Piekerige filamenten accentueren de helderste plek, het superzware zwarte gat Sagittarius A*
De MeerKAT-telescooparray in Zuid-Afrika leverde dit beeld van radio-emissies vanuit het centrum van de Melkweg. Sterkere radiosignalen worden weergegeven in rode en oranje valse kleuren. Vagere zones zijn gekleurd in grijstinten, met donkere tinten die sterkere emissies aangeven.
Een afbeelding die eruitziet als een trippy Oog van Sauron of een spetter van moderne kunst is in feite een nieuwe gedetailleerde kijk op het chaotische centrum van de Melkweg, zoals te zien is op radiogolflengten.
De afbeelding is gemaakt met de MeerKAT-radiotelescooparray in Zuid-Afrika in de loop van drie jaar en 200 uur observeren. Het combineert 20 afzonderlijke afbeeldingen tot een enkel mozaïek, waarbij het heldere, sterrijke galactische vlak horizontaal loopt. Het MeerKAT-team beschrijft de afbeelding in een paper dat in de . zal worden gepubliceerd Astrofysisch tijdschrift.
MeerKAT legde radiogolven vast van verschillende astronomische schatten, waaronder supernova’s, stellaire kraamkamers en het energetische gebied rond het superzware zwarte gat in het centrum van de melkweg (SN: 31-8-21; SN: 17-09-19). Een gezwollen supernovarest is rechtsonder in de afbeelding te zien, en het superzware zwarte gat verschijnt als het feloranje “oog” in het midden.
Andere intrigerende kenmerken zijn de vele onregelmatig ogende radiofilamenten die meestal verticaal door het beeld snijden. Deze filamenten, waarvan een handvol voor het eerst werd gezien in de jaren tachtig, worden gecreëerd door versnelde elektronen die in een magnetisch veld ronddraaien en een radiogloed creëren. Maar de filamenten zijn moeilijk uit te leggen omdat er geen duidelijke motor is om de deeltjes te versnellen.
“Ze waren een puzzel. Ze zijn nog steeds een puzzel’, zegt astrofysicus Farhad Yusef-Zadeh van de Northwestern University in Evanston, Illinois, die de filamenten bij toeval ontdekte als afgestudeerde student.
Voorheen kenden wetenschappers zo weinig filamenten dat ze de kenmerken maar één voor één konden bestuderen. Nu heeft MeerKAT er honderden onthuld, zegt Yusef-Zadeh. Samen de strengen bestuderen zou kunnen helpen hun geheimen te onthullenrapporteren hij en zijn collega’s in een paper dat wordt gepubliceerd in de Astrofysische journaalbrieven. “We zijn zeker een stap dichterbij om te zien waar deze jongens voor staan”, zegt hij.
Het observatorium heeft ook de gegevens achter de beelden vrijgegeven, zodat andere wetenschappers er hun eigen analyses op kunnen uitvoeren. “Er komt veel wetenschap aan”, zegt Yusef-Zadeh.