Rectale biopsie

Wat is een rectale biopsie?

Een rectale biopsie is een procedure die wordt gebruikt om een ​​weefselmonster uit het rectum te extraheren voor laboratoriumanalyse. Het rectum is de laagste 15 cm van de dikke darm, net boven het anale kanaal. Het doel van het rectum is om het vaste afval van het lichaam op te slaan totdat het vrijkomt.

Een rectale biopsie is een belangrijk hulpmiddel om oorzaken van afwijkingen in het rectum vast te stellen. Het helpt bij het diagnosticeren van problemen die worden geïdentificeerd in screeningstests zoals anoscopie of sigmoïdoscopie.

Anoscopie en sigmoïdoscopie gebruiken elk een ander type scoop om de binnenwand van de dikke darm en het rectum te observeren. De tests kunnen de aanwezigheid van aandoeningen zoals tumoren, poliepen, bloeding of ontsteking identificeren.

Deze tests zijn echter beperkt in het bepalen van de oorzaken van deze afwijkingen. Uw arts moet mogelijk meer tests bestellen voordat hij u een diagnose kan stellen.

Diagnostisch gebruik van een rectale biopsie

Uw arts kan een rectale biopsie aanbevelen om:

• identificeer de oorzaak van bloed, slijm of etter in uw ontlasting
• bepalen van de oorzaken van tumoren, cysten of massa’s geïdentificeerd in een rectale screeningstest
• bevestig een diagnose van amyloïdose (een aandoening waarbij abnormale eiwitten, amyloïden genaamd, zich ophopen in uw organen en zich door uw lichaam verspreiden)
• een definitieve diagnose stellen van endeldarmkanker

Voorbereiding voor een rectale biopsie

Om de meest betrouwbare resultaten van uw rectale biopsie te krijgen, moet uw arts het rectum duidelijk zien. Dit vereist dat je darmen leeg zijn. U krijgt meestal een klysma of laxeermiddel om u te helpen uw darmen te legen.

U moet uw arts vertellen over elk recept of vrij verkrijgbare medicijnen die u gebruikt. Bespreek hoe ze voor en tijdens de test moeten worden gebruikt.

Uw arts kan speciale instructies geven als u medicijnen gebruikt die de procedure kunnen beïnvloeden, vooral als uw biopsie deel uitmaakt van een sigmoïdoscopie. Deze medicijnen kunnen zijn:

• anticoagulantia (bloedverdunners)
• niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s), waaronder aspirine (buffer) of ibuprofen (Advil)
• alle medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden
• kruiden- of voedingssupplementen

Vertel uw arts als u zwanger bent of denkt te zijn, om ervoor te zorgen dat uw foetus niet wordt geschaad.

De rectale biopsieprocedure

Een rectale biopsie wordt meestal uitgevoerd tijdens een anoscopie of sigmoïdoscopie. Deze tests zijn poliklinische procedures, wat betekent dat u daarna naar huis kunt gaan. Ze worden meestal gedaan door een gastro-enteroloog of chirurg.

Anoscopie

Een anoscopie wordt meestal uitgevoerd in het kantoor van een arts. Deze test maakt gebruik van een verlichte scope die een anoscoop wordt genoemd. Met de scoop kan de arts de onderste 2 inch van het anale kanaal en het onderste rectum bekijken. Er kan ook een proctoscoop worden gebruikt die langer is dan een anoscoop.

Sigmoidoscopie

Een sigmoïdoscopie kan worden uitgevoerd in een ziekenhuis, een poliklinisch chirurgisch centrum of in een speciaal uitgeruste dokterspraktijk.

Deze test gebruikt een veel langer bereik. Met een sigmoidoscoop kan de arts verder kijken in de dikke darm, voorbij het rectum en in de dikke darm. Het is een flexibele, verlichte buis van meer dan 2 voet lang. Het heeft een camera die videobeelden naar een monitor verzendt. De afbeeldingen helpen de arts om de sigmoidoscoop door het rectum en de dikke darm te leiden.

De procedure

De voorbereidingen voor beide soorten procedures zijn vergelijkbaar. De sigmoïdoscopie, de meer gecompliceerde procedure, duurt ongeveer 20 minuten. Het nemen van een rectale biopsie kan de duur van de procedure enigszins verlengen.

Meestal worden algemene anesthesie, kalmerende middelen en pijnstillende medicatie niet toegediend voor de procedures. Je staat links op een onderzoekstafel. Je trekt je knieën naar je borst.

Uw arts voert een digitaal rectaal onderzoek uit. Een glijmiddel wordt aangebracht op een gehandschoende vinger, die voorzichtig in je anus wordt gestoken. Het eerste onderzoek is om te controleren op obstructies die de scope kunnen verstoren.

U mag geen pijn voelen tijdens het digitale rectale onderzoek, maar u kunt wel druk voelen. Uw arts brengt dan de gesmeerde scoop in. U zult druk voelen wanneer de scoop wordt ingebracht en u kunt krampen voelen, alsof u gas moet doorlaten of een stoelgang moet hebben.

Als u een sigmoïdoscopie heeft, wordt via de scoop lucht in de dikke darm ingebracht. Hierdoor wordt de dikke darm opgeblazen, zodat de arts het gebied duidelijker kan zien. Als er vloeistof of ontlasting in de weg zit, kan uw arts zuigkracht gebruiken om ze te verwijderen. Mogelijk wordt u gevraagd van positie te veranderen, zodat de arts de positie van de scoop kan wijzigen.

Uw arts zal een monster verwijderen van abnormaal weefsel dat ze in het rectum aantreffen. De biopsie wordt verwijderd met een borstel, wattenstaafje, zuigkatheter of tang. U mag geen pijn voelen bij het verwijderen van weefsel.

Elektrocauterisatie of warmte kan worden gebruikt om een ​​bloeding die het gevolg is van het verwijderen van weefsel te stoppen. Wanneer de procedure voorbij is, wordt de scoop langzaam uit uw lichaam verwijderd.

Herstel van een rectale biopsie

De mate waarin u moet herstellen, hangt af van het type procedure dat is gebruikt om uw rectale biopsie te verzamelen.

Na een flexibele sigmoïdoscopie kunt u een opgeblazen gevoel ervaren uit de lucht die in de dikke darm is geïntroduceerd. Dit kan een paar uur na de procedure leiden tot abdominaal ongemak of het passeren van gas.

Het is niet ongebruikelijk om een ​​kleine hoeveelheid bloed te vinden in uw eerste stoelgang na uw rectale biopsie. U moet echter contact opnemen met uw arts als u last krijgt van:

• extreme buikpijn
• koorts
• meer dan één bloederige stoelgang, vooral als de bloeding zwaar is of stolt
• een gevoel van flauwvallen

U kunt uw normale dieet en activiteiten hervatten zodra de procedure voorbij is.

Risico’s van een rectale biopsie

Een rectale biopsie kan waardevolle gegevens opleveren voor het diagnosticeren van abnormaal weefsel in het rectum. In gevallen waarin kanker een probleem is, kan de procedure een definitieve diagnose stellen.

Een rectale biopsie brengt echter, zoals elke invasieve procedure, het risico van interne schade aan het beoogde orgaan of nabijgelegen gebieden met zich mee. Potentiële risico’s van een rectale biopsie zijn onder meer:

• bloeden

• darmperforatie (scheuren van de darm)

• moeite met plassen

Deze risico’s zijn zeer zeldzaam.

De resultaten van een rectale biopsie begrijpen

Het weefselmonster dat tijdens uw rectale biopsie is opgehaald, wordt voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Een patholoog – een arts die gespecialiseerd is in ziektediagnose – zal het weefsel onderzoeken. Een rapport met de bevindingen wordt naar uw arts gestuurd.

Als de resultaten van uw rectale biopsie normaal zijn, geven de bevindingen het volgende aan:

• De anus en het rectum zijn normaal qua grootte en uiterlijk.
• Er is geen bloeding.
• Er werden geen poliepen, aambeien, cysten of tumoren gevonden.
• Er werden geen afwijkingen opgemerkt.

Als de resultaten van uw rectale biopsie abnormaal zijn, heeft de arts mogelijk gevonden:

• amyloïdose, waarbij sprake is van abnormale opbouw van een bepaald type eiwit

• abcessen
• infectie
• ontsteking
• poliepen of andere abnormale gezwellen
• tumoren

Abnormale resultaten van uw rectale biopsie kunnen ook wijzen op een positieve diagnose voor:

• kanker

• De ziekte van Crohn, een inflammatoire darmaandoening die het maagdarmkanaal aantast

• De ziekte van Hirschsprung, een darmziekte die een obstructie kan veroorzaken

• colitis ulcerosa, een inflammatoire darmaandoening die de dikke darm en het rectum aantast

Uw arts kan meer laboratoriumtests of fysieke onderzoeken bestellen voordat ze een diagnose kunnen stellen.