Ik was altijd doodsbang geweest om mijn lange haar te knippen. Wat zou er gebeuren als ik de grote hak zou doen?
Zolang ik me kan herinneren, had ik altijd lang, golvend haar. Toen ik ouder werd, begonnen er zoveel dingen te veranderen: ik verhuisde op mijn zestiende, ging naar de universiteit en worstelde met wat ik moest doen als mijn carrière. Maar ondanks dat alles was mijn haar het enige dat ik altijd kon beheersen (daarover later meer).
Ik heb het in de donkerste tint bruin geverfd die ik kon vinden, en besloot het een ombre-look te geven nadat ik me realiseerde dat ik er chronisch moe uitzie van donker haar. Maar wat ik ook met de kleur deed, ik heb hem altijd lang en gelaagd gehouden.
Lang haar werd zo’n bepalende eigenschap dat ik een keer in een kappersstoel zat en grapte dat ik het op een dag had geknipt, en ze antwoordde: “Dat betwijfel ik.”
Maar ze had het niet mis.
De waarheid is dat ik altijd doodsbang was geweest om mijn lange haar te knippen. Ik wist hoe het er gekruld of recht uitzag, als ik het angstvallig had gevlochten en als ik het in een paardenstaart zou overgeven. Ik had het gevoel dat het mijn persoonlijkheid weerspiegelde, iemand die vrouwelijk en leuk is, en mensen in staat stelde om op het eerste gezicht beter te begrijpen wie ik was. Eerlijk gezegd was ik bang dat alles zou veranderen als mijn haar dat deed.
Het was ook iets dat een constante in mijn leven bleef. Het maakte niet uit hoe verdrietig ik was of dat alles in de lucht hing: ik kon nog steeds in de spiegel kijken en een meisje zien met hetzelfde lange haar als altijd achterom. Dit stelde me gerust.
Mijn lange haar was voorspelbaar en veilig. En in mijn gedachten had het geen zin om iets te veranderen waardoor ik me zo op mijn gemak voelde.
Deze gehechtheid aan ‘comfortabel’ verdween na enkele grote veranderingen in mijn leven
Daarna bracht ik een jaar door, ver buiten mijn comfortzone, en reisde ik solo door Australië en de omliggende gebieden. Toen ik thuiskwam, voelde ik een zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid die ik nog niet eerder had gehad.
Tegelijkertijd stond ik op het punt om naar een appartement in New York City te verhuizen en probeerde ik nog steeds de controle over mijn leven terug te krijgen na een breuk die te ver van elkaar af woonde. Het enige waar ik aan kon denken, was hoeveel ik niet terug wilde gaan in mijn oude leven. Ik had een manier nodig om dit nieuwe hoofdstuk te markeren en tegelijkertijd de persoon te vieren die ik was geworden.
Het is geen verrassing dat ik deze aantrekkingskracht voelde om mijn uiterlijk zo drastisch te veranderen. In feite zijn grote hoeveelheden stress en verandering in verband gebracht met een verlangen om je uiterlijk te veranderen.
In een onderzoek onder 128 mensen – 73 vrouwen en 55 mannen – werd de deelnemers gevraagd om belangrijke stressvolle levensgebeurtenissen die zich de afgelopen twee jaar hadden voorgedaan te delen. Vervolgens werd hen gevraagd om eventuele veranderingen in uiterlijk die ze in die twee jaar hadden aangebracht, te delen. De resultaten lieten een sterke relatie zien tussen het ervaren van stressvolle levensgebeurtenissen en het aanbrengen van veranderingen in iemands uiterlijk.
Dus op een dag, toen ik in het verkeer zat op weg naar mijn haarafspraak, besloot ik dat ik officieel de grote hak ging maken.
Ik was al weken heen en weer over het idee gegaan omdat het, ondanks mijn zelfverzekerdheid, nog steeds zo drastisch voelde om iets af te snijden dat zo integraal aanvoelde me.
Maar op dit moment dacht ik: “Fuck it. Waarom niet?”
Wat er gebeurde nadat ik bijna 20 centimeter had afgesneden, verraste me
Eenmaal in de salon zocht ik in de wachtruimte haastig inspirerende foto’s op mijn telefoon op om de kapper te laten zien wat ik wilde. Door mijn lange haar voelde ik me mooi, en dat gevoel wilde ik niet verliezen in mijn nieuwe stijl.
Uiteindelijk zei ik dat ze mijn haar net boven mijn schouders moest knippen met lange lagen erin. Ik zweer dat ik stopte met ademen toen ik hoorde dat de schaar het eerste deel van het haar afhakte. Maar ik wist dat er op dat moment geen weg meer terug was.
Uiteindelijk hakte ze een oogverblindende 20 of 9 inch af.
Na wat voelde als een eeuwigheid, was het voorbij. Ik keek aarzelend naar mezelf op, gehuld in een zwarte plastic cape die tussen mijn lokken zat. Op dat moment zag ik de persoon die ik van binnen voelde. Ik voelde me niet lelijk, ‘minder vrouwelijk’ of bang. In plaats daarvan voelde ik me bekrachtigd en opgewonden en – eerlijk gezegd – heet!
Excuseer me terwijl ik symbolisch gek word, maar ik had echt het gevoel dat het gewicht van mijn verleden was weggenomen, al was het maar voor dat moment.
De grote hak maken betekende dat je grotere risico’s in het leven moest nemen
Het is alweer een paar maanden geleden sinds de grote hak, en ik ben nog wel eens verrast door mijn uiterlijk. Het is waar dat ik me elke ochtend meteen meer bij elkaar voel als ik me klaarmaak. Het kan ook geen kwaad dat het beheren van mijn haar zoveel gemakkelijker is geworden. Ik heb minder shampoo en conditioner nodig, minder droogtijd, en het is zo gemakkelijk om rond te floppen en te stylen.
Maar ik maak me ook niet langer zorgen dat ik in dezelfde patronen val als de persoon die ik was. In plaats daarvan omarm ik het ontdekken van de persoon die ik ben geworden. Ik heb gemerkt dat ik meer risico’s nam, meer zelfvertrouwen had en direct vroeg wat ik verdien. Ik heb zelfs een jaarcontract getekend voor een appartement, iets waar ik al lang doodsbang voor ben geweest.
Het is grappig, maar als ik nu in de spiegel kijk, zie ik misschien niet meer dat bekende meisje met lang haar, maar ik zie wel de sterke vrouw die een risico nam en de persoon omhelsde die ze was geworden.
Wetende dat ik met mijn hoofd – letterlijk – erin rende, voel ik me bevoegd om alle andere veranderingen aan te nemen die het leven me te bieden heeft.
Sarah Fielding is een schrijver uit New York City. Haar schrijven is verschenen in Bustle, Insider, Men’s Health, HuffPost, Nylon en OZY, waar ze betrekking heeft op sociale rechtvaardigheid, geestelijke gezondheid, gezondheid, reizen, relaties, entertainment, mode en eten.