Obsessie met elektrische auto’s belemmert race naar netto nul: actiever reizen is essentieel

Alleen wereldwijd een op de 50 nieuwe auto’s waren volledig elektrisch in 2020, en één op de 14 in het VK. Klinkt indrukwekkend, maar zelfs als alle verkochte nieuwe auto’s elektrisch zouden zijn, zou het nog steeds duren 15-20 jaar om het wereldwijde wagenpark op fossiele brandstoffen te vervangen.

De emissiebesparingen door al die verbrandingsmotoren te vervangen door koolstofvrije alternatieven zullen: voer niet snel genoeg in om het nodige verschil te maken in de tijd die we kunnen missen: de komende vijf jaar.

Om het klimaat en de luchtvervuiling aan te pakken, moet al het gemotoriseerde vervoer, met name personenauto’s, zo snel mogelijk aan banden worden gelegd.

Alleen focussen op elektrische voertuigen vertraagt ​​de race naar nul uitstoot. Dit komt deels omdat elektrische auto’s dat niet zijn echt koolstofvrij. Door de grondstoffen voor hun batterijen te ontginnen, te vervaardigen en de elektriciteit op te wekken die ze nodig hebben voor brandstof, ontstaan ​​emissies.

Transport is een van de meest uitdagende sectoren om koolstofarm te maken vanwege het zware gebruik van fossiele brandstoffen en de afhankelijkheid van koolstofintensieve infrastructuur – zoals wegen, luchthavens en de voertuigen zelf – en de manier waarop het auto-afhankelijke levensstijlen incorporeert. Een manier om transportemissies relatief snel te verminderen, en mogelijk wereldwijd, is het verwisselen van auto’s voor fietsen, e-biken en wandelen – actief reizen, zoals dat heet.

Maar liefst 50% van de autoritten is minder dan vijf km en kan gemakkelijk worden vervangen door actief reizen. Elektrische fietsen vergroten dit bereik tot 10 km of meer. Ze zijn de afgelopen jaren populairder geworden omdat de prijzen zijn gedaald. Deze fietsen laten oudere mensen fietsen en helpen rijders fietsen in heuvelachtige gebieden. Maar ze zorgen nog steeds voor fysieke activiteit. In Nederland en België zijn elektrische fietsen populair geworden voor langeafstandsritten tot 30 km. Ze zouden de kunnen zijn antwoord op onze woon-werkverkeer problemen.

Actief reizen is goedkoper, gezonder, beter voor het milieu en niet langzamer in drukke stadsstraten. Dus hoeveel koolstof kan het per dag besparen? En wat is zijn rol bij het verminderen van de uitstoot van transport in het algemeen?

In ons eigen onderzoek, collega’s en ik laten zien dat mensen die lopen, fietsen of e-bikes gebruiken een lagere CO2-voetafdruk hebben van al hun dagelijkse reizen, ook in steden waar veel mensen dit al doen. Ondanks het feit dat wandelen en fietsen deels plaatsvindt naast gemotoriseerde reizen in plaats van ze te vervangen, zouden meer mensen die overstappen op actief reizen neerkomen op een lagere CO2-uitstoot van vervoer per rit en per dag.

Wat een verschil maakt een dag, 24 kleine uurtjes

In één onderzoek observeerden we ongeveer 4.000 mensen die in de steden Londen, Antwerpen, Barcelona, ​​Wenen, Orebro, Rome en Zürich wonen. Gedurende een periode van twee jaar vulden onze deelnemers 10.000 reisdagboeken in, die dienden als registraties van alle reizen die ze elke dag maakten, of ze nu met de trein naar het werk gingen, de kinderen met de auto naar school brengen of met de bus naar de stad rijden. Voor elke reis hebben we de CO2-voetafdruk berekend.

Opvallend is dat de CO2-voetafdruk voor dagelijks reizen tot 84% kleiner is voor mensen die lopen of fietsen dan voor mensen die andere vervoersmiddelen gebruiken.

We ontdekten ook dat de gemiddelde persoon die slechts één dag per week van auto naar fiets overstapte, zijn ecologische voetafdruk met 3,2 kg CO2 verminderde₂ – gelijk aan de uitstoot van 10 km autorijden, eten van een portie lam of chocolade, of 800 e-mails verzenden.

We hebben gevonden de uitstoot van fietsen kan voor elke rit meer dan 30 keer lager zijn dan het rijden met een auto op fossiele brandstof, en ongeveer tien keer lager dan het rijden met een elektrische.

Terwijl het overheidsbeleid zich meestal richt op het woon-werkverkeer, worden reizen voor andere doeleinden, zoals winkelen of sociale bezoeken, ook vaak met de auto gedaan. Deze ritten zijn vaak korter, waardoor de kans op een verschuiving naar wandelen, fietsen of e-biken groter is.

E-bakfietsen kunnen zware boodschappen en/of kinderen vervoeren en kunnen het belangrijkste ingrediënt zijn dat nodig is om de overstap te maken naar het dumpen van de gezinsauto.

Wat betekent dit voor netto nulsteden?

Ons onderzoek heeft aangetoond dat stadsbewoners die voor slechts één rit per dag van auto naar fiets overstapten, hun ecologische voetafdruk met ongeveer een halve ton CO2 verminderden.₂ in de loop van een jaar en bespaart u de equivalente uitstoot van een enkele vlucht van Londen naar New York.

Als slechts één op de vijf stadsbewoners hun reisgedrag in de komende jaren permanent op deze manier zou veranderen, schatten we dat dit de uitstoot van alle autoritten in Europa met ongeveer 8% zou verminderen.

Bijna de helft van de kortingen op dagelijkse CO2-uitstoot tijdens de wereldwijde lockdowns in 2020 waren het gevolg van een vermindering van de transportemissies. In het VK waren wandelen en fietsen de grote winnaars, met een 20% stijging bij mensen die regelmatig lopen, en fietsen is toegenomen met 9% op weekdagen en 58% in het weekend vergeleken met pre-pandemische niveaus. Dit ondanks het feit dat fietsforenzen zeer waarschijnlijk thuiswerken.

Wat veel mensen weerhoudt van fietsen of e-biken, is veiligheid. De ongevallencijfers voor fietsers zijn nog steeds aanzienlijk hoger dan bijvoorbeeld voor automobilisten (hoewel de ongevallencijfers voor motorfietsen nog slechter zijn). Een belangrijke voorwaarde voor fietsen is daarom de beschikbaarheid van veilige fietsinfrastructuur, inclusief gescheiden fietspaden.

Steden moeten dringend (meer) veilige fietsnetwerken creëren of sommige straten helemaal vrijmaken voor alleen fietsen en wandelen. Een recente Duitse studie met fietstellers in 106 Europese steden toonde aan dat de 20 steden die hun fietsnetwerk aanzienlijk hadden vergroot (gemiddeld met 11,5 km) tijdens de COVID-19-pandemie en dit een toename van het fietsen zagen van 11%-40%, vergeleken met degenen die dat niet deden.

Actief reizen heeft een alternatief geboden voor auto’s dat de sociale afstand intact houdt. Het heeft mensen geholpen om veilig te blijven tijdens de pandemie en het zou kunnen helpen de uitstoot te verminderen naarmate de opsluiting wordt versoepeld, vooral omdat de hoge prijzen van sommige elektrische voertuigen waarschijnlijk veel potentiële kopers voorlopig zullen afschrikken.

Dus de race zit erop. Actief reizen kan bijdragen aan het eerder aanpakken van de klimaatnoodsituatie dan elektrische voertuigen, terwijl het ook betaalbaar, betrouwbaar, schoon, gezond en congestievrij vervoer biedt.

Om dit mogelijk te maken, moeten steden dringend (meer) veilige fietsnetwerken creëren of sommige straten helemaal vrijmaken voor fietsen, wandelen en emissievrij openbaar vervoer, zoals in steden over de hele wereld begint te gebeuren. Dit komt niet alleen degenen die actief reizen ten goede, maar iedereen die in steden woont.