-Beyer en hun collega Kathryn Yurkonis, ook van de Universiteit van North Dakota, vergeleken hoe de planten groeiden in alleen nep-asteroïdegrond, alleen veenmos en verschillende mengsels van de twee.
Veenmos houdt de grond los en verbetert het vasthouden van water. In alle mengsels met veenmos groeiden de planten. Faux-asteroïdebodem op zichzelf echter verdichtte zich en kon geen water vasthouden, en dus konden planten niet groeien.
Vervolgens zal Fieber-Beyer proberen harige wikkezaden te kweken in dat nep-asteroïdevuil, de planten laten rotten en vervolgens het dode plantmateriaal door de grond mengen. Dat, zegt ze, zou ervoor kunnen zorgen dat de grond niet verdicht. Bovendien wegen zaden veel minder dan veenmos, waardoor ze gemakkelijker naar de ruimte kunnen worden vervoerd om te helpen bij toekomstige landbouwpogingen.
