Longadenocarcinoom: symptomen, oorzaken en behandeling

Symptomen van longadenocarcinoom

Longadenocarcinoom veroorzaakt meestal geen duidelijke symptomen in de vroege stadia. De tumor kan zich gedurende geruime tijd ontwikkelen totdat u algemene symptomen ervaart zoals:

• ademhalingsproblemen
• pijn op de borst
• bloed ophoesten
• vermoeidheid
• vingerknuppelen
• gewrichts- of botpijn
• aanhoudende hoest
• herhaalde longontsteking
• kortademigheid
• gezwollen lymfeklieren
• moeite met slikken
• onverklaarbaar gewichtsverlies
• zwakheid

De meeste van deze symptomen kunnen vele mogelijke oorzaken hebben. Het is een goed idee om een ​​arts te bezoeken wanneer u een van deze symptomen krijgt om longkanker uit te sluiten.

Symptomen in een laat stadium

Naarmate longkanker vordert, worden de symptomen meestal erger en leiden ze tot een snelle afname van de kwaliteit van leven. In de late stadia kan longkanker symptomen veroorzaken zoals:

• extreme vermoeidheid

• delirium en rusteloosheid

• coma
• moeite met het verdragen van voedsel
• ernstige ademhalingsmoeilijkheden
• verminderde vitale functies
• ratelende of gorgelende geluiden bij het ademen
• pijn

Oorzaken en risicofactoren voor longadenocarcinoom

Het is niet helemaal duidelijk waarom sommige mensen longadenocarcinoom ontwikkelen en anderen niet. Onderzoekers denken dat een combinatie van omgevings- en genetische factoren bijdraagt ​​aan de ontwikkeling ervan.

Roken of blootstelling aan rook is een primaire risicofactor

Het roken van sigaretten is de grootste risicofactor voor het ontwikkelen van longkanker. Wat betreft 80 tot 90 procent van longkanker sterfgevallen worden geassocieerd met het roken van tabak.

Roken is sterk geassocieerd met de ontwikkeling van adenocarcinoom, maar adenocarcinoom is ook het meest voorkomende type longkanker bij mensen die nog nooit hebben gerookt.

Andere risicofactoren voor longadenocarcinoom

Andere risicofactoren zijn onder meer:

• Familiegeschiedenis. Uw risico op het ontwikkelen van adenocarcinoom is groter als een naast familielid het ontwikkelt. Sommige genetische markers, zoals variaties in chromosoom 5p15.33, zijn gekoppeld aan een hoger risico op longadenocarcinoom.
• Seks. Adenocarcinoom is vaker bij vrouwen dan bij mannen.
• Leeftijd. De meest voorkomende leeftijdscategorie voor diagnose van longadenocarcinoom is: 80 tot 84. Adenocarcinoom komt echter vaker voor bij jonge mensen dan bij andere vormen van longkanker.
• Blootstelling aan vervuiling. EEN Onderzoeksoverzicht 2014 ontdekte dat blootstelling aan vervuiling verband houdt met de ontwikkeling van longadenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom.
• Blootstelling aan beroepsrisico’s. Blootstelling aan de volgende beroepsrisico’s is gekoppeld aan de ontwikkeling van adenocarcinoom:
  • meeroken
  • silica
  • diesel uitlaat
  • asbest
  • radon

In een onderzoek uit 2016 vergeleken onderzoekers de risicofactoren voor het ontwikkelen van longadenocarcinoom met long plaveiselcelcarcinoom. Ze ontdekten dat in vergelijking met mensen met plaveiselcelcarcinoom, mensen met adenocarcinoom meer kans hadden om:

• jonger zijn
• een hogere body mass index (BMI) hebben
• zure reflux (GERD) of chronische obstructieve longziekte (COPD) heeft
• gebruik protonpompremmers en metformine

Behandeling voor longadenocarcinoom

Behandelingsopties voor longadenocarcinoom zijn afhankelijk van factoren zoals uw algehele gezondheid, het stadium van uw kanker en uw behandelingsvoorkeur.

De volgende behandelingen kunnen alleen of in combinatie met andere behandelingen worden gebruikt:

• Chirurgie. Chirurgie wordt vaak aanbevolen voor tumoren in een vroeg stadium die zich niet naar andere delen van uw lichaam hebben verspreid. Een lobectomie, of het verwijderen van een hele lob van uw long, wordt als de meest effectieve operatie beschouwd.
• Bestralingstherapie. Bestralingstherapie maakt gebruik van geconcentreerde energiestralen om de genetische informatie van kankercellen te beschadigen en te voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen.
• Chemotherapie. Chemotherapie is een medicamenteuze therapie waarbij chemicaliën worden gebruikt om kankercellen te doden, evenals gezonde cellen in uw lichaam die zich snel vermenigvuldigen. Chemotherapie wordt vaak toegediend met bestralingstherapie als kanker zich buiten uw longen verspreidt.
• Gerichte therapieën. Gerichte medicamenteuze therapieën doden specifiek kankercellen in plaats van alle snel delende cellen in uw lichaam te doden, zoals chemotherapie dat doet.
• Immunotherapie. Immunotherapie stimuleert uw immuunsysteem om kankercellen te bestrijden. Vier soorten geneesmiddelen voor immunotherapie zijn goedgekeurd door de Food and Drug Administration voor de behandeling van niet-kleincellige longkankers.
• Angiogenese remmers. Angiogenese-remmers helpen voorkomen dat tumoren nieuwe bloedvaten aanmaken en kankercellen uithongeren van zuurstof en essentiële voedingsstoffen.