Cardiomyopathie is een algemene term voor ziekten van de hartspier, waarbij de wanden van de hartkamers uitgerekt, verdikt of stijf zijn geworden. Dit beïnvloedt het vermogen van het hart om bloed door het lichaam te pompen.
De abnormale hartspier die wordt gezien bij cardiomyopathie wordt niet veroorzaakt door geblokkeerde slagaders in het hart (coronaire hartziekte), hoge bloeddruk (hypertensie)ziekte van de hartkleppen (hartklepziekte) of aangeboren hartziekte.
De meeste soorten cardiomyopathie worden geërfd en worden gezien bij kinderen en jongere mensen.
Verwijde cardiomyopathie
Bij gedilateerde cardiomyopathie worden de spierwanden van het hart uitgerekt en dun, zodat ze niet goed kunnen samendrukken (samentrekken) om bloed door het lichaam te pompen.
Hoe ernstig is het?
Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, loopt u een groter risico op hartfalen, waarbij het hart niet voldoende bloed door het lichaam pompt met de juiste druk.
Hartfalen veroorzaakt doorgaans kortademigheid, extreme vermoeidheid en gezwollen enkels. Lees meer over de symptomen van hartfalen.
Er is ook een risico op hartklepproblemen, een onregelmatige hartslag en bloedstolsels. U moet regelmatig een afspraak hebben met een huisarts, zodat de toestand kan worden gecontroleerd.
Wie is er getroffen?
Gedilateerde cardiomyopathie kan zowel kinderen als volwassenen treffen.
Het volgende kan allemaal een rol spelen bij de aandoening:
- het erven van een veranderd (gemuteerd) gen dat u kwetsbaarder maakt voor de aandoening
- een onderliggende medische aandoening
- ongecontroleerd hoge bloeddruk
- een ongezonde levensstijl, zoals een tekort aan vitamines en mineralen in uw dieet, te veel alcohol drinken en recreatieve drugs gebruiken
- een virale infectie die een ontsteking van de hartspier veroorzaakt
- een hartklepprobleem
- een ziekte van de weefsels of bloedvaten – zoals granulomatose met polyangiitis (GPA), sarcoïdose, amyloïdose, lupuspolyarteritis nodosa, vasculitis of spierdystrofie
- zwangerschap – cardiomyopathie kan zich soms ontwikkelen als een complicatie van een zwangerschap
Maar voor veel mensen is de oorzaak onbekend.
Meer informatie
Lees de British Heart Foundation en Cardiomyopathy UK’s boekje over leven met gedilateerde cardiomyopathie.
Hypertrofische cardiomyopathie
Bij hypertrofische cardiomyopathie worden de hartspiercellen groter en worden de wanden van de hartkamers dikker.
De hartkamers zijn verkleind, zodat ze niet veel bloed kunnen vasthouden, en de wanden kunnen niet goed ontspannen en kunnen verstijven. Ook kan de bloedstroom door het hart worden belemmerd.
Hoe ernstig is het?
In de meeste gevallen heeft hypertrofische cardiomyopathie geen invloed op het dagelijks leven. Sommige mensen hebben geen symptomen en hebben geen behandeling nodig.
Maar dat betekent niet dat de aandoening niet ernstig kan zijn. Hypertrofische cardiomyopathie is de meest voorkomende oorzaak van plotseling onverwacht overlijden in de kindertijd en bij jonge atleten.
De belangrijkste hartkamers kunnen stijf worden, wat leidt tot tegendruk op de kleinere verzamelkamers. Dit kan soms de symptomen van hartfalen verergeren en leiden tot abnormale hartritmes (boezemfibrilleren).
De bloedstroom vanuit het hart kan verminderd of beperkt zijn (zogenaamde obstructieve hypertrofische cardiomyopathie).
Ook kan de mitralisklep lekken, waardoor bloed naar achteren lekt. Lees meer over mitralisinsufficiëntie.
U loopt ook een groter risico om een ​​hartinfectie te krijgen (endocarditis).
Deze hartveranderingen kunnen duizeligheid, pijn op de borst, kortademigheid en tijdelijk bewustzijnsverlies veroorzaken.
Als u ernstige hypertrofische cardiomyopathie heeft, moet u uw arts regelmatig bezoeken zodat uw toestand kan worden gecontroleerd.
Uw arts zal u adviseren over het niveau en de hoeveelheid lichaamsbeweging die u kunt doen en aanbevelingen doen voor veranderingen in uw levensstijl.
Wie is er getroffen?
Hypertrofische cardiomyopathie treft waarschijnlijk 1 op de 500 mensen in het VK. De meeste mensen erven de ziekte van hun ouders.
Meer informatie
Lees de British Heart Foundation en Cardiomyopathy UK’s boekje over leven met hypertrofische cardiomyopathie.
Beperkende cardiomyopathie
Restrictieve cardiomyopathie is zeldzaam. Het wordt meestal gediagnosticeerd bij kinderen, hoewel het zich op elke leeftijd kan ontwikkelen. De wanden van de belangrijkste hartkamers worden stijf en stijf en kunnen na contractie niet goed ontspannen. Dit betekent dat het hart niet goed kan worden gevuld met bloed.
Het resulteert in een verminderde bloedstroom vanuit het hart en kan leiden tot symptomen van hartfalen, zoals kortademigheid, vermoeidheid en gezwollen enkels, evenals hartritmeproblemen.
In veel gevallen is de oorzaak onbekend, hoewel de aandoening soms kan worden overgeërfd.
Meer informatie
Lees meer over restrictieve cardiomyopathie van Cardiomyopathy UK.
Aritmogene rechter ventriculaire cardiomyopathie
Bij aritmogene rechterventrikelcardiomyopathie (ARVC) zijn de eiwitten die de hartspiercellen gewoonlijk bij elkaar houden abnormaal. Spiercellen kunnen afsterven en het dode spierweefsel wordt vervangen door vet en fibreus littekenweefsel.
De wanden van de belangrijkste hartkamers worden dun en uitgerekt en kunnen het bloed niet goed door het lichaam pompen.
Mensen met ARVC hebben meestal hartritmeproblemen. Een verminderde bloedstroom vanuit het hart kan ook leiden tot symptomen van hartfalen.
ARVC is een erfelijke aandoening die wordt veroorzaakt door een verandering (mutatie) in een of meer genen. Het kan tieners of jongvolwassenen treffen en is de reden geweest voor een aantal plotselinge onverklaarde sterfgevallen bij jonge atleten.
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat langdurige, zware inspanning de symptomen van ARVC verergert. Het is belangrijk dat mensen met of risico op ARVC dit in detail bespreken met hun hartspecialist (cardioloog).
Meer informatie
Ontdekken meer over ARVC van Cardiomyopathy UK.
Diagnose van cardiomyopathie
Sommige gevallen van cardiomyopathie kunnen worden vastgesteld na verschillende hartscans en tests, zoals:
- elektrocardiogram (ECG)
- echocardiogram
- MRI scan
- hartritmemonitor (24 of 48 uur ECG-monitor)
- inspanningstests
- een gedetailleerde stamboom opgesteld door specialisten kan nodig zijn voor de diagnose van cardiomyopathie
Als bij u een erfelijke vorm van cardiomyopathie is vastgesteld, kan u worden geadviseerd om een genetische test om het defecte gen (mutatie) te identificeren dat dit heeft veroorzaakt.
Uw familieleden kunnen dan op dezelfde mutatie worden getest en, als ze die hebben, kan hun toestand vroegtijdig worden gecontroleerd en beheerd.
Cardiomyopathie behandelen
Er is meestal geen remedie voor cardiomyopathie, maar de behandelingen kunnen effectief zijn bij het beheersen van de symptomen en het voorkomen van complicaties. Sommige soorten cardiomyopathie hebben specifieke behandelingen en een vroege diagnose is erg belangrijk.
Niet iedereen met cardiomyopathie heeft behandeling nodig. Sommige mensen hebben slechts een milde vorm van de aandoening die ze kunnen beheersen na een paar veranderingen in hun levensstijl.
Veranderingen in levensstijl
Of de oorzaak van cardiomyopathie al dan niet genetisch is, het zou in het algemeen moeten helpen om:
- eet een gezond dieet en doe zachte oefening
- stoppen met roken (als je rookt)
- verlies gewicht (als je te zwaar bent)
- vermijden of verminder uw inname van alcohol
- krijg er genoeg van slaap (evenals eventuele onderliggende problemen diagnosticeren en behandelen slaap apneu)
- beheren spanning
- zorg ervoor dat een onderliggende aandoening, zoals diabetes, goed onder controle is
Geneesmiddelen
Medicijnen kunnen nodig zijn om de bloeddruk onder controle te houden, een abnormaal hartritme te corrigeren, overtollig vocht te verwijderen of bloedstolsels te voorkomen.
Lees meer over:
- behandelingen voor hoge bloeddruk
- bètablokkers om een ​​onregelmatige hartslag of hartfalen te behandelen
- diuretica – een soort behandeling voor hoge bloeddruk om overtollig vocht uit uw lichaam te verwijderen, als dat zwelling veroorzaakt
- anticoagulantia zoals warfarine om bloedstolsels te voorkomen
- geneesmiddelen om hartfalen te behandelen
Ziekenhuisprocedures
Bij sommige mensen met obstructieve hypertrofische cardiomyopathie is de wand die de linker- en rechterkant van het hart (septum) scheidt, verdikt en puilt uit in de hoofdkamer van het hart. Ze hebben mogelijk het volgende nodig:
- een injectie met alcohol in hun hart – dit is om een ​​deel van de spier in het septum te verminderen
- een septummyectomie – hartoperatie om een ​​deel van het verdikte septum te verwijderen (de mitralisklep kan indien nodig tegelijkertijd worden gerepareerd)
Degenen met hartritmeproblemen hebben mogelijk een aritmie-ablatie nodig. Deze behandeling verandert zorgvuldig het zieke hartweefsel dat de hartritmeproblemen veroorzaakt.
Of ze kunnen een apparaat hebben geïmplanteerd, zoals:
- een pacemaker om de hartslag te regelen
- een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) om een ​​levensbedreigend abnormaal hartritme te voorkomen
Lees meer over het hebben van een pacemaker.
Lees meer over implanteerbare cardioverter-defibrillatoren van de British Heart Foundation.
Als laatste redmiddel kan een hart transplantatie kan nodig zijn.
Gebroken hartsyndroom
Sommige mensen die aanzienlijke emotionele of fysieke stress ervaren, zoals een sterfgeval of een grote operatie, krijgen een tijdelijk hartprobleem.
De hartspier wordt plotseling verzwakt of “verdoofd”, waardoor het linkerventrikel (een van de hoofdkamers van het hart) van vorm verandert. Het kan worden veroorzaakt door een toename van hormonen, met name adrenaline, tijdens een periode van stress.
De belangrijkste symptomen zijn pijn op de borst en kortademigheid, vergelijkbaar met die van een hartaanval. Bel altijd 999 als u of iemand anders dit ervaart.
De aandoening – medisch bekend als Takotsubo-cardiomyopathie of acute stresscardiomyopathie – komt vaker voor bij vrouwen. Het is tijdelijk en omkeerbaar. Het is ongebruikelijk dat het opnieuw gebeurt.
Lees meer over Takotsubo-cardiomyopathie van Cardiomyopathy UK.